trustworthy
۶۹۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مفهوم ایمان== | ==مفهوم ایمان== | ||
ایمان از باب «اِفعال» از مادة اَمن، (امن، یؤمن، ایماناً) میباشد و معنای آن گرویدن، ایمن گردانیدن و باور داشتن، روی كردن و اعتماد ورزیدن است. در قرآن كریم نیز به معنای فعل ایمان یا معنای محتوای آن و یا هر دو به كار رفته است.<ref>دایرة المعارف تشیع، ج 2، مدخل ایمان.</ref> | ایمان از باب «اِفعال» از مادة اَمن، (امن، یؤمن، ایماناً) میباشد و معنای آن گرویدن، ایمن گردانیدن و باور داشتن، روی كردن و اعتماد ورزیدن است. در قرآن كریم نیز به معنای فعل ایمان یا معنای محتوای آن و یا هر دو به كار رفته است.<ref>دایرة المعارف تشیع، ج 2، مدخل ایمان.</ref> | ||
ایمان مربوط به دل است، یعنى لازم است پیوندى بین انسان و معتقدات دینى برقرار شود كه از آن به «عقدالقلب» تعبیر | ایمان مربوط به دل است، یعنى لازم است پیوندى بین انسان و معتقدات دینى برقرار شود كه از آن به «عقدالقلب» تعبیر مىكنند و تا این عقد قلب حاصل نشود، ایمان محقق نیست، گو اینكه به مجرد اقرار و اعتراف به آموزهای، ایمان تحقق پیدا نمیکند تا اینكه این اقرار بر قلب و جان هم جارى شود، از این رو، قرآن كریم میان اسلام و ایمان فرق مىگذارد و براى ایمان شرایطى را بیان مىكند، چنانكه مىفرماید: «برخى از بادیه نشینان گفتند: ایمان آوردیم، بگو: ایمان نیاوردهاید، لیكن بگویید: اسلام آوردهایم. و هنوز در دلهاى شما ایمان داخل نشده است».<ref>سوره حجرات، آیه 14 و 15.</ref> | ||
باید دقت نمود كه به صرف اینكه نفس انسان به حقانیت خداوند و... اطمینان داشته باشد و آرامش خاطر پیدا كند، به طورى كه شكى در آن راه نداشته باشد، نباید گفت ایمان كامل حاصل شده، ایمان همان عقد قلب است، یعنى: بعد از اینكه انسان به حقانیت امورى اطمینان و یقین پیدا كرد، پذیراى آن هم باشد.<ref>سوره نمل، آیه 14؛ نهایة الدرایة، محقق اصفهانى، ج2، ص 371، چاپ انتشارات سیدالشهداء.</ref> | |||
==مفهوم اعتقاد== | ==مفهوم اعتقاد== |