پرش به محتوا

مسخره کردن منافقان توسط خداوند: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
}}
}}
{{سوال}}
{{سوال}}
درآیهٔ ۱۴ و ۱۵ سورهٔ بقره، دربارهٔ مسخره کردن بندگان یا منافقان، سخن به میان آمده است و می‌فرمایند خداوند آن‌ها را مسخره می‌کند. سؤال این است که مراد از این مسخره کردن، چیست، و خداوند چگونه منافقان را مسخره می‌کند.
درآیهٔ ۱۴ و ۱۵ سورهٔ بقره، دربارهٔ مسخره کردن بندگان یا منافقان، سخن به میان آمده است که خداوند آن‌ها را مسخره می‌کند. سؤال این است که مراد از این مسخره کردن، چیست، و خداوند چگونه منافقان را مسخره می‌کند.
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
خط ۲۲: خط ۲۲:


به عبارت دیگر، استهزاء خدا نسبت به کفار و منافقان، همان عذاب و اضلال کیفری خداوند است که نتیجه عمل خود آنان است. حال این جزا ممکن است در دنیا باشد نظیر آنچه در مورد استهزاء کنندگان قوم [[نوح(ع)]] صورت گرفت و ممکن است در [[آخرت]] انجام شود، چنان‌که در حدیثی از [[پیامبر اکرم(ص)]] آمده است «[[روز قیامت]] برای استهزاء کنندگان دری از [[بهشت]] باز می‌شود و به آنان گفته می‌شود بیایید، آنان به سختی خود را به در می‌رسانند، در همان هنگام در بسته می‌شود. آنگاه دری دیگری باز و آنان فراخوانده می‌شوند و دوباره درب بهشت بر رویشان بسته می‌شود… .»<ref>مهدوی کنی، نقطه‌های آغاز در اخلاق عملی، دفتر نشر فرهنگ، چاپ هفتم، ۱۳۷۶ش، ص۲۹۳.</ref>
به عبارت دیگر، استهزاء خدا نسبت به کفار و منافقان، همان عذاب و اضلال کیفری خداوند است که نتیجه عمل خود آنان است. حال این جزا ممکن است در دنیا باشد نظیر آنچه در مورد استهزاء کنندگان قوم [[نوح(ع)]] صورت گرفت و ممکن است در [[آخرت]] انجام شود، چنان‌که در حدیثی از [[پیامبر اکرم(ص)]] آمده است «[[روز قیامت]] برای استهزاء کنندگان دری از [[بهشت]] باز می‌شود و به آنان گفته می‌شود بیایید، آنان به سختی خود را به در می‌رسانند، در همان هنگام در بسته می‌شود. آنگاه دری دیگری باز و آنان فراخوانده می‌شوند و دوباره درب بهشت بر رویشان بسته می‌شود… .»<ref>مهدوی کنی، نقطه‌های آغاز در اخلاق عملی، دفتر نشر فرهنگ، چاپ هفتم، ۱۳۷۶ش، ص۲۹۳.</ref>
{{پایان پاسخ}}
 
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{درشت|'''معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر'''}}
{{درشت|'''معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر'''}}
خط ۳۱: خط ۳۱:


۳ـ گناهان کبیره، آیت الله سید عبدالحسین دستغیب، کانون تربیت شیراز، ج۲، ص۳۱۰.
۳ـ گناهان کبیره، آیت الله سید عبدالحسین دستغیب، کانون تربیت شیراز، ج۲، ص۳۱۰.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


== منابع ==
== منابع ==
automoderated
۱٬۲۷۴

ویرایش