trustworthy
۲٬۵۶۵
ویرایش
(لینک دهی برخی کلمات) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
ممنوع بودن انتشار مطالب کتابهای گمراه کننده، سایتها، ماهواره و … به معنی ضدّیت با [[حدود آزادی در قرآن|آزادی]] نیست، بلکه قانونمند کردن آن و محافظت از حریم افراد کم اطلاع و جلوگیری از انحرافهاست. | |||
این فیلتر کردنها با آیات ۱۷ و ۱۸ سوره زمر مبنی بر شنیدن سخن و انتخاب گزینه بهتر منافاتی ندارد زیرا خداوند از بندگان خویش میخواهد که سخنان را بشنوند و بهترین را انتخاب کنند، در حالی که در برخی از کتابها، فضاهای مجازی و … چیزی به نام بهتر وجود ندارد تا با اندیشیدن انتخاب شود و آزاد گذاشتن پخش مطالب گمراه کننده و شبهه انگیز در سیره عقلا کار ناپسندی است. | این فیلتر کردنها با آیات ۱۷ و ۱۸ سوره زمر مبنی بر شنیدن سخن و انتخاب گزینه بهتر منافاتی ندارد زیرا خداوند از بندگان خویش میخواهد که سخنان را بشنوند و بهترین را انتخاب کنند، در حالی که در برخی از کتابها، فضاهای مجازی و … چیزی به نام بهتر وجود ندارد تا با اندیشیدن انتخاب شود و آزاد گذاشتن پخش مطالب گمراه کننده و شبهه انگیز در سیره عقلا کار ناپسندی است. | ||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== دسترسی افراد بر اساس ظرفیت == | == دسترسی افراد بر اساس ظرفیت == | ||
انتشار مطالب بایستی بر اساس ظرفیت و دانستههای افراد به آنها داده شود؛ گاهی یک دارو که در پزشکی کاربرد دارد و میتواند جان یک بیمار را نجات دهد، ممکن است برای افراد دیگر خطرناک یا مرگآور باشد و نباید در دسترس او قرار گیرد. | |||
مطالعه مطالب انحرافی، شبههناک و گمراه کننده کتابها، مجلات، فضاهای مجازی و … برای افراد آماده و محقق، خوب است و با مراجعه به آن میتوانند شبهات را پاسخ دهند، اما اگر همان مطالب (بدون توضیح پیرامون شبهات) در اختیار دیگران باشد، برای عدهای بیماریزا و منحرفکننده خواهد شد. [[اسلام]] به عالمان و محققان توانا نه تنها اجازه مطالعه و نگهداری آنها را داده است، بلکه گاهی مراجعه به آنها، واجب میشود تا به شبهات مطرح شده پاسخ دهند؛ اما همان مطالب برای افراد کماطلاع چون ممکن است موجب گمراهی و انحراف عقیدتی شود، ممنوع میشود؛<ref>رضایی اصفهانی، محمد علی، قرآن و علم، قم، پژوهشهای تفسیر و علوم قرآنی، چاپ اول، بی تا، ج۴، ص۱۱۰.</ref> این ممنوعیت از نظر عقلا پسندیده است و همانند برداشتن سمّ از دسترس افراد بیاطلاع نیکوست.<ref>انصاری، مرتضی، المکاسب، قم، مجمع الفکر الاسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۳۳. خوانساری، احمد، جامع المدارک فی شرح المختصر النافع، ج۳، ص۲۱.</ref> | مطالعه مطالب انحرافی، شبههناک و گمراه کننده کتابها، مجلات، فضاهای مجازی و … برای افراد آماده و محقق، خوب است و با مراجعه به آن میتوانند شبهات را پاسخ دهند، اما اگر همان مطالب (بدون توضیح پیرامون شبهات) در اختیار دیگران باشد، برای عدهای بیماریزا و منحرفکننده خواهد شد. [[اسلام]] به عالمان و محققان توانا نه تنها اجازه مطالعه و نگهداری آنها را داده است، بلکه گاهی مراجعه به آنها، واجب میشود تا به شبهات مطرح شده پاسخ دهند؛ اما همان مطالب برای افراد کماطلاع چون ممکن است موجب گمراهی و انحراف عقیدتی شود، ممنوع میشود؛<ref>رضایی اصفهانی، محمد علی، قرآن و علم، قم، پژوهشهای تفسیر و علوم قرآنی، چاپ اول، بی تا، ج۴، ص۱۱۰.</ref> این ممنوعیت از نظر عقلا پسندیده است و همانند برداشتن سمّ از دسترس افراد بیاطلاع نیکوست.<ref>انصاری، مرتضی، المکاسب، قم، مجمع الفکر الاسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۳۳. خوانساری، احمد، جامع المدارک فی شرح المختصر النافع، ج۳، ص۲۱.</ref> | ||
== جلوگیری اسلام از موارد انحرافی == | == جلوگیری اسلام از موارد انحرافی == | ||
همانگونه که جامعه را از | همانگونه که باید جامعه را از عوامل خطرهای مادّی حفظ کرد، باید از عوامل انحرافهای فکری و معنوی نیز حفظ نمود؛ اسلام میخواهد جامعهای به وجود آورد که در مسیر تکامل معنوی و اخلاقی پیش برود، این کار میسّر نمیشود جز اینکه با عوامل انحراف فکری و اخلاقی مبارزه شود. | ||
اگر خواندن این نوع | اگر خواندن این نوع کتابها، نوشتهها و سایتها برای همگان آزاد باشد، مردم چه تضمینی برای نگهداری افکار و اخلاق خود از انحراف دارند؟ هرگز نباید قدرت تلقین و تبلیغ را نادیده گرفت و چه بسا این نوع نوشتههای وارونه از راه تلقین و تبلیغ، مسیر زندگی افراد را بکلّی منحرف سازد. | ||
در تاریخ اسلام گفتگوهای زیادی میان [[پیشوایان دینی]] و طرفداران اندیشههای انحرافی و غیر اسلامی واقع شده است؛ از اینرو «ممنوعیتها و محدودیتها» در اسلام به معنای مخالفت با دانش و آزادی فکری نیست، بلکه چون عموم جامعه چنین توانی را برای مبارزه با انحرافها ندارند، این مناظرات نیز در محفلهای عمومی انجام نمیگرفت.<ref>مکارم شیرازی، ناصر و سبحانی، جعفر، پاسخ به پرسشهای مذهبی، قم، مدرسه الامام علی بن ابی طالب، چاپ اول، ۱۳۷۷ ه. ش، ص۳۳۷.</ref> | در تاریخ اسلام گفتگوهای زیادی میان [[پیشوایان دینی]] و طرفداران اندیشههای انحرافی و غیر اسلامی واقع شده است؛ از اینرو «ممنوعیتها و محدودیتها» در اسلام به معنای مخالفت با دانش و آزادی فکری نیست، بلکه چون عموم جامعه چنین توانی را برای مبارزه با انحرافها ندارند، این مناظرات نیز در محفلهای عمومی انجام نمیگرفت.<ref>مکارم شیرازی، ناصر و سبحانی، جعفر، پاسخ به پرسشهای مذهبی، قم، مدرسه الامام علی بن ابی طالب، چاپ اول، ۱۳۷۷ ه. ش، ص۳۳۷.</ref> | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = شد | ||
| تیترها = | | تیترها = شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش = | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت = ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |