۴۸۶
ویرایش
Am.gashool (بحث | مشارکتها) |
Am.gashool (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
مهمترین حکمت حضانت را باید حمایت و رعایت غبطه و مصلحت طفل دانست؛ و بهطور طبیعی، کودک از زمان تولد به کسی احتیاج دارد تا نسبت به تربیت، نگهداری، پرورش و انجام امور وی اقدام کند تا زمانی که بینیاز شود. سزاوارترین شخص نسبت به حضانت طفل، مادر او است؛ زیرا وی نسبت به کودک از هر کس مهربانتر و از همه تواناتر است. به همین جهت گفتهاند: در درجه اول، حق حضانت برای مادر ثابت است و بعد از مادر، برای دیگران؛ چون مبنای حضانت اعمال مهربانی، شفقت، نگهداری و تربیت نیکو بوده است؛ از این رو، مادر سزاوارتر و شایستهتر است.<ref>زیدان، عبدالکریم، احکام الزمیمیین و المتأمنین فی دارالإسلام، ص۴۵۰.</ref> | مهمترین حکمت حضانت را باید حمایت و رعایت غبطه و مصلحت طفل دانست؛ و بهطور طبیعی، کودک از زمان تولد به کسی احتیاج دارد تا نسبت به تربیت، نگهداری، پرورش و انجام امور وی اقدام کند تا زمانی که بینیاز شود. سزاوارترین شخص نسبت به حضانت طفل، مادر او است؛ زیرا وی نسبت به کودک از هر کس مهربانتر و از همه تواناتر است. به همین جهت گفتهاند: در درجه اول، حق حضانت برای مادر ثابت است و بعد از مادر، برای دیگران؛ چون مبنای حضانت اعمال مهربانی، شفقت، نگهداری و تربیت نیکو بوده است؛ از این رو، مادر سزاوارتر و شایستهتر است.<ref>زیدان، عبدالکریم، احکام الزمیمیین و المتأمنین فی دارالإسلام، ص۴۵۰.</ref> | ||
[[شهید ثانی]] نیز زن را برای حضانت از مرد شایستهتر میداند و میفرماید: «... و هی بالأنثی ألیق منها بالرجل، لمزید شفقتها و خلقها المعد لذلک بالأصل»؛<ref>مسالک الافهام، ج۸، ص۴۲۱.</ref> مهربانی و شفقت زن بیشتر است و خلقت اصلی زن به گونه ای است که | [[شهید ثانی]] نیز زن را برای حضانت از مرد شایستهتر میداند و میفرماید: «... و هی بالأنثی ألیق منها بالرجل، لمزید شفقتها و خلقها المعد لذلک بالأصل»؛<ref>مسالک الافهام، ج۸، ص۴۲۱.</ref> مهربانی و شفقت زن بیشتر است و خلقت اصلی زن به گونه ای است که مهیای پرورش و نگهداری کودک است. | ||
=== ادله و ملاکهای اولویت مادر در حضانت === | === ادله و ملاکهای اولویت مادر در حضانت === |
ویرایش