اسلام در نگاه گلدزیهر: تفاوت میان نسخه‌ها

== آثار و آراء ==

گلدزیهر در طول حیات علمی خود آثار فراوانی در مورد اسلام‌شناسی منتشر کرد.<ref>فهرست کاملی از آثار او را ن.ک: العقیقی، نجیب، المستشرقون، قاهره، دارالمعارف، ۲۰۰۶م، ج ۳، ص ۴۱-۴۲.</ref> از مهم‌ترین آثار او می‌توان به کتاب‌های زیر اشاره کرد:

[[پرونده:تصویر چاپ دوم کتاب درس‌هایی دربارهٔ اسلام ۱۹۲۵م.jpg|بندانگشتی|تصویر چاپ دوم کتاب درس‌هایی دربارهٔ اسلام ۱۹۲۵م.|200x200px]]

* درس‌هایی دربارهٔ اسلام، که در کنار کتاب دیگری از گلدزیهر کامل‌ترین، مشهورترین و مؤثرترین اثر گلدزیهر خوانده شده است.<ref>بدوی، فرهنگ کامل خاورشناسان، ص ۳۳۴.</ref> این کتاب در سال ۱۹۱۰م در شهر هایدلبرگ به‌چاپ رسید و در فاصلهٔ کوتاهی پس از انتشار به زبان انگلیسی و فرانسوی برگردانده و منتشر شد. این کتاب در کشورهای اسلامی مورد توجه قرار گرفت. این توجه موجب شد تا سه تن از فضلای مصری به نام‌های محمد یوسف موسی، عبدالعزیز عبدالحق و علی حسن عبدالقادر آن را تحت عنوان [[العقیدة و الشریعة فی الاسلام]] ترجمه و منتشر کنند. [[علینقی منزوی]] (۱۳۰۲-۱۳۸۹)، مؤلف و کتاب‌شناس، در سال ۱۳۵۰ این کتاب را از عربی به فارسی برگرداند و با عنوان درس‌هایی دربارهٔ اسلام منتشر کرد.<ref>حسینی طباطبایی، نقد آثار خاورشناسان، ص ۱۰۰-۱۰۱.</ref> اساس این کتاب ارائهٔ دیدگاهی کلی دربارهٔ جنبه‌های مختلف اسلام است و ماهیت نگاه گلدزیهر به تمام حیات مذهبی اسلامی را نشان می‌دهد.<ref>بدوی، فرهنگ کامل خاورشناسان، ص ۳۳۴.</ref>  

* گرایش‌های تفسیری قرآن در میان مسلمانان، کتاب دومی از گلدزیهر که از سوی محققان به‌عنوان کامل‌ترین، مشهورترین و مؤثرترین اثر گلدزیهر به‌شمار رفته است.<ref>بدوی، فرهنگ کامل خاورشناسان، ص ۳۳۴.</ref> این کتاب در سال ۱۹۲۰م در لیدن هلند منتشر شد. در سال ۱۹۴۴م علی حسن عبدالقادر قسمتی از این کتاب را به عربی ترجمه کرد. عبدالحلیم نجار این کتاب را به طور کامل با نگارش حواشی در سال ۱۹۵۴م در مصر منتشر کرد.<ref>حسینی طباطبایی، نقد آثار خاورشناسان، ص ۱۰۱.</ref> این ترجمهٔ عربی بعداً مبنای ترجمهٔ فارسی این کتاب در سال ۱۳۸۳ توسط سید ناصر طباطبایی با مقدمهٔ [[سید محمدعلی ایازی]] شد.<ref>گلدزیهر، ایگناس، گرایش‌های تفسیری در میان مسلمانان، مقدمهٔ سید محمدعلی ایازی، ترجمهٔ سید ناصر طباطبایی، تهران، انتشارات ققنوس، ۱۳۸۳.</ref>

اکثر دانشمندان غربی اصالتی برای تشیع قائل نیستند و آن را ساختهٔ قرن سوم هجری می‌پندارند و شرق‌شناسان بنام قرن اخیر نیز مانند نولدکه و گلدزیهر این نظر را تقویت کردند و با نهایت بی‌عدالتی مطالبی مبتذل و بی‌اساس دربارهٔ منابع و مراجع دینی تشیع نگاشته‌اند.<ref>نصر سید حسین، «گزارشی از اولین مجمع علمی علمی دربارهٔ تشیع در مغرب‌زمین»، مجلهٔ معارف اسلامی، ش ۶، تیرماه ۱۳۴۷، ص ۲۵.</ref>|تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px}}

*

* [[تمدن اسلامی]] بیش از آنکه متکی به اندیشه‌های اسلامی و قرآنی باشد متکی به اندیشه‌های هلنیستی (یونانی‌مآب) است. این اندیشه‌ها با افکار و نظریات سیاسی در [[ایران باستان]] و آرای فلسفی هندی و نوافلاطونی آمیخته و ارائه شده است.<ref>گلدزیهر، درس‌هایی دربارهٔ اسلام، ص ۵-۶.</ref>