بنی اسرائیل: تفاوت میان نسخه‌ها

بنی اسرائیل دوازده خاندان هستند که از نسل دوازده فرزند حضرت یعقوب می‌باشند. دوازده فرزند حضرت یعقوب، پدران بنی اسرائیل هستند. بنی اسرائیل قومی تاریخی است که پیامبران زیادی بر آنها فرستاده شده است. پس از اینکه یعقوب و فرزندانش از کنعان به مصر مهاجرت کردند، در این سرزمین سالها ماندند تا زمان حضرت موسی که سرانجام او آنان را از سلطه فرعون نجات داد.

نام بنی اسرائیل بسیار زیاد در قرآن آمده است و به داستان آنان در موارد مختلف اشاره شده است. از جمله عهد و پیمان خداوند با آنان، رابطه آنان با حضرت موسی(ع)، برتری دادن این قوم بر دیگران، رهانیدن آنان از فرعون، پرستش گوساله سامری، داستان گاو بنی اسرائیل، نعمت هایی که بر این قوم نازل و ...

تاریخ بنی اسرائیل از [[حضرت ابراهیم(ع)]] شروع می‌شود که به فلسطین مهاجرت کرد و پس از او فرزندانش اسحاق(ع) و یعقوب(ع) به کنعان رفتند. در زمان [[حضرت یوسف(ع)]]، یعقوب و فرزندانش به سبب قحطی در کنعان، به مصر مهاجرت کردند. و تا زمان حضرت موسی که از این قوم بود، در مصر ماندند. حضرت موسی این قوم را از چنگال ظلم فرعون رهانید و از آنجا به سوی کنعان رفتند و سالها در صحرای سینا آواره بودند و پس از حضرت موسی جانشینش یوشع، کنعان را فتح کرد. رفته رفته این قوم کاملاً در کنعان مستقر شدند و رهبرانی (داوران) برای خود داشتند و سپس پادشاهانی برای خود برگزیدند همچون داود و سلیمان که اوج اقتدار این قوم بود.

از آن پس بین اسباط (خاندان‌ها) اختلاف افتاد و ده سبط در قسمت شمالی آن سرزمین پادشاهی داشتند و دو سبط (بنیامین و یهودا) در قسمت جنوبی (فلسطین) سکنا گزیدند. بعدها بختنصر به آنها یورش بود و سرزمینشان را تصرف کرد. و بعد، با قدرت یافتن ایران، پادشاهش کوروش کبیر، سرزمین بابل را فتح کرد و یهودیان دوباره توانستند آزادانه در سرزمین خود زندگی کنند.<ref>دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱، ص۱۹۶۷</ref>

واژه بنی اسرائیل، ۲۲ مرتبه در آیات مکی و ۱۹بار در آیات مدنی به کار رفته است. البته اشاره و خطاب به بنی اسرائیل در آیات فراوانی وجود دارد که نشان دهنده اهمیت این قوم در قرآن و آشنایی اعراب با آنان در زمان صدر اسلام است.<ref>دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱، ص۱۹۶۷</ref>

بهانه جویی‌های بنی اسرائیل در آیات قرآن آمده است. از جمله اینکه آنها خواستند خدا را آشکارا ببیند. خداوند بر این قوم نعمت‌ها و معجزات فراوانی نازل کرد. «من و سلوی» را بر آنها نازل کرد و کوه طور را بر سرشان سایبان کرد. یا با عصای موسی دوازده چشمه از کوه بوجود آورد؛ خداوند آنان را بر جهانیان برتری داد<ref>آیه ۴۷ سوره بقره</ref> اما آنها باز نافرمانی می‌کردند. آنها به درخواست موسی برای شرکت در جنگ گفتند تو و خدایت بجنگید و ما نشسته‌ایم. بنی اسرائیل پس از موسی دست به قتل و کشتار انبیاء زدند.<ref>بقره : 65؛ مائده : 60، 70، 78؛ اعراف : 166. مائده : 21ـ26. بقره : 51ـ61؛ اعراف: 147ـ161؛ طه : ۸۰۹۷. به نقل از دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱، ص۱۹۶۷</ref>