۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
جمله «هیهات منا الذلة» به چه معناست و از کیست؟ | جمله «هیهات منا الذلة» به چه معناست و از کیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''هَیْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ''' عبارتی از خطبهای از [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] در روز عاشورا که آن را بهعنوان یکی از شعارهای اصلی آزادگی و ظلمستیزی در حادثه عاشورا بهشمار بردهاند.<ref>محدثی، جواد، پیامهای عاشورا، قم، زمزم هدايت، ۱۳۸۶ش، ص۲۶.</ref> امام حسین(ع) این خطبه را در [[روز عاشورا]] و در مقابل سپاه کوفه خوانده، در حالی که برای اینکه صدایش بیشتر به گوش برسد بر شتری سوار شده بود.<ref>مطهری، مرتضی، پانزده گفتار، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۱.</ref> عبارت «هیهات منا الذلة» بخشی از آن خطبه است: | '''هَیْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ''' عبارتی از خطبهای از [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] در روز عاشورا که آن را بهعنوان یکی از شعارهای اصلی آزادگی و ظلمستیزی در حادثه عاشورا بهشمار بردهاند.<ref>محدثی، جواد، پیامهای عاشورا، قم، زمزم هدايت، ۱۳۸۶ش، ص۲۶.</ref> امام حسین(ع) این خطبه را در [[روز عاشورا]] و در مقابل سپاه کوفه خوانده، در حالی که برای اینکه صدایش بیشتر به گوش برسد بر شتری سوار شده بود.<ref>مطهری، مرتضی، پانزده گفتار، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۱.</ref> عبارت «هیهات منا الذلة» بخشی از آن خطبه است: | ||
{{متن عربی|ألا و إنَّ الدَّعِيَّ ابنَ الدَّعِيِّ قَد رَكَزَ بَينَ اثنَتَينِ: بَينَ السَّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ ، وهَيهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ، يَأبَى اللّه ُ لَنا ذلِكَ و رَسولُهُ وَ المُؤمِنونَ، و حُجورٌ طابَت و حُجورٌ طَهُرَت، و اُنوفٌ حَمِيَّةٌ و نُفوسٌ أبِيَّةٌ، مِن أن تُؤثَرَ طاعَةُ اللِّئامِ عَلى مَصارِعِ الكِرامِ|ترجمه=هان! بى نَسَبِ پسر بى نَسَب، مرا ميان دو چيز قرار داده است: بين شمشير و خوارى . خوارى از ما دور است و خداوند آن را براى ما نمىپذيرد و نيز پيامبرش و مؤمنان و دامنهايى پاک و پاكيزه و جانهايى عزتمند و نَفْسهايى خوددار كه اطاعت از فرومايگان را بر مرگى كريمانه، مقدّم نمىدارند<ref>محمدی ریشهری، محمد، دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاریخ، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث، ۱۳۸۸ش، ج۹، ص۳۵۲-۳۵۳.</ref>}}. | {{متن عربی|ألا و إنَّ الدَّعِيَّ ابنَ الدَّعِيِّ قَد رَكَزَ بَينَ اثنَتَينِ: بَينَ السَّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ ، وهَيهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ، يَأبَى اللّه ُ لَنا ذلِكَ و رَسولُهُ وَ المُؤمِنونَ، و حُجورٌ طابَت و حُجورٌ طَهُرَت، و اُنوفٌ حَمِيَّةٌ و نُفوسٌ أبِيَّةٌ، مِن أن تُؤثَرَ طاعَةُ اللِّئامِ عَلى مَصارِعِ الكِرامِ|ترجمه=هان! بى نَسَبِ پسر بى نَسَب، مرا ميان دو چيز قرار داده است: بين شمشير و خوارى . خوارى از ما دور است و خداوند آن را براى ما نمىپذيرد و نيز پيامبرش و مؤمنان و دامنهايى پاک و پاكيزه و جانهايى عزتمند و نَفْسهايى خوددار كه اطاعت از فرومايگان را بر مرگى كريمانه، مقدّم نمىدارند<ref>محمدی ریشهری، محمد، دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاریخ، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث، ۱۳۸۸ش، ج۹، ص۳۵۲-۳۵۳.</ref>}}. | ||
{{جعبه نقل قول | |||
| نقل قول = '''مرتضی مطهری''': جمله معروف «هیهات منا الذله» [جملهای] عجیب است و از آن جملههایی است که تا دامنه قیامت از آن حرارت و نور میتابد، حماسه و کرامت و عزت و شرافت نفس میبارد.<ref>مطهری، مرتضی، فلسفه اخلاق، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲ش، ص۱۵۲.</ref> | | نقل قول = '''مرتضی مطهری''': جمله معروف «هیهات منا الذله» [جملهای] عجیب است و از آن جملههایی است که تا دامنه قیامت از آن حرارت و نور میتابد، حماسه و کرامت و عزت و شرافت نفس میبارد.<ref>مطهری، مرتضی، فلسفه اخلاق، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲ش، ص۱۵۲.</ref> | ||
}} | }} |
ویرایش