پرش به محتوا

روزه از نگاه مولانا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''روزه از نگاه مولانا''' از ستون‌های دین بوده و مولانا آن‌را مانند کوزه‌ای دانسته که آب حیات را در خود جای داده و [[روزه‌خواری]] شکستنِ کوزهٔ آب حیات است. [[مولوی]] تشبیهات متنوعی برای روزه آورده است. آتشی که پلیدی‌های نفس را می‌سوزاند، قَدَحی که بازار همه باده‌های دنیایی را می‌شکند و منجنیقی که می‌تواند دیوار قلعه تیرگی و ظلمتِ کفرِ درون را ویران کند، از جمله تشبیهات مولانا برای روزه است.  
مولانا عارف و شاعر قرن هفتم، روزه را از ستون‌های دین خوانده و آن‌را به کوزه‌ای تشبیه کرده که آب حیات را در خود جای داده و [[روزه‌خواری]] را شکستنِ کوزهٔ آب حیات دانسته است. [[مولوی]] تشبیهات متنوعی برای روزه آورده است. آتشی که پلیدی‌های نفس را می‌سوزاند، قَدَحی که بازار همه باده‌های دنیایی را می‌شکند و منجنیقی که می‌تواند دیوار قلعه تیرگی و ظلمتِ کفرِ درون را ویران کند، از جمله تشبیهات مولانا برای روزه است.  


مولانا خود بیشتر ایام سال را به روزه می‌گذرانیده و به همین جهت جسمی نحیف داشته است. از نگاه مولانا، سختی گرسنگی موجب نورانی شدن انسان و صعودش بر افلاک معرفت می‌شود. او معتقد بود روزه انسان را به جایگاه بلندی می‌رساند و سبب رزق معنوی می‌گردد. در آثار مولوی، روزه به بند دهان، سنگِ صوم و سپرِ روزه نیز تشبیه شده است.  
مولانا خود بیشتر ایام سال را به روزه می‌گذرانیده و به همین جهت جسمی نحیف داشته است. از نگاه مولانا، سختی گرسنگی موجب نورانی شدن انسان و صعودش بر افلاک معرفت می‌شود. او معتقد بود روزه انسان را به جایگاه بلندی می‌رساند و سبب رزق معنوی می‌گردد. در آثار مولوی، روزه به بند دهان، سنگِ صوم و سپرِ روزه نیز تشبیه شده است.  
۱۱٬۹۱۳

ویرایش