روزه عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها

روزه عاشورا (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۰

۱٬۶۲۴ بایت حذف‌شده ، ‏۶ اوت ۲۰۲۳

←‏تاریخچه روزه عاشورا

A.rezapour

automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy

۱۵٬۹۴۶

ویرایش

@@ خط ۱۶: / خط ۱۶: @@
 بنی امیه به دلیل پیروزی ظاهری بر امام حسین(ع) عاشورا را روز مبارکی می‌دانستند و در آن روز به جشن می‌پرداختند، آذوقه سال را به خانه می‌آوردند، و این روز را روزه می‌گرفتند.<ref>زیارت در پرتو ولایت، صفحه ۱۵۲ـ زیارت عاشورا، یوم تبرکت به بنوامیه.</ref> اما ائمه(ع) از روزه این روز نهی کرده و روزه این روز را مکروه می‌دانستند. امام صادق(ع) در این خصوص می‌فرمایند: «روز عاشورا و تاسوعا را روزه نگیرید، چون این روز مصیبت اسلام و اهل بیت(ع) است؛ و اگر کسی در این روز، روزه بگیرد، با آل زیاد محشور می‌شود؛ و اگر کسی آذوقه به خانه ببرد، برکت از مال او و اهل بیت او برداشته شده شیطان در آن شریک می‌شود…»<ref>مشارق الشموس، جلد ۲، صفحه ۴۵۸.</ref> از نظر امام رضا(ع) نیز عاشورا روزی است که بنی امیه در آن روز، روزه می‌گیرند و در این روز اسلام و مسلمین عزادار شدند، پس هر کس در این روز، روزه بگیرد، همچون آل امیه، آتش جهنم نصیبش خواهد شد.<ref>سبزواری، محمد باقر، ذخیره العباد، مؤسسه ال البیت، بیروت، بی تا، جلد ۳، صفحه ۵۲۰.</ref> روزه روز تاسوعا هم به خاطر روز عاشورا مطرح است و در حدیثی از امام صادق(ع) از روزه روز تاسوعا هم نهی شده است.<ref>حرّ عاملی، دارالاحیاء التراث العربی، بیروت، لبنان، اوّل، بی تا، جلد ۷، باب ۲۱، صفحه ۳۴.</ref>
-برخی مراجع روزهٔ روز عاشورا را مکروه می‌دانند. برخی گفته‌اند مستحب است در روز عاشورا انسان بدون قصد روزه تا عصر از خوردن و آشامیدن خودداری کند.<ref>خمینی، روح‌الله و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج۱، ص۹۶۷.</ref>
+برخی مراجع روزهٔ روز عاشورا را مکروه می‌دانند. برخی دیگر نیز گفته‌اند مستحب است در روز عاشورا انسان بدون قصد روزه تا عصر از خوردن و آشامیدن خودداری کند.<ref>خمینی، روح‌الله و سایر مراجع، رساله توضیح المسایل (مراجع)، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج۱، ص۹۶۷.</ref>
-[[شیخ یوسف بحرینی]]، در کتاب حدائق، روزهٔ عاشورا را اگر بر وجه حزن گرفته شود جزء مستحبات مؤکده دانسته است. ابوالفتوح روزه عاشورا را بر وجه حزن و مصیبت، مستحب می‌داند. [[محقق حلی]] نیز در کتاب المعتبر همین رای را دارد. بعضی هم آن را مکروه دانسته‌اند. شاید معنی مکروه بودن کم بودن ثواب باشد نه محظور بودن آن، چنانکه [[سید محمد کاظم یزدی]] (متوفی ۱۳۳۷ق) در کتاب [[عروة الوثقی]] به این معنی تصریح کرده است.<ref>شهابی، محمود، ادوار فقه (فارسی)، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۱۶۱ و ۱۶۲.</ref>
+[[شیخ یوسف بحرینی]]، در کتاب حدائق، روزهٔ عاشورا را اگر بر وجه حزن گرفته شود جزء مستحبات مؤکده دانسته است. ابوالفتوح روزه عاشورا را بر وجه حزن و مصیبت، مستحب می‌داند. [[محقق حلی]] نیز در کتاب المعتبر همین رای را دارد. بعضی هم آن را مکروه دانسته‌اند. شاید معنی مکروه بودن کم بودن ثواب باشد نه محظور بودن آن، چنانکه [[سید محمد کاظم یزدی]] (متوفی ۱۳۳۷ق) در کتاب [[عروة الوثقی]] به این معنی تصریح کرده است.<ref>شهابی، محمود، ادوار فقه (فارسی)، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۱۶۱ و ۱۶۲.</ref> علامه مجلسی در لوایح صاحبقرانی چندین روایت درباره حرمت و کراهت و استحباب روزه و امساک در روز عاشورا می آورد و سرآخر روایتی که دلالت بر امساک می کند را ترجیح می‌دهد.<ref>علامه مجلسی، لوامع صاحبقرانی مشهور به شرح فقیه، قم، مؤسسه اسماعیلیان، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۲۰۱ و ۲۰۲.</ref>
-علامه مجلسی در لوایح صاحبقرانی آورده است که امام باقر(ع) درباره روز عاشورا فرمود پیش از روزه ماه رمضان روزه عاشورا بود و چون روزه ماه رمضان نازل شد آن متروک شد و ظاهر آن است که پیشتر واجب بود و منسوخ شد و به این عبارت از آن جهت فرموده‌اند که وجوبش منسوخ است و استحباب آن باقی است. و محتمل است که مکروه باشد چنان‌که در صحیح است از ابن سنان که گفت عرض نمودم به امام صادق که چه می‌فرمایید در روزه عاشورا حضرت فرمودند که روزه بدار بی آن که شب نیت کنی و افطار کن نه از روی خوشحالی و کل روز را روزه مگیر، و می‌باید که امساک کنی تا یک ساعت بعد از عصر و بعد از آن افطار کنی بر شربتی از آب.
-و روایت دیگری است از امام باقر که گفت روزه عاشورا روزه‌ایست که متروک است به سبب نزول روزه ماه رمضان و متروک بدعتست. امام صادق فرمودند که روزه‌ایست که در قرآن مجید و حدیثی وارد نشده است که دلالت کند بر آن که سنت حضرت رسول اللَّه ص بوده باشد مگر سنت آل زیاد که ایشان این روزه را وضع نمودند به شکرانه آن که حضرت سید الشهداء را شهید نمودند.
-و در حسن کالصحیح منقولست از زید که شنیدم که عبید از امام صادق سؤال کرد از روزه روز عاشورا حضرت فرمودند که هر که این روزه را بگیرد بهره او از این روزه بهره ابن مرجانه عبید اللَّه بن زیاد و لشکر او باشد و احادیث بسیار به این مضمون وارد شده است و چند حدیث وارد شده است از موثق و قوی که کفاره گناهان یک ساله است روزه نهم و دهم و محمولست بر امساک یا از روی حزن و اولی عمل بحدیث عبد اللَّه بن سنان است که آن جامع بین اخبار است که دلالت بر امساک می‌کند.<ref>علامه مجلسی، لوامع صاحبقرانی مشهور به شرح فقیه، قم، مؤسسه اسماعیلیان، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۲۰۱ و ۲۰۲.</ref>
 == تاریخچه روزه عاشورا ==
@@ خط ۳۱: / خط ۲۵: @@
 روزهٔ عاشورا به طوری که [[دشتکی]] نوشته ابن‌عباس گفته است: یهود روز دهم محرّم را که به نام عاشورا نامیده شده روزه می‌گرفتند پیغمبر(ص) چون به مدینه وارد شد از آنان سبب پرسید. گفتند: چون فرعون در چنین روزی غرق شده موسی به شکرانهٔ آن روزه گرفته و ما به وی تأسی می‌کنیم. حضرت فرمود: «نحن احق بإحیاء سنّة اخی موسی منکم» پس روز عاشورا را روزه گرفت و مردم را به روزه گرفتن وادار فرمود و چون روزهٔ ماه رمضان واجب شد آن اهتمام که در بارهٔ روزهٔ عاشورا بود نماند.»
-[[ابوالفتوح]]، در طی تفسیر آیهٔ ۱۷۹ از سوره بقره چنین آورده است: «بعضی دیگر از مفسران گفتند خدای تعالی در بدایت شرع، روزهٔ عاشورا و روزهٔ ایام البیض فریضه کرده بود چون روزهٔ ماه رمضان فرض شد تخفیف کرده و آن را برداشت». از این عبارت معلوم می‌گردد که سه روز از هر ماه روزه‌اش واجب شده بوده است و روایتی نقل کرده که به آدم دستور داده شده بوده است که روز ۱۳ و ۱۴ و ۱۵ از هر ماه را روزه بگیرد. از طرق عامه، هم از صحیح بخاری نقل شده که به اسنادش از عائشه این مضمون را روایت کرده است: «قریش در جاهلیت روز عاشورا را روزه می‌گرفتند بعد پیغمبر(ص) به روزه گرفتن آن روز دستور فرمود تا روزهٔ ماه رمضان واجب شد.<ref>شهابی، محمود، ادوار فقه (فارسی)، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۱۶۱ و ۱۶۲.</ref>{{مطالعه بیشتر}}
+[[ابوالفتوح]]، در طی تفسیر آیهٔ ۱۷۹ از سوره بقره چنین آورده است: «بعضی دیگر از مفسران گفتند خدای تعالی در بدایت شرع، روزهٔ عاشورا و روزهٔ ایام البیض فریضه کرده بود چون روزهٔ ماه رمضان فرض شد تخفیف کرده و آن را برداشت». از این عبارت معلوم می‌گردد که سه روز از هر ماه روزه‌اش واجب شده بوده است و روایتی نقل کرده که به آدم دستور داده شده بوده است که روز ۱۳ و ۱۴ و ۱۵ از هر ماه را روزه بگیرد. از طرق عامه، هم از صحیح بخاری نقل شده که به اسنادش از عائشه این مضمون را روایت کرده است: «قریش در جاهلیت روز عاشورا را روزه می‌گرفتند بعد پیغمبر(ص) به روزه گرفتن آن روز دستور فرمود تا روزهٔ ماه رمضان واجب شد.<ref>شهابی، محمود، ادوار فقه (فارسی)، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۱۶۱ و ۱۶۲.</ref>
+از امام باقر(ع)  روایت است که درباره روزه عاشورا فرمود پیش از روزه ماه رمضان روزه عاشورا بود و چون روزه ماه رمضان نازل شد آن متروک شد و ظاهر آن است که پیشتر واجب بود و منسوخ شد <ref>علامه مجلسی، لوامع صاحبقرانی مشهور به شرح فقیه، قم، مؤسسه اسماعیلیان، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۲۰۱ و ۲۰۲.</ref>{{مطالعه بیشتر}}
 {{پایان مطالعه بیشتر}}