trustworthy
۴۷۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[مناسک حج]] یکی از دستورات دین اسلام است که دارای کارکردهای فردی و اجتماعی فراوانی میباشد. انجام مناسک حج بر مسلمان مستطیع و دارای شرایط، در طول عمر یک بار واجب میباشد. اهمیت انجام مناسک حج کمتر از امور واجب دیگر نیست. هدف از انجام مناسک حج دوری از اختلافات نژادی، طبقاتی، سیاسی و تجملات است. حل مشکلات اجتماعی، سیاسی و نیز همکاری و همفکری، نظم، و اتحاد مسلمانان و مقابله با دشمنان دین از اهداف دیگر انجام مناسک حج است. با توجه به اینکه حج یکی از ضروریات دین اسلام است، عدم اعتقاد به آن اگر از روی علم و آگاهی باشد، باعث کافر شدن انسان میشود و اگر به معنی کماهمیتی و عدم انجام آن باشد، موجب کفر نمیشود؛ هرچند طبق موازین و آموزههای وحیانی استحقاق عذاب الهی را نمیتوان رد کرد. | [[مناسک حج]] یکی از دستورات دین اسلام است که دارای کارکردهای فردی و اجتماعی فراوانی میباشد. انجام مناسک حج بر مسلمان مستطیع و دارای شرایط، در طول عمر یک بار واجب میباشد. اهمیت انجام مناسک حج کمتر از امور واجب دیگر نیست. هدف از انجام مناسک حج دوری از اختلافات نژادی، طبقاتی، سیاسی و تجملات است. حل مشکلات اجتماعی، سیاسی و نیز همکاری و همفکری، نظم، و اتحاد مسلمانان و مقابله با دشمنان دین از اهداف دیگر انجام مناسک حج است. با توجه به اینکه حج یکی از ضروریات دین اسلام است، عدم اعتقاد به آن اگر از روی علم و آگاهی باشد، باعث کافر شدن انسان میشود و اگر به معنی کماهمیتی و عدم انجام آن باشد، موجب کفر نمیشود؛ هرچند طبق موازین و آموزههای وحیانی استحقاق عذاب الهی را نمیتوان رد کرد. | ||
[[پرونده:مسجدالحرام.jpg|بندانگشتی]] | [[پرونده:مسجدالحرام.jpg|بندانگشتی|طواف کعبه در مسجدالحرام]] | ||
== هدف از انجام مناسک حج == | == هدف از انجام مناسک حج == | ||
هر سال هزاران مسلمان از اقصی نقاط جهان اجتماعی باشکوه و بزرگ تشکیل میدهند تا در تهذیب اخلاق خود بکوشند. در کنار خانه کعبه و در سایه توجه به خداوند متعال اختلافات نژادی، طبقاتی، سیاسی و تجملات که فاصلههای عمیقی در میان آنها ایجاد کرده است، کنار گذاشته میشود. حل مشکلات اجتماعی، سیاسی و نیز همکاری و همفکری، نظم، و اتحاد مسلمانان و مقابله با دشمنان دین از اهداف دیگر انجام مناسک حج است. اسلام برای تحقق بخشیدن به این اهداف والا، آداب و دستورات دقیقی قرار داده است. انسان با انجام این دستورات از جهان ماده جدا شده و در محیطی مملو از معنویت داخل میشود. تعینات مادی، جنگ و جدالها، هوسهای جنسی، لذات مادی و خیلی از مطالبات نفسانی در این ایام کنار میرود. آدمی به یک نوع ریاضت مشروع الهی دست میزند و قلب خویش را از صمیم جان متوجه خداوند میکند. خواهشهای نفس -حتی مشروع آن- تا مدتی فراموش میشود. همچنین قوای معنوی انسان تقویت میشود و در مقابله با خواهشهای نامشروع نفس و وسوسههای شیطان در سایر ایام نیز میتواند مقابله نماید و تسلیم آنها نشود. امام رضا(ع) در این زمینه در حدیثی که از اسرار حج سؤال شده بود فرمودند: «سیر و حرکت به سمت خداوند متعال، به تعب انداختن بدن و منع آن از شهوات نفسانی، خضوع و خشوع و خاکسار شدن در گرما و سرما و… است».<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، علل الشرایع، ترجمه ذهنی تهرانی، انتشارات مؤمنین، چاپ اول، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۳۰۷.</ref> | هر سال هزاران مسلمان از اقصی نقاط جهان اجتماعی باشکوه و بزرگ تشکیل میدهند تا در تهذیب اخلاق خود بکوشند. در کنار خانه کعبه و در سایه توجه به خداوند متعال اختلافات نژادی، طبقاتی، سیاسی و تجملات که فاصلههای عمیقی در میان آنها ایجاد کرده است، کنار گذاشته میشود. حل مشکلات اجتماعی، سیاسی و نیز همکاری و همفکری، نظم، و اتحاد مسلمانان و مقابله با دشمنان دین از اهداف دیگر انجام مناسک حج است. اسلام برای تحقق بخشیدن به این اهداف والا، آداب و دستورات دقیقی قرار داده است. انسان با انجام این دستورات از جهان ماده جدا شده و در محیطی مملو از معنویت داخل میشود. تعینات مادی، جنگ و جدالها، هوسهای جنسی، لذات مادی و خیلی از مطالبات نفسانی در این ایام کنار میرود. آدمی به یک نوع ریاضت مشروع الهی دست میزند و قلب خویش را از صمیم جان متوجه خداوند میکند. خواهشهای نفس -حتی مشروع آن- تا مدتی فراموش میشود. همچنین قوای معنوی انسان تقویت میشود و در مقابله با خواهشهای نامشروع نفس و وسوسههای شیطان در سایر ایام نیز میتواند مقابله نماید و تسلیم آنها نشود. امام رضا(ع) در این زمینه در حدیثی که از اسرار حج سؤال شده بود فرمودند: «سیر و حرکت به سمت خداوند متعال، به تعب انداختن بدن و منع آن از شهوات نفسانی، خضوع و خشوع و خاکسار شدن در گرما و سرما و… است».<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، علل الشرایع، ترجمه ذهنی تهرانی، انتشارات مؤمنین، چاپ اول، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۳۰۷.</ref> |