جمع‌آوری و تدوین قرآن کریم: تفاوت میان نسخه‌ها

در اینکه ترتیب سوره‌های فعلی قرآن، توسط پیامبر انجام گرفته است میان عالمان اسلامی اختلاف وجود دارد.

قرآنی که امروز وجود دارد، دقیقا با همین ترتیب سوره‌ها و آیات، در زمان پیامبر جمع‌آوری شده است. از جمله پیروان این نظریه، [[امام محمد غزالی]]، [[حر عاملی]]، ابن کاووس هستند. گفته شده است عالمان اسلامی بر این نظر اتفاق دارند.<ref>دانشنامه قرآن کریم، بهاالدین خرمشاهی، ج۱، ص ۴۵۹</ref> این گروه دلایل متعددی برای اعتقاد خود آورده‌اند. از جمله اهتمام پیامبر به قرآن که توجه به تلاوت و حفظ قرآن می‌دادند. و اینکه حافظان قرآن نزد پیامبر قرآن را عرضه می‌داشتند. دلیل دیگر حضور [[کاتبان قرآن]] است که پیامبر وحی را بر آنان املاء می‌نمود و آنها می‌نوشتند و پیامبر اغلاط آنها را می‌گرفت و متن مکتوب را تصحیح می‌کرد. این، نشان‌دهنده اِشراف و حساسیت پیامبر بر کتابت قرآن است. دلیل دیگر، ختم کردن قرآن در آن زمان بود که نشان‌دهنده وجود آغاز و پایان قرآن در آن زمان دارد. و نیز روایاتی وجود دارد که صحابه در زمان پیامبر قرآن را جمع‌آوری کردند. دلایل دیگری وجود دارد که غیر تاریخی است که به این دلیل می‌توان اشاره کرد که تسامح پیامبر در این موضوع پذیرفتنی نیست؛ از این جهت که عدم جمع آوری و ترتیب و تدوین قرآن توسط پیامبر(ص) رسوخ تحریف و پراکندگی و تعدد نسخ را باز می‌کرد و تحریف قرآن در طول تاریخ امری ممکن می‌شد. به معنای دیگر، جمع آوری قرآن جزئی از رسالت پیامبر(ص) بود. <ref>تاریخ تدوین قرآن کریم، سید جعفر مرتضی عاملی، کیهان اندیشه ۱۳۶۸ شماره ۲۸.</ref>

مجموعه ادله، نشان می‌دهد ترتیب سوره‌ها و آیات توسط شخص پیامبر(ص) انجام گرفته است. یا اینکه اگر هم توسط صحابه جمع‌آوری شده، در چارچوب سفارش‌ها و توصیه‌های پیامبر بوده است؛ وگرنه چطور ممکن است تمام صحابه به یک اجتهاد واحد برسند که فلان سوره کجای قرآن باشد و آغاز و پایان قرآن با چه سوره‌هایی باشد. حتما شخص پیامبر، نظریاتی در این باره داده است که صحابه به یک نظر واحد در این باره رسیدند.

جمع آوری قرآن پس از پیامبر و توسط [[صحابه]] انجام گرفته است. سیوطی بر این نظر است که علمای اسلام بر این عقیده متفق هستند.<ref>الاتقان، ج ۱، ص ۱۹۴. به نقل از درسنامه علوم قرآنى،  حسین جوان آراسته، ج۱، ص۷</ref> گفته شده است که اولین بار زمان خلیفه اول و با تلاش [[زید بن ثابت]] مصحف تدوین شده است. پیش از آن هم امام علی(ع) مصحفی را تدوین کرده بود. بزرگانی از صحابه هم به تدوین و جمع آوری قرآن پرداختند. همین امر باعث شد که نسخ متعددی از قرآن بوجود بیاید که به علت عدم اعراب گذاری، به اختلاف قرائت انجامید. به همین سبب این تعدد نسخ، انگیزه یکی شدن مصاحف در زمان عثمان گردید.<ref>درسنامه علوم قرآنى، حسین جوان آراسته، ج۱، ص۷</ref> این موضوع با روایاتی که املای پیامبر بر کاتبان قرآن را نشان می‌دهد منافات دارد. آن روایات بازگو کننده این است که پیامبر شخصا امر کتابت قرآن را بر عهده داشته است. و اینکه گردآوری مصاحف متعدد برای حفظ و ثبت قرآن، ارتباطی به ثبت ترتیب و توالی سوره‌ها ندارد و نشان‌دهنده این نیست که این امر توسط صحابه انجام گرفته است.