کرونا و تعارض علم و دین: تفاوت میان نسخه‌ها

کرونا و تعارض علم و دین (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۵ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۵۶

۹۶۳ بایت حذف‌شده ، ‏۱۵ نوامبر ۲۰۲۰

بدون خلاصۀ ویرایش

Rezapour

automoderated، دیوان‌سالاران، مدیران رابط کاربری، moderator، مدیران

۱۱٬۹۱۳

ویرایش

@@ خط ۱۲: / خط ۱۲: @@
 {{پاسخ}}
-این شبهه یکی از مصادیق شبهه تعارض علم و دین است. تعارض علم و دین یک از انگاره‌های فلسفی و فرهنگی دنیای غرب است که بر دین اسلام قابل انطباق نیست. مبانی و آموزه‌های دین اسلام هرگونه تعارض مستمر و واقعی میان علم و دین را نفی می‌کند. دین اسلام نه تنها به دانش پزشکی و تغذیه بی‌اعتنا نیست، بلکه خود در بالندگی آن نقش مهمی داشته است. در قرون نخستین اسلام بسیاری از پزشکان پرآوازه، خود از عالمان دینی بوده‌اند.
+اسلام با عقل و دانش صحیح در تضاد نیست، بلکه مکمل و مؤید آن است. توصیه به رعایت مسائل بهداشتی و پزشکی اساساً هیچ منافاتی با رعایت مسائل معنوی، توبه و توسل ندارد و این هر دو در کنار هم می‌توانند مشکلات را حل کنند. همان دینی که گناهان را علت برخی بیماری‌ها و مشکلات انسان‌ها معرفی می‌کند، بی‌توجهی به بهداشت و مسائل پزشکی را هم نامطلوب و حتی حرام دانسته و بر نقش آن در بروز بیماری و فقر تأکید می‌کند.
-جهان بر پایه نظام علیّت بنا شده است. در این جهان هر پدیده‌ای دارای علت‌های مادی و معنوی است. بیماری و سلامت انسان‌ها نیز علت‌ها و زمینه‌های مادی و معنوی خاص خود را دارد. بروز بیماری‌ها در افراد و جوامع همچنان که می‌تواند مادی باشد، ممکن است معنوی بوده و به‌سبب رفتارهای غیراخلاقی و غیرشرعی انسان‌ها باشد. علت‌های معنوی، علت‌های دور پدیده‌ها هستند و علت‌های مادی، علت‌های نزدیک آن. علت‌های دور همواره از طریق تأثیر بر علت‌های نزدیک، عمل می‌کنند و باعث وقوع حوادث می‌شوند. توصیه عالمان دین به رعایت امور بهداشتی، علاوه بر اینکه توصیه خود دین است، به‌خاطر جامع‌نگری نسبت به حوادث جهان است. زمینه‌ها و علت‌های بیماری و سلامت جسمی و روحی، در زمینه‌ها و علت‌های مادی محدود نیست، و مسائل اخلاقی و معنوی هم در این خصوص تاثیر دارد. اسلام هرگز علت‌های مادی را نفی نمی‌کند؛ اما علاوه بر علت‌های مادی توجه انسان را به علت‌های معنوی نیز جلب می‌کند.
+توصیه عالمان دین به رعایت امور بهداشتی، علاوه بر اینکه توصیه خود دین است، به‌خاطر جامع‌نگری نسبت به حوادث جهان است. زمینه‌ها و علت‌های بیماری و سلامت جسمی و روحی، در زمینه‌ها و علت‌های مادی محدود نیست، و مسائل اخلاقی و معنوی هم در این خصوص تاثیر دارد. اسلام هرگز علت‌های مادی را نفی نمی‌کند؛ اما علاوه بر علت‌های مادی توجه انسان را به علت‌های معنوی نیز جلب می‌کند.
-دین اصیل و حقیقی با عقل و دانش صحیح در تضاد نیست؛ بلکه مکمل و مؤید آن است؛ بنابراین توصیه به رعایت مسائل بهداشتی و پزشکی اساساً هیچ منافاتی با رعایت مسائل معنوی، توبه و توسل ندارد و این هر دو در کنار هم می‌توانند مشکلات را حل کنند. همان دینی که گناهان را علت برخی از بیماری‌ها و مشکلات انسان‌ها معرفی می‌کند، بی‌توجهی به بهداشت و مسائل پزشکی را هم نامطلوب و حتی حرام دانسته و بر نقش آن در بروز بیماری و فقر تأکید می‌کند.
+هر پدیده‌ای در این جهان علت‌های مادی و معنوی دارد. بیماری و سلامت انسان‌ها نیز علت‌ها و زمینه‌های مادی و معنوی خاص خود را دارد. بروز بیماری‌ها در افراد و جوامع همچنان که می‌تواند مادی باشد، ممکن است معنوی باشد. علت‌های معنوی، علت‌های دور پدیده‌ها هستند و علت‌های مادی، علت‌های نزدیک آن. علت‌های دور همواره از طریق تأثیر بر علت‌های نزدیک، عمل می‌کنند و باعث وقوع حوادث می‌شوند.
 ==شبهه تعارض علم دین==
@@ خط ۳۹: / خط ۳۹: @@
 دین، معنویت و اخلاق با ارائه سبک زندگی مبتنی بر اهداف متعالی، ارزش‌های اصیل و دست‌یافتنی، معنابخشی، امیدآفرینی و پیشگیری از بسیاری از رفتارهای مخرب و آسیب‌زا به سلامت جسمی و روانی بشر، خدمتی بی‌بدیل ارائه می‌کند. دین و معنویت، یاریگر و کامل‌کننده دانش پزشکی در شناخت، پیشگیری و درمان بیماری‌ها و بالابردن کیفیت سلامت جامع‌نگر انسانی است و هرگز در قامت رقیب و مخالف با دانش‌های ریشه‌دار انسانی ظاهر نشده است.
-{{پایان پاسخ}}
 {{تکمیل مقاله