automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
معنای لغوی «خلقت» برای تقدیر و اندازهگیری آمده است و همچنین مقایسه چیزی با چیز دیگر با محاسبه دقیق و بدون اختلاف را نیز میگویند. با وجود معنای لغوی، غیر از خدا میتوانند خالق باشند البته نه به معنای خالق حقیقی. حتی پرندهای با محاسبه دقیق خود لانهای میآفریند. از این جهت خداوند در این آیه خالقین را جمع آورده است؛ نه اینکه خداوند از میان خدایان دیگر، بهترین خالق باشد. | معنای لغوی «خلقت» برای تقدیر و اندازهگیری آمده است و همچنین مقایسه چیزی با چیز دیگر با محاسبه دقیق و بدون اختلاف را نیز میگویند. با وجود معنای لغوی، غیر از خدا میتوانند خالق باشند البته نه به معنای خالق حقیقی. حتی پرندهای با محاسبه دقیق خود لانهای میآفریند. از این جهت خداوند در این آیه خالقین را جمع آورده است؛ نه اینکه خداوند از میان خدایان دیگر، بهترین خالق باشد. | ||
افزون بر این، آیاتی نیز خالقیت را به بشر نسبت داده | افزون بر این، آیاتی نیز خالقیت را به بشر نسبت داده شده است. در قرآن درباره [[حضرت مسیح]] آمده است: «... و هنگامی که به فرمان من، از گل چیزی به صورت پرنده میساختی». (مائده/ ۱۱۰). مقایسه خلقت خدا با خلقت بشر، به سبب نزدیک نمودن اذهان، و نشان دادن قدرت خدا است در حالی که خلقت در بشر حقیقی نیست و دارای نقصان و محدود، و اگر هم توانایی چیزی را دارد به اذن خداوند است.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، قم، انتشارات رجاء، ج۱۵، ص۲۵ | ||
مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ یازدهم، ۱۳۷۱، ج۱۴، ص۲۰۷ | مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ یازدهم، ۱۳۷۱، ج۱۴، ص۲۰۷ |