۶۰۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
* در روایتی آمده است که [[پیامبر اسلام(ص)]] فرمود: هر پیامبری در [[بهشت]] رفیقی دارد و رفیق من عثمان بن عفان است. عثمان بن خالد راوی این روایت توسط رجال شناسان اهلسنت ضعیف، جاعل و دروغگو دانسته شده است.<ref>سنن الترمذی، پیشین، ج۵، ص۲۸۸؛ سنن ابن ماجه، پیشین، ج۱، ص۴۰.</ref> | * در روایتی آمده است که [[پیامبر اسلام(ص)]] فرمود: هر پیامبری در [[بهشت]] رفیقی دارد و رفیق من عثمان بن عفان است. عثمان بن خالد راوی این روایت توسط رجال شناسان اهلسنت ضعیف، جاعل و دروغگو دانسته شده است.<ref>سنن الترمذی، پیشین، ج۵، ص۲۸۸؛ سنن ابن ماجه، پیشین، ج۱، ص۴۰.</ref> | ||
* از پیامبر اسلام(ص) نقل میکنند که به عثمان فرمود: ای عثمان این [[جبرئیل]] است که مرا خبر میدهد تا دخترم ام کلثوم را به همان مهریه رقیه، همسر تو قرار دهم. این روایت نیز در ذیل آن توسط عالمان اهلسنت تضعیف شده است.<ref>سنن ابن ماجه، پیشین، ج۱، ص۴۱.</ref> | * از پیامبر اسلام(ص) نقل میکنند که به عثمان فرمود: ای عثمان این [[جبرئیل]] است که مرا خبر میدهد تا دخترم ام کلثوم را به همان مهریه رقیه، همسر تو قرار دهم. این روایت نیز در ذیل آن توسط عالمان اهلسنت تضعیف شده است.<ref>سنن ابن ماجه، پیشین، ج۱، ص۴۱.</ref> | ||
* محمد بن سیرین از کعب نقل میکند که پیامبر اسلام(ص) از فتنه ای که رخ خواهد داد، یاد میکرد که مردی با سر پوشیده از آن جا گذشت و پیامبر فرمود در آن روز این مرد در هدایت است و من رفتم صورتش را باز کردم دیدم عثمان بن عفان است. ابن ماجه پس از نقل این [[حدیث|روایت]] مینویسد: محمد بن سیرین، کعب را ندیده است. به همین جهت این روایت منقطع بوده و اعتماد به آن مشکل است.<ref> | * محمد بن سیرین از کعب نقل میکند که پیامبر اسلام(ص) از فتنه ای که رخ خواهد داد، یاد میکرد که مردی با سر پوشیده از آن جا گذشت و پیامبر فرمود در آن روز این مرد در هدایت است و من رفتم صورتش را باز کردم دیدم عثمان بن عفان است. ابن ماجه پس از نقل این [[حدیث|روایت]] مینویسد: محمد بن سیرین، کعب را ندیده است. به همین جهت این روایت منقطع بوده و اعتماد به آن مشکل است.<ref>سنن ابن ماجه، پیشین، ج۱، ص۴۱.</ref> | ||
* از محمد بن زیاد نقل شده که جنازه ای را آوردند تا پیامبر(ص) بر آن [[نماز]] بخواند؛ اما حضرت نماز میت نخواند. وقتی علت را پرسیدند، آن حضرت فرمود: این شخص عثمان را دشمن میداشت. ترمذی در ذیل آن مینویسد این حدیث غریب است و محمد بن زیاد واقعاً ضعیف میباشد.<ref>سنن الترمذی، پیشین، ج۵، ص۲۸۹.</ref> یعنی نمیتوان به نقل کننده ضعیف اعتماد و خبر او را باور کرد. | * از محمد بن زیاد نقل شده که جنازه ای را آوردند تا پیامبر(ص) بر آن [[نماز]] بخواند؛ اما حضرت نماز میت نخواند. وقتی علت را پرسیدند، آن حضرت فرمود: این شخص عثمان را دشمن میداشت. ترمذی در ذیل آن مینویسد این حدیث غریب است و محمد بن زیاد واقعاً ضعیف میباشد.<ref>سنن الترمذی، پیشین، ج۵، ص۲۸۹.</ref> یعنی نمیتوان به نقل کننده ضعیف اعتماد و خبر او را باور کرد. | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
عثمان در [[خلافت]] خود کارهایی کرد که منجر به کشته شدنش توسط مسلمانان گشت. از جمله کارهای او مسلط کردن [[بنی امیه]] بر ولایت و استانداری شهرها بود. آنها از [[تقوا|تقوای]] کافی برخوردار نبودند؛ به گونهای که ولید، استاندار [[کوفه]] با حالت مستی به امام جماعت ایستاد و نماز خواند، یا عثمان به تقسیم بیت المال در بین اطرافیان خود پرداخت. اهانت به [[عمار یاسر]] و عبد الله بن مسعود و یا تبعید [[ابوذر غفاری|ابیذر غفاری]] به ربذه از دیگر کارهای عثمان بوده است.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، قم، انتشارات کتابخانه مرعشی نجفی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۱۲۹.</ref> | عثمان در [[خلافت]] خود کارهایی کرد که منجر به کشته شدنش توسط مسلمانان گشت. از جمله کارهای او مسلط کردن [[بنی امیه]] بر ولایت و استانداری شهرها بود. آنها از [[تقوا|تقوای]] کافی برخوردار نبودند؛ به گونهای که ولید، استاندار [[کوفه]] با حالت مستی به امام جماعت ایستاد و نماز خواند، یا عثمان به تقسیم بیت المال در بین اطرافیان خود پرداخت. اهانت به [[عمار یاسر]] و عبد الله بن مسعود و یا تبعید [[ابوذر غفاری|ابیذر غفاری]] به ربذه از دیگر کارهای عثمان بوده است.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، قم، انتشارات کتابخانه مرعشی نجفی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۱۲۹.</ref> | ||
ابن ابی الحدید پس از شمردن این کارها، دست به توجیه اعمال او زده و گفته است این کارها [[گناه کبیره]] نبودند تا گفته شود عثمان با این کارها فاسق شده و صلاحیت خلافت را از دست داده است؛ بلکه اینها [[گناه صغیره]] میباشند و [[خدا|خداوند]] عثمان را به خاطر این رفتارها بخشیده است.<ref> | ابن ابی الحدید پس از شمردن این کارها، دست به توجیه اعمال او زده و گفته است این کارها [[گناه کبیره]] نبودند تا گفته شود عثمان با این کارها فاسق شده و صلاحیت خلافت را از دست داده است؛ بلکه اینها [[گناه صغیره]] میباشند و [[خدا|خداوند]] عثمان را به خاطر این رفتارها بخشیده است.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، قم، انتشارات کتابخانه مرعشی نجفی، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۶۸.</ref> | ||
=== چهار رکعتی خواندن نماز در مسافرت === | === چهار رکعتی خواندن نماز در مسافرت === |
ویرایش