سعدالدین تفتازانی: تفاوت میان نسخه‌ها

سعدالدین تفتازانی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۲ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۶

۹۳ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۲ اوت ۲۰۲۳

←‏زندگی‌نامه

A.rezapour

automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy

۱۶٬۰۱۱

ویرایش

@@ خط ۵: / خط ۵: @@
 {{پاسخ}}
 {{درگاه|واژه‌ها}}
-سعدالدین تفتازانی فقیه، متکلم، منطق دان و ادیب قرن هشتم.
+'''سعدالدین تفتازانی''' فقیه، متکلم، منطق‌دان و ادیب قرن هشتم. وی از علمای [[اهل‌سنت]] و شافعی مذهب است. اهمیت تفتازانی در گسترش و اعتلای معارف و فرهنگ اسلامی در دوره پس از ویرانگری‌های مغول است. تفتازانی با تألیف درسنامه‌های بلیغ و فصیح، آموزش علوم اسلامی را گسترش داد. او در سمرقند و خوارزم مجلس درس داشت، و آثارش در مراکز علمی جهان اسلام نظیر قاهره مورد استقبال بود.
+مختصر المعانی، مطول، تهذیب المنطق، شرح العقاید النسفیة از آثار مشهور اوست.
 == زندگی‌نامه ==
-مسعود بن عمر بن عبدالله التفتازانی ملقب به سعد الدین از بزرگان لغت عرب و بیان و منطق و کلام است. وی از علمای اهل سنت و شافعی مذهب است. بنا به قول معروف در سال ۷۱۲ هجری قمری، متولد شده و در سال ۷۹۳ هجری قمری، وفات یافت. با این حساب عمر او بالغ بر ۸۰ سال بوده است. بنا بر آنچه در کتب اهل سنت وارد شده وی در شهرستان تفتازان (یکی از شهرهای خراسان) متولد شده و در سرخس منزل گزید.<ref>الزرکلی، خیرالدین، الاعلام، بیروت، دارالعلم، ۱۹۸۰م، ج۷، ص۲۱۹.</ref> از کیفیت و مراحل تحصیل تفتازانی و مدت آن، گزارش مستندی در اختیار نیست.<ref>احد فرامرز قراملکی و یحیی رهایی، «تفتازانی» دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳، ج۷، ذیل مدخل.</ref>
+مسعود بن عمر بن عبدالله التفتازانی ملقب به سعدالدین از بزرگان لغت عرب و بیان و منطق و کلام است. وی از علمای اهل سنت و شافعی مذهب است. بنا به قول معروف در سال ۷۱۲ هجری قمری، متولد شده و در سال ۷۹۳ هجری قمری، وفات یافت. با این حساب عمر او بالغ بر ۸۰ سال بوده است. بنا بر آنچه در کتب اهل سنت وارد شده وی در شهرستان تفتازان (یکی از شهرهای خراسان) متولد شده و در سرخس منزل گزید.<ref>الزرکلی، خیرالدین، الاعلام، بیروت، دارالعلم، ۱۹۸۰م، ج۷، ص۲۱۹.</ref> از کیفیت و مراحل تحصیل تفتازانی و مدت آن، گزارش مستندی در اختیار نیست.<ref>احد فرامرز قراملکی و یحیی رهایی، «تفتازانی» دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳، ج۷، ذیل مدخل.</ref>
 بخشی از دورهٔ زندگانی تفتازانی مقارن با حکومت تیمور گورکان بود. پس از تصرف خوارزم به دست تیمور در ۷۸۱ق/ ۱۳۷۹م، وی روانهٔ سرخس گردید. چندی بعد، به اطلاع تیمور رساندند که تفتازانی از جمع دانشمندان گرد آمده در سمرقند دور مانده، و نصیب حاکم سرخس گردیده است؛ تیمور نیز نامه‌ای نوشت و او را با ابرام به دربار خویش فراخواند. بدین‌گونه تفتازانی با فضلا و عالمان هم‌عصر خویش، در دربار سمرقند همنشین شد.<ref>میرزایی، عطیه، «تفتازانی»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۵، ذیل مدخل.</ref> معروف است که وی در کلام، مشرب اشعری و در فقه، مذهب شافعی داشته است.<ref>احد فرامرز قراملکی و یحیی رهایی، «تفتازانی» دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳، ج۷، ذیل مدخل.</ref>
@@ خط ۲۶: / خط ۲۸: @@
 تفتازانی در دوره‌ای از تاریخ علم کلام جای می‌گیرد که از آن به «طریقهٔ متأخرین» تعبیر کرده‌اند. در این دوره متکلمان در مباحث کلامی از منطق ارسطویی، به‌جای منطق برگرفته از اصول فقه، استفاده کردند. تفتازانی در این دوره نویسنده‌ای درجه اول و مبتکر آراء نو در علم کلام به‌شمار نمی‌آید؛ بیشتر شهرت وی به سبب شروحی است که بر آثار علمی مختلف نگاشته است. با این همه، آثارش در میان علما و حوزه‌های درسی قبول عام یافت. او در سمرقند و خوارزم مجلس درس داشت، آثارش در دیگر مراکز علمی جهان اسلام نظیر قاهره مورد استقبال بود. همچنین آثار وی به شبه‌قارهٔ هند و جنوب‌شرقی آسیا نیز راه یافت و بارها ترجمه و شرح شد و در محافل علمی آنجا رواج یافت. اما آنچه از مراجعهٔ مستقیم به آثار وی برمی‌آید، این است که او در بسط و بیان عقایدش، نظریات خود را با لحنی به‌دور از جانب‌داری و بدون تأکید بر مواضع اختلاف ماتریدیه و اشاعره، بیان کرده، و گاهی به اشاعره نزدیک است و گاه به ماتریدیه.<ref>حسینی، سارا حاجی، «تفتازانی»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۵، ذیل مدخل.</ref>
-یکی از کتاب‌های او مختصر المعانی در علم معانی و بیان و بدیع است. <ref>سجادی، سید جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۷۳ش، ج۲، ص۱۳۱۵.</ref>
 == آثار ==
@@ خط ۳۵: / خط ۳۵: @@
 * '''مطوّل''': تفتازانی در ماه صفر سال ۷۴۸ هجری در شهر هرات به پایان رسانده و آن را، شرح مطوّل یا شرح التلخیص المطول هم گویند.
-* '''مختصر المعانی''': این کتاب را «مختصر شرح تلخیص المفتاح» و «اختصار شرح التلخیص» یا «شرح المختصر» یا فقط «مختصر» نامیده‌اند. تفتازانی خود هیچ‌یک از این اسامی را، روی کتاب نگذاشته است. تفتازانی «مختصر» را در سال ۷۵۶ ه در غجدوان به اتمام رسانده و به محمود جانی‌بک، اهداء کرده و از جمله کتابهای بلاغی است که تاکنون در مدارس کشورهای شرقی تدریس می‌شود.
+* '''مختصر المعانی''': یکی از کتاب‌های مشهور تفتازانی، [[مختصر المعانی]] در علم معانی و بیان و بدیع است. <ref>سجادی، سید جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۷۳ش، ج۲، ص۱۳۱۵.</ref>
 از دیگر آثار وی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
@@ خط ۴۷: / خط ۴۷: @@
 * '''شرح التصریف'''، در علم صرف که بنا بر روایتی این کتاب اولین کتابی است که وی در سن ۱۶ سالگی نوشته است.
-* '''تهذیب المنطق''' در علم منطق که ملا عبدالله یزدی حاشیه‌ای بر این کتاب نوشته است.<ref>الزرکلی، خیرالدین، الاعلام، بیروت، دارالعلم، ۱۹۸۰م، ج۷، ص۲۱۹.</ref> این کتاب از زمان خودش تا کنون در حوزه‌های علمیه تدریس می‌شده و می‌شود''.'' <ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، ۱۳۸۹، ج۱۴، ص۵۰۱.</ref>
+* '''تهذیب المنطق و الکلام''' در علم منطق که [[ملا عبدالله یزدی]] حاشیه‌ای بر این کتاب نوشته است.<ref>الزرکلی، خیرالدین، الاعلام، بیروت، دارالعلم، ۱۹۸۰م، ج۷، ص۲۱۹.</ref> این کتاب از زمان خودش تا کنون در حوزه‌های علمیه تدریس می‌شده و می‌شود''.'' <ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، ۱۳۸۹، ج۱۴، ص۵۰۱.</ref>
-* '''شرح العقاید النسفیة'''، از مشهورترین و معتبرترین شروح رسالهٔ العقاید نجم‌الدین ابوحفص عمر نسفی از متکلمان ماتریدی سدهٔ ۶ ق است.
+* '''شرح العقاید النسفیة'''، از مشهورترین و معتبرترین شروح رسالهٔ العقاید [[نجم‌الدین ابوحفص عمر نسفی]] از متکلمان [[ماتریدی]] سدهٔ ۶ ق است.
 * '''شرح المقاصد'''.  <ref>حسینی، سارا حاجی، «تفتازانی»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۵، ذیل مدخل.</ref>
-* '''شرح رساله شمسیّه'''، شرح رساله کاتبی است در منطق (کاتبی یعنی نجم الدین علی بن عمر قزوینی). شرح شمسیه را، تفتازانی در ماه جمادی الآخرة سال ۷۵۲ هجری به پایان رسانیده است.<ref>علوی مقدم، محمد، در قلمرو بلاغت، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۷۲، ص۷۶۰.</ref>
+* '''شرح رساله شمسیّه'''، شرح رساله کاتبی ( نجم الدین علی بن عمر قزوینی) است در منطق. شرح شمسیه را، تفتازانی در ماه جمادی الآخرة سال ۷۵۲ هجری به پایان رسانیده است.<ref>علوی مقدم، محمد، در قلمرو بلاغت، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۷۲، ص۷۶۰.</ref>
 [[پرونده:مختصر-المعانی.jpg|بندانگشتی| مختصر المعانی اثر سعدالدین تفتازانی|218x218px]]
 == مناظره با جرجانی ==
-تفتازانی به میر سیدشریف جرجانی (متوفی ۸۱۶)، که ۲۸ سال از خودش جوانتر و بنا بر گزارشی شاگردش بود، توجهی ویژه داشت. اما دوستی آنان، بر اثر مناظره ای علمی که تیمور میان آن دو برپا داشت و به برتری جرجانی انجامید، به خصومت تبدیل شد و جرجانی به رد و نفی آثار تفتازانی پرداخت.<ref>احد فرامرز قراملکی و یحیی رهایی، «تفتازانی» دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳، ج۷، ذیل مدخل.</ref>
+یکی از معروفترین و مهمترین مناظره‌ها در [[دوره تیموری]]، مناظرات و مباحثات دو عالم بزرگ، میر سید شریف جرجانی (درگذشته ۸۱۶ ه‍.ق) و سعدالدین تفتازانی است. گفته‌اند که تفتازانی پس از این واقعه تدریس را رها کرد، تا جایی که همین سرخوردگی موجب مرگ او در سال ۷۹۲ ه‍.ق شد.<ref>گوموش صدرالدین، «مناظره‌های میر سید شرف جرجانی و سعدالدین تفتازانی»، ترجمه لیلی رحیمی بهمنی، آینه میراث، دوره جدید، تابستان ۱۳۸۴، شماره ۲۹. ص۶۳ تا ۷۰.</ref>
+تفتازانی به میر سیدشریف جرجانی، که ۲۸ سال از خودش جوانتر و بنا بر گزارشی شاگردش بود، توجهی ویژه داشت. اما دوستی آنان، بر اثر مناظره ای علمی که تیمور میان آن دو برپا داشت و به برتری جرجانی انجامید، به خصومت تبدیل شد و جرجانی به رد و نفی آثار تفتازانی پرداخت.<ref>احد فرامرز قراملکی و یحیی رهایی، «تفتازانی» دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳، ج۷، ذیل مدخل.</ref>
 براساس گزارش مشهوری که در کتاب ''الشقائق النعمانیة'' آمده است، در اواخر عمر تفتازانی مباحثه‌ای میان وی و میر سید شریف جرجانی، در حضور تیمور گورکان با داوری نعمان‌الدین خوارزمی برپا شد، و با برتری جرجانی و تألم فراوان تفتازانی پایان یافت، تا آنجا که به گفتهٔ برخی همین واقعه به فوت او انجامید.<ref>میرزایی، عطیه، «تفتازانی»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۵، ذیل مدخل.</ref> نویسنده «معجم المطبوعات» گفته است سید شریف جرجانی، در آغاز از «بحر بیکران علم او، بهره‌مند می‌شده و بارها به رفعت شأن و علوّ مقام» او اعتراف کرده ولی بعدها بر اثر مشاجره، در مجلس امیر تیمور، میان او و تفتازانی کدورتی رخ داده است.<ref>الیان سرکیس، یوسف، معجم المطبوعات العربیه و المعرّبة شامل لاسماء الکتب المطبوعة فی الأقطار الشرقیّة و الغربیّة، مصر، مطبعة سرکیس بمصر ۱۳۴۶ ه- ۱۹۲۸ م. ج ۱ ص ۶۳۵ و ص ۶۳۶. به نقل از علوی مقدم، محمد، در قلمرو بلاغت، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۷۲، ص۷۶۰.</ref>
-یکی از معروفترین و مهمترین مناظره‌ها در دوره تیموری، مناظرات و مباحثات دو عالم بزرگ، میر سید شریف جرجانی (درگذشته ۸۱۶ ه‍.ق) و سعدالدین تفتازانی (متوفی ۷۹۲ ه‍.ق) است. گفته‌اند که تفتازانی پس از این واقعه تدریس را رها کرد، تا جایی که همین سرخوردگی موجب مرگ او در سال ۷۹۲ ه‍.ق شد.<ref>گوموش صدرالدین، «مناظره‌های میر سید شرف جرجانی و سعدالدین تفتازانی»، ترجمه لیلی رحیمی بهمنی، آینه میراث، دوره جدید، تابستان ۱۳۸۴، شماره ۲۹. ص۶۳ تا ۷۰.</ref>
 == منابع ==
 {{پانویس|۲}}