نماز ظهر عاشورای امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:


* امام با چنین اقامه نماز این پیام را رساند که نماز برای امام به اندازه‌ای اهمیت و ارزش داشته که حتی در حال نبرد نیز نماز و وقت نماز را از یاد نبرد.<ref>جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، ص۴۸۵، نشر معروف، ۱۳۷۴ ش.</ref>
* امام با چنین اقامه نماز این پیام را رساند که نماز برای امام به اندازه‌ای اهمیت و ارزش داشته که حتی در حال نبرد نیز نماز و وقت نماز را از یاد نبرد.<ref>جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، ص۴۸۵، نشر معروف، ۱۳۷۴ ش.</ref>
* سعید بن عبدالله وقتی بر اثر اصابت چندین تیر بر زمین افتاد گفت: خدایا لعن نما این مردمی را به همان لعنتی که عاد و ثمود را لعن نمودی. پروردگار من سلام مرا به پیامبر خود برسان و ابلاغ نما او را آنچه به من رسید از جراحت و زخم، من در این کار قصد کردم که ذریه پیامبر تو را یاری دهم.<ref>منتهی الامال، ج۱ ص۷۴۸.</ref>


* بهترین راه برای درک عمق آن نماز و کسی که خود را سپر قرار داد تا حضرت آن نماز را اقامه کند کلمات خود شهید است که هنگام جان دادن گفته است. نقل شده که سعید بن عبدالله وقتی بر اثر اصابت چندین تیر بر زمین افتاد گفت: خدایا لعن نما این مردمی را به همان لعنتی که عاد و ثمود را لعن نمودی. پروردگار من سلام مرا به پیامبر خود برسان و ابلاغ نما او را آنچه به من رسید از جراحت و زخم، من در این کار قصد کردم که ذریه پیامبر تو را یاری دهم.<ref>منتهی الامال، ج۱ ص۷۴۸.</ref>
* نماز ظهر عاشورای امام حسین(ع) گر چه یک نماز استثنائی است، ولی اگر در قالب امور فقهی و ظواهر شرعی تبیین شود باید گفت که اسلام نمازی به نام «[[نماز خوف]]» وجود دارد که در شرایط جنگی در میدان جنگ اقامه می‌شود. نمازی که امام حسین(ع) در ظهر [[عاشورا]] خوانده است از باب همان نماز خوف است که به جماعت و در میدان رزم خوانده شده است.<ref>سید محسن آمینی اعیان شیعه، ج۱ ص۵۹۳ نشر دار التعارف للمطلوب، بیروت ۱۴۰۳ ق.</ref>
 
* نماز ظهر عاشورای امام حسین(ع) گر چه یک نماز استثنائی است، ولی اگر در قالب امور فقهی و ظواهر شرعی تبیین شود باید گفت که اسلام نمازی به نام «[[نماز خوف]]» وجود دارد که در شرایط جنگی در میدان رزم اقامه می‌شود. نمازی که امام حسین(ع) در ظهر [[عاشورا]] خوانده است از باب همان نماز خوف است که به جماعت و در میدان رزم خوانده شده است.<ref>سید محسن آمینی اعیان شیعه، ج۱ ص۵۹۳ نشر دار التعارف للمطلوب، بیروت ۱۴۰۳ ق.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۱۱٬۸۷۷

ویرایش