automoderated
۱٬۲۷۴
ویرایش
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
}} | }} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
درآیهٔ ۱۴ و ۱۵ سورهٔ بقره، دربارهٔ مسخره کردن بندگان یا منافقان، سخن به میان آمده است | درآیهٔ ۱۴ و ۱۵ سورهٔ بقره، دربارهٔ مسخره کردن بندگان یا منافقان، سخن به میان آمده است که خداوند آنها را مسخره میکند. سؤال این است که مراد از این مسخره کردن، چیست، و خداوند چگونه منافقان را مسخره میکند. | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
به عبارت دیگر، استهزاء خدا نسبت به کفار و منافقان، همان عذاب و اضلال کیفری خداوند است که نتیجه عمل خود آنان است. حال این جزا ممکن است در دنیا باشد نظیر آنچه در مورد استهزاء کنندگان قوم [[نوح(ع)]] صورت گرفت و ممکن است در [[آخرت]] انجام شود، چنانکه در حدیثی از [[پیامبر اکرم(ص)]] آمده است «[[روز قیامت]] برای استهزاء کنندگان دری از [[بهشت]] باز میشود و به آنان گفته میشود بیایید، آنان به سختی خود را به در میرسانند، در همان هنگام در بسته میشود. آنگاه دری دیگری باز و آنان فراخوانده میشوند و دوباره درب بهشت بر رویشان بسته میشود… .»<ref>مهدوی کنی، نقطههای آغاز در اخلاق عملی، دفتر نشر فرهنگ، چاپ هفتم، ۱۳۷۶ش، ص۲۹۳.</ref> | به عبارت دیگر، استهزاء خدا نسبت به کفار و منافقان، همان عذاب و اضلال کیفری خداوند است که نتیجه عمل خود آنان است. حال این جزا ممکن است در دنیا باشد نظیر آنچه در مورد استهزاء کنندگان قوم [[نوح(ع)]] صورت گرفت و ممکن است در [[آخرت]] انجام شود، چنانکه در حدیثی از [[پیامبر اکرم(ص)]] آمده است «[[روز قیامت]] برای استهزاء کنندگان دری از [[بهشت]] باز میشود و به آنان گفته میشود بیایید، آنان به سختی خود را به در میرسانند، در همان هنگام در بسته میشود. آنگاه دری دیگری باز و آنان فراخوانده میشوند و دوباره درب بهشت بر رویشان بسته میشود… .»<ref>مهدوی کنی، نقطههای آغاز در اخلاق عملی، دفتر نشر فرهنگ، چاپ هفتم، ۱۳۷۶ش، ص۲۹۳.</ref> | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
{{درشت|'''معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر'''}} | {{درشت|'''معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر'''}} | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
۳ـ گناهان کبیره، آیت الله سید عبدالحسین دستغیب، کانون تربیت شیراز، ج۲، ص۳۱۰. | ۳ـ گناهان کبیره، آیت الله سید عبدالحسین دستغیب، کانون تربیت شیراز، ج۲، ص۳۱۰. | ||
== منابع == | == منابع == |