automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
جایگاه و فضیلت مسجد: تفاوت میان نسخه‌ها
←مسجد در روایات
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
| خط ۶: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
مسجد در اسلام محل عبادت و نمازگزاردن مسلمانان است. مطابق آیات قرآن، در مسجد تنها باید خدا را خواند و نباید کسی را شریک قرار داد. مسجد تنها برای خدا است و انگیزه ساخت آن باید بر اساس تقوا باشد. بر اساس آیات قرآن، تنها کسانی می‌توانند به ساختن مسجد اقدام کنند که به خدا و روز واپسین ایمان داشته باشند و زکات‌دهنده و نمازگزار باشند. احادیث فراوانی در موضوع فضیلت و جایگاه مسجد وجود دارد. مساجد در روایات به خانه خداوند در زمین تشبیه شده است. | '''مسجد''' در اسلام محل عبادت و نمازگزاردن مسلمانان است. مطابق آیات قرآن، در مسجد تنها باید خدا را خواند و نباید کسی را شریک قرار داد. مسجد تنها برای خدا است و انگیزه ساخت آن باید بر اساس تقوا باشد. بر اساس آیات قرآن، تنها کسانی می‌توانند به ساختن مسجد اقدام کنند که به خدا و روز واپسین ایمان داشته باشند و زکات‌دهنده و نمازگزار باشند. احادیث فراوانی در موضوع فضیلت و جایگاه مسجد وجود دارد. مساجد در روایات به خانه خداوند در زمین تشبیه شده است. | ||
{{جعبه نقل‌قول|و مسجدها از آنِ خداست. و با وجود خدای یکتا کسی را به خدایی مخوانید. <small> (آیه ۱۸ سوره جن)</small>}} | {{جعبه نقل‌قول|و مسجدها از آنِ خداست. و با وجود خدای یکتا کسی را به خدایی مخوانید. <small> (آیه ۱۸ سوره جن)</small>}} | ||
== جایگاه == | == جایگاه == | ||
کلمه مسجد بیست و هشت بار در قرآن به صورت مفرد و جمع ذکر شده است. بیست و دو مورد آن مقید به قید «الحرام» است که مراد از همه آنها | کلمه مسجد بیست و هشت بار در قرآن به صورت مفرد و جمع ذکر شده است. بیست و دو مورد آن مقید به قید «الحرام» است که مراد از همه آنها [[مسجدالحرام]] در مکه می‌باشد. یک مورد هم مقید به قید «الاقصی» است که مراد از آن اولین قبله‌گاه مسلمانان [[مسجدالاقصی]] در [[بیت‌المقدس]] می‌باشد. یک مورد دیگر درباره [[مسجد ضرار]] است که به‌دست منافقان در مدینه ساخته شده بود. پنج مورد هم به‌صورت مطلق و بدون قید آمده است. اما کلمه مساجد که ۶ مورد در قرآن مجید به چشم می‌خورد که سه مورد آن «مساجدالله» آمده است و سه مورد دیگر به‌طور مطلق بیان گردیده است.<ref>میرنژاد، مریم، [https://library.tebyan.net/fa/Viewer/Text/208851/0 مسجد در قرآن]، سایت کتابخانه دیجیتالی تبیان، تاریخ درج مطلب: بیتا. تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref> | ||
در صدر اسلام امور عبادی، سیاسی و قضایی در مسجد انجام می‌شد. مسجد مرکز فراگیری علوم، حل و فصل خصومات، توجه به محرومان، اعلام بسیج عمومی، آشنایی با اوضاع سیاسی و اجتماعی و تصمیم‌گیری و وعظ و خطابه بود. مساجد این دوره ساده و به دور از تجملات با کارکردی بسیار و دارای جایگاهی محوری در جامعه اسلامی بودند. پیامبر(ص) در زمان حیات خویش ۹ مسجد بنا کرده است.<ref>رضایی، علی، جایگاه مسجد در فرهنگ اسلامی، قم، مؤسسه فرهنگی ثقلین، ۱۳۸۲. ص۶۵</ref> | در صدر اسلام امور عبادی، سیاسی و قضایی در مسجد انجام می‌شد. مسجد مرکز فراگیری علوم، حل و فصل خصومات، توجه به محرومان، اعلام بسیج عمومی، آشنایی با اوضاع سیاسی و اجتماعی و تصمیم‌گیری و وعظ و خطابه بود. مساجد این دوره ساده و به دور از تجملات با کارکردی بسیار و دارای جایگاهی محوری در جامعه اسلامی بودند. پیامبر(ص) در زمان حیات خویش ۹ مسجد بنا کرده است.<ref>رضایی، علی، جایگاه مسجد در فرهنگ اسلامی، قم، مؤسسه فرهنگی ثقلین، ۱۳۸۲. ص۶۵</ref> | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۵: | ||
مفسران گفته‌اند مسجد به قدرى جایگاه رفیعی دارد كه افرادى مثل [[حضرت ابراهيم(ع)]]، [[اسماعيل(ع)]]، [[زكريا(ع)]] و [[مريم(س)]]، خادم و مسئول پاكسازى و تطهير آن بوده‌اند.<ref>قرائتى، محسن، تفسير سوره حجرات، تهران، مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، ۱۳۸۸، ص۳۲.</ref> | مفسران گفته‌اند مسجد به قدرى جایگاه رفیعی دارد كه افرادى مثل [[حضرت ابراهيم(ع)]]، [[اسماعيل(ع)]]، [[زكريا(ع)]] و [[مريم(س)]]، خادم و مسئول پاكسازى و تطهير آن بوده‌اند.<ref>قرائتى، محسن، تفسير سوره حجرات، تهران، مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، ۱۳۸۸، ص۳۲.</ref> | ||
مسجد جایی است که انسان هایی که | مسجد جایی است که انسان هایی که میخواهند پاک شوند در آن حضور پیدا می‌کنند:{{قرآن||ترجمه=در آن مسجد مردانی هستند که دوست می‌دارند پاکیزه باشند و خداوند پاکیزگان را دوست دارد.|سوره=توبه|آیه=۱۰۸}} در تفاسیر آمده است که مسجد، زمينه پاكى از پليدی‌هاى جسمى و روحى است. نماز و مسجد، وسيله تهذيب و پاكى است. ارزش يك مسجد به نمازگزارانِ آن است، نه گنبد و گلدسته آن. <ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مركز فرهنگى درس‌هايى از قرآن، ۱۳۸۸، ج۳، ص۵۰۴. | ||
</ref> | </ref> | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۸: | ||
مشکران و بت‌پرستان نه حق شرکت در مساجد دارند و نه تعمیر بنای ساختمان آنها و همه این امور باید به دست مسلمانان انجام پذیرد.<ref>عزیزی، عباس، تفسیر و پیام آیات نماز، قم، نبوغ، ۱۳۸۷، ص۳۸۴.</ref> از نظر اسلام، ساختن، تعمیر و آبادی مسجد ثواب زیادی دارد. [[پیامبر اسلام|پیامبر اسلام(ص)]] فرمود: «کسی که مسجدی بنا کند اگر چه به مقدار جایگاه کبوتری باشد، خداوند برای او خانه‌ای در بهشت بنا نماید.»<ref>حرّ عاملی، محمد بن حسن، وسائل‌الشیعه، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ج۳، ص۴۸۵ و نگاه کنید به مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ سوّم، ۱۴۰۳ هـ ۱۹۸۳ م، ج۸۴، ص۱.</ref> و نیز گفته است «بر خداست تا کسی را که در آن خانه‌ها دیدارش کند، گرامی بدارد. همانا بهترین مکان‌ها، مسجدها هستند.»<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، فرهنگ نامه مسجد، ص۲۳.</ref>[[پرونده:مسجد دو مناره سقز.jpg|بندانگشتی|مسجد دو مناره سقز|250x250پیکسل]] | مشکران و بت‌پرستان نه حق شرکت در مساجد دارند و نه تعمیر بنای ساختمان آنها و همه این امور باید به دست مسلمانان انجام پذیرد.<ref>عزیزی، عباس، تفسیر و پیام آیات نماز، قم، نبوغ، ۱۳۸۷، ص۳۸۴.</ref> از نظر اسلام، ساختن، تعمیر و آبادی مسجد ثواب زیادی دارد. [[پیامبر اسلام|پیامبر اسلام(ص)]] فرمود: «کسی که مسجدی بنا کند اگر چه به مقدار جایگاه کبوتری باشد، خداوند برای او خانه‌ای در بهشت بنا نماید.»<ref>حرّ عاملی، محمد بن حسن، وسائل‌الشیعه، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ج۳، ص۴۸۵ و نگاه کنید به مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ سوّم، ۱۴۰۳ هـ ۱۹۸۳ م، ج۸۴، ص۱.</ref> و نیز گفته است «بر خداست تا کسی را که در آن خانه‌ها دیدارش کند، گرامی بدارد. همانا بهترین مکان‌ها، مسجدها هستند.»<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، فرهنگ نامه مسجد، ص۲۳.</ref>[[پرونده:مسجد دو مناره سقز.jpg|بندانگشتی|مسجد دو مناره سقز|250x250پیکسل]] | ||
== مسجد در روایات == | == مسجد در روایات == | ||
[[پیامبر | [[پیامبر(ص)]]، در مسجد، آیه‌های قرآن، احکام و معارف دینی و حتی مسائل تاریخی را برای مردم بیان می‌کرد.<ref>عبدالحی الکتانی، التراتیب الاواریه، بیروت، دارالکتاب العربی، بیتا، ج۲، ص۲۲۱.</ref> در روایات آمد است باید در مسجد از سخنانی که ظالمانه و هوادارانه باشد یا آبروی مردم را ببرد، [[غیبت]] و حرفی که بوی دنیاخواهی می‌دهد، پرهیز شود.<ref>وسائل‌الشیعه، ج۳، ص۴۹۳.</ref> | ||
مسجد باید محل تعاون اجتماعی باشد. امام رضا(ع) فرمود: «یکی از فوائد مسجد رفتن، همکاری مسلمانان بر نیکی و تقوا است.<ref>وسائل‌الشیعه، ج۵، ص۳۷۲.</ref> رسول خدا(ص) فرمود: «مسجد، خانه هر پرهیزکار و جایگاه پیامبران است.<ref>محمود شریفی، مسجد در فرهنگ اسلامی، فرهنگ کوثر ۱۳۸۸، شماره ۷۷.</ref> از امام صادق نقل شده است که فرموده ما به بزرگداشت و تعظیم مساجد امر شده‌ایم.<ref>وسائل الشیعه، ج۳، ص۵۵۶. به نقل از رضایی، علی، جایگاه مسجد در فرهنگ اسلامی، قم، مؤسسه فرهنگی ثقلین، ۱۳۸۲. ص۳۹.</ref> | مسجد باید محل تعاون اجتماعی باشد. [[امام رضا(ع)]] فرمود: «یکی از فوائد مسجد رفتن، همکاری مسلمانان بر نیکی و تقوا است.<ref>وسائل‌الشیعه، ج۵، ص۳۷۲.</ref> رسول خدا(ص) فرمود: «مسجد، خانه هر پرهیزکار و جایگاه پیامبران است.<ref>محمود شریفی، مسجد در فرهنگ اسلامی، فرهنگ کوثر ۱۳۸۸، شماره ۷۷.</ref> از [[امام صادق(ع)]] نقل شده است که فرموده ما به بزرگداشت و تعظیم مساجد امر شده‌ایم.<ref>وسائل الشیعه، ج۳، ص۵۵۶. به نقل از رضایی، علی، جایگاه مسجد در فرهنگ اسلامی، قم، مؤسسه فرهنگی ثقلین، ۱۳۸۲. ص۳۹.</ref> | ||
از [[امام کاظم(ع)]] نقل شده است که هر کس روز پنج شنبه یا شب جمعه مسجد را جارو کند و به مقداری خاک و زباله که اگر در چشم قرار گیرد، چشم را آزار می‌دهد از مسجد بیرون ببرد، خدا گناهان وی را می‌بخشد.<ref>جمعی از نویسندگان، دانشنامه امام کاظم علیه السلام، بیجا، پایگاه تخصصی عاشورا، بیتا، ص۴۰۱.</ref> | |||
از امام صادق(ع) روايت شده كه فرمود: هركس به مسجد گام برمى‌دارد، پاهاى خود را بر هيچ تر و خشكى نمى‌گذارد مگر اينكه تا زمين هفتم براى او تسبيح مى‌كنند.<ref>طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الأخلاق، ترجمه احمدزاده، قم، نور الزهراء(س)، ۱۳۹۰، ج۱، ص۶۳۷.</ref> | |||
از امام صادق (ع) روايت شده كه فرمود: هركس به مسجد گام برمى‌دارد، پاهاى خود را بر هيچ تر و خشكى نمى‌گذارد مگر اينكه تا زمين هفتم براى او تسبيح مى‌كنند.<ref>طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الأخلاق، ترجمه احمدزاده، قم، نور الزهراء(س)، ۱۳۹۰، ج۱، ص۶۳۷.</ref> | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||