۶۰۲
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
(افزودن مطلب) |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== اختلاف در عدالت صحابه == | == اختلاف در عدالت صحابه == | ||
درباره عدالت [[صحابه پیامبر(ص)|صحابه]] دو عقیده مختلف وجود دارد: اکثر [[اهل سنت]] عقیده دارند که همه صحابه افراد صالح، صادق، با تقوا و عادل بودند، به همین دلیل اگر هر کدام از آنان روایتی از [[پیامبر(ص)]] نقل کند صحیح و قابل قبول است، و کمترین ایرادی بر آنها جایز نبوده و اگر کارهای خلافی از آنها سر زده باشد باید توجیه گردد و از آن چشم پوشی شود. | درباره عدالت [[صحابه پیامبر(ص)|صحابه]] دو عقیده مختلف وجود دارد: اکثر [[اهل سنت]] عقیده دارند که همه صحابه افراد صالح، صادق، با تقوا و عادل بودند، به همین دلیل اگر هر کدام از آنان روایتی از [[پیامبر(ص)]] نقل کند صحیح و قابل قبول است، و کمترین ایرادی بر آنها جایز نبوده و اگر کارهای خلافی از آنها سر زده باشد باید توجیه گردد و از آن چشم پوشی شود. | ||
اهلتسنن، صحابی بودن را نه تنها امتیاز و فضیلت دانسته، بلکه مصحّح عدالت نیز میدانند. در میان کلمات بزرگان اهلتسنن، افراط در مدح صحابه و مذمّت در حق منتقدان آنان به چشم میخورد که برای نمونه به بعضی اشاره میشود: | |||
۱ – انتقاد بر صحابه مساوی با ارتداد و کفر: کسانی که یکی از صحابه رسول خدا(ص) را مورد انتقاد قرار دهند، زندیق و کافر هستند.<ref>یعقوب، احمد حسین، پژوهش در عدالت صحابه، ترجمه محمد قاضی زاده، نشر دارالثقلین، چاپ اول، 1376ش، ص۳۴، به نقل از الاصابه، ابن حجر العسقلانی، ص۱۷ و ۱۸.</ref> | |||
۲- طرد انتقاد کننده صحابه از جامعه: هر کسی از صحابه عیبجویی کند یا نقصی بر آنان بگیرد، با او چیزی نخورید و نیاشامید و بر جنازهاش [[نماز]] نخوانید.<ref>یعقوب، احمد حسین، پژوهش در عدالت صحابه، ترجمه محمد قاضی زاده، نشر دارالثقلین، چاپ اول، 1376ش، ص۳۴، به نقل از الکبائر، الذهبی، ص۲۳۸.</ref> | |||
بنابراین نظر، همه صحابه عادل بوده، سخنانشان صحیح و اعمالشان درست است، اگر چه سخن و عمل آنها با کتاب و [[سنت]] منافات داشته باشد، چون آنان [[مجتهد]] بوده و خود بهتر به سنت آگاهی داشتند. | |||
[[شیعه]] امامیه، عقیده دارند که در میان صحابه افراد با شخصیت، فداکار، پاک و با تقوا فراوان بودهاند، ولی افراد منافق و ناصالح نیز وجود داشته که قرآن و پیامبر(ص) از آنها بیزاری میجستند. تنها صحابه پیامبر بودن فضیلتی نیست که موجب شود صدور اعمال منافی عدالت نادیده گرفته شود. | [[شیعه]] امامیه، عقیده دارند که در میان صحابه افراد با شخصیت، فداکار، پاک و با تقوا فراوان بودهاند، ولی افراد منافق و ناصالح نیز وجود داشته که قرآن و پیامبر(ص) از آنها بیزاری میجستند. تنها صحابه پیامبر بودن فضیلتی نیست که موجب شود صدور اعمال منافی عدالت نادیده گرفته شود. |
ویرایش