اوصاف اهل تقوا در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پایان سوال}}

{{پاسخ}}قرآن اوصاف زیادی برای [[متقین]] نام برده است. آنان کسانی هستند که به غیب و آنچه که بر پیامبران نازل شده است مؤمن هستند و به سرای آخرت یقین دارند. برپادارنده نماز هستند. انفاق می کنند. ربا نمی خورند. بر نفس خود چیره هستند و مردم را می‌بخشند. از گناه دوری می‌کنند و به عهد و پیمان خود وفادار می‌مانند. راستگو هستند و صبر پیشه می‌کنند. اهل فساد و برتری‌جویی نیستند و متواضع و فروتن هستند.

== معنای لغوی تقوا ==

تقوا از ریشه «وقی یقی» است و مصدر آن «وقایه» است، راغب اصفهانی در مفردات می‌گوید، وقایه نگهداری و محافظت هر چیز است از آنچه به انسان ضرر وآزار می‌رساند و در ادامه می‌فرماید: تقوی عبارت است از محافظت و نگهداری نفس، از آنچه جای نگرانی است. در عرف شرع تقوی یعنی حفظ نفس از ورود هر چه که گناه است.<ref>خسروی، غلامرضا، کتاب مفردات راغب، انتشارات رضوی، ج۱، ص۵۳۰.</ref>