روایت «دوست نشدن با چهار گروه»: تفاوت میان نسخه‌ها

{{عربی بزرگ|يَا بُنَيَّ احْفَظْ عَنِّي أَرْبَعاً وَ أَرْبَعاً لَا يَضُرُّكَ مَا عَمِلْتَ مَعَهُنَّ إِنَّ أَغْنَى الْغِنَى الْعَقْلُ وَ أَكْبَرَ الْفَقْرِ الْحُمْقُ وَ أَوْحَشَ الْوَحْشَةِ الْعُجْبُ‏ وَ أَكْرَمَ الْحَسَبِ حُسْنُ الْخُلُق‏| ترجمه=پسرم! چهار چيز از من ياد گير. و چهار چيز را به خاطر بسپار. تا به آنها عمل مى‏‌كنى زيان نمی‌بينى:  

۱- همانا ارزشمندترين بى‏‌نيازى عقل است.  

۲- و بزرگ‏‌ترين فقر بى‏‌خردى است.

۴- و گرامى‏‌ترين ارزش خانوادگى، اخلاق نيكوست.<ref>شريف الرضي، محمد بن حسين، نهج البلاغة(صبحي صالح)، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ ق، ص۴۵۷، حکمت۳۸.</ref>}}