۶٬۷۱۶
ویرایش
کتاب الفتن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
* شمس‌الدین ذهبی (۶۷۳-۷۴۸ق)، رجالی و محدث اهل‌سنت، ابن حماد را از عالمان بزرگ دانسته، ولى اضافه کرده که اطمينانى به روايات ابن حماد نیست و نبايد به سخنان او استناد كرد؛ چون در كتاب الفتن مطالبى عجيب و غير قابل قبول آورده است.<ref>الذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۰، ص۶۰۹.</ref> | * شمس‌الدین ذهبی (۶۷۳-۷۴۸ق)، رجالی و محدث اهل‌سنت، ابن حماد را از عالمان بزرگ دانسته، ولى اضافه کرده که اطمينانى به روايات ابن حماد نیست و نبايد به سخنان او استناد كرد؛ چون در كتاب الفتن مطالبى عجيب و غير قابل قبول آورده است.<ref>الذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۰، ص۶۰۹.</ref> | ||
* ابن حجر عسقلانی (۷۷۳-۸۵۲ق)، محدث و مورخ و رجالی اهل‌سنت، ابن حماد را راستگو معرفی کرده، ولی کتاب او را دارای اشتباهات فراوان برشمرده است.<ref>العسقلانی، ابن حجر احمد بن علی، تقریب التهذیب، تحقیق عبدالوهاب عبداللطیف، بیروت، دار المعرفة، ۱۳۸۰ق، ج۲، ص۳۰۵.</ref> | * ابن حجر عسقلانی (۷۷۳-۸۵۲ق)، محدث و مورخ و رجالی اهل‌سنت، ابن حماد را راستگو معرفی کرده، ولی کتاب او را دارای اشتباهات فراوان برشمرده است.<ref>العسقلانی، ابن حجر احمد بن علی، تقریب التهذیب، تحقیق عبدالوهاب عبداللطیف، بیروت، دار المعرفة، ۱۳۸۰ق، ج۲، ص۳۰۵.</ref> | ||
محققان معتقدند که بزرگان اهل‌سنت در کل از ابن حماد تجليل كرده و برخى هم او را توثيق كرده‌اند، در عين حال روايات او را قوى نمى‌دانند.<ref>صادقی، «الفتن ابن‌حماد قدیمی‌ترین کتاب در مهدویت»، ص۴۹.</ref> | |||
== کتاب‌های فتن و ملاحم == | == کتاب‌های فتن و ملاحم == | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۸: | ||
== ویژگی‌ها == | == ویژگی‌ها == | ||
الفتن ابن حماد، به طور گسترده، به منابع شيعه راه يافته و از طريق آثارى مانند ''التشريف بالمنن فى تعريف الفتن'' مشهور به ''[[الملاحم والفتن]]'' ابن طاووس (۵۸۹-۶۶۴ق)، در كتب اماميه وارد شده است. الفتن قديمى‌ترين منبع در بحث ملاحم و فتن یا نشانه‌هاى ظهور است. كتاب الفتن همانند ديگر كتاب‌هايى كه در موضوع ملاحم و فتن نوشته شده است، به مهدى اختصاص ندارد؛ بلكه دربارهٔ رويدادهاى آينده جهان اسلام تا قيامت است. بخشى از اين گونه کتاب‌ها، به مهدى(ع) و نشانه‌هاى ظهور او اختصاص دارد. برخى از ابواب كتاب الفتن عبارت‌اند از: | |||
* سفيانى، نام، نسبت، جنگ‌ها، فرو رفتن او در بيداء؛ | |||
* پرچم‌هاى سياه، | |||
* ابواب مربوط به مهدى، نام، نسب، روش او و نشانه‌هاى قيامش؛ | |||
* ابواب مربوط به دجّال: | |||
* فرودآمدن عيسى(ع) فتح قسطنطنيه و مکان‌های ديگر | |||
* زلزله‌ها و سایر بلایای آسمانی.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامهٔ امام مهدى بر پايهٔ قرآن حديث و تاريخ، ترجمهٔ عبدالهادی مسعودى، قم، مؤسسهٔ علمى فرهنگى دارالحديث، ۱۳۹۳، ج۷، ص۴۱۸-۴۱۹.</ref> | |||
بيشتر | . | ||
بيشتر روایات اين كتاب از صحابه يا تابعان نقل شده و سند آن به پيامبر خدا(ص) نمى‌رسد. مثلًا از حدود ۱۷۰ حديث باب‌هاى ۲۹ تا ۴۴ اين كتاب- كه در باره مهدى و سفيانى است-، حدود ۲۵ حديث به پيامبر صلى الله عليه و آله، اميرمؤمنان عليه السلام و امام باقر عليه السلام مى‌رسد و ديگر اسناد كتاب به افرادى چون كعب الأحبار، زهرى، ارطاة و... ختم مى‌شود. آنچه به اين سه معصوم هم مى‌رسد، با طرق غيرشيعى است.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامهٔ امام مهدى بر پايهٔ قرآن حديث و تاريخ، ترجمهٔ عبدالهادی مسعودى، قم، مؤسسهٔ علمى فرهنگى دارالحديث، ۱۳۹۳، ج۷، ص۴۱۹.</ref> | |||
[[سید بن طاوس]] از علمای بزرگ شیعه در قرن هفتم به این کتاب اعتماد کرده و حدود یک سوم از کتاب «الملاحم و الفتن» را از کتاب او نگاشته است. | [[سید بن طاوس]] از علمای بزرگ شیعه در قرن هفتم به این کتاب اعتماد کرده و حدود یک سوم از کتاب «الملاحم و الفتن» را از کتاب او نگاشته است. | ||