automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
حضرت ابراهيم (ع) دو همسر به نامهاى «ساره» و «هاجر» داشت. ساره همسر اوّل، و هاجر كه كنيزى بود، همسر دوم او محسوب مىشد. ابتدا پسرى از هاجر متولد شد كه نام او را اسماعيل نهادند، سپس خداوند به ساره هم پسرى عنايت كرد و نام اسحاق براى او انتخاب شد.<ref>قهرمان توحيد، شرح و تفسير آيات مربوط به حضرت ابراهيم( ع)، مكارم شيرازى، ناصر، ج۱، ص۱۳۸</ref> | حضرت ابراهيم (ع) دو همسر به نامهاى «ساره» و «هاجر» داشت. ساره همسر اوّل، و هاجر كه كنيزى بود، همسر دوم او محسوب مىشد. ابتدا پسرى از هاجر متولد شد كه نام او را اسماعيل نهادند، سپس خداوند به ساره هم پسرى عنايت كرد و نام اسحاق براى او انتخاب شد.<ref>قهرمان توحيد، شرح و تفسير آيات مربوط به حضرت ابراهيم( ع)، مكارم شيرازى، ناصر، ج۱، ص۱۳۸</ref> | ||
محل دفن حضرت ابراهیم(ع) در سرزمین [[فلسطین]] است.<ref>تاریخ انبیاء، قصص قرآن از آدم تا خاتم النبیین، سید هاشم رسولی محلاتی، ص۱۶۵</ref> | |||
==ویژگیها و اوصاف== | ==ویژگیها و اوصاف== | ||
خط ۳۰: | خط ۳۲: | ||
* '''ساختن کعبه:''' يكى از امتيازات مهم حضرت ابراهيم (ع)، تجديد بناى خانه كعبه است. كعبه در زمان [[حضرت آدم(ع)]] ساخته شد، اما به هنگام طوفان [[حضرت نوح (ع)]] ويران گشت، و ابراهيم (ع) از سوى خداوند مأموريت يافت آن را تجديد بنا كند.<ref>قهرمان توحيد، شرح و تفسير آيات مربوط به حضرت ابراهيم( ع)، مكارم شيرازى، ناصر، ج۱، ص۱۳۷</ref> در قرآن برخی آیات نشان می دهد که حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل بنای کعبه را ساختند.<ref>سوره بقره آیه ۱۲۷</ref> | * '''ساختن کعبه:''' يكى از امتيازات مهم حضرت ابراهيم (ع)، تجديد بناى خانه كعبه است. كعبه در زمان [[حضرت آدم(ع)]] ساخته شد، اما به هنگام طوفان [[حضرت نوح (ع)]] ويران گشت، و ابراهيم (ع) از سوى خداوند مأموريت يافت آن را تجديد بنا كند.<ref>قهرمان توحيد، شرح و تفسير آيات مربوط به حضرت ابراهيم( ع)، مكارم شيرازى، ناصر، ج۱، ص۱۳۷</ref> در قرآن برخی آیات نشان می دهد که حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل بنای کعبه را ساختند.<ref>سوره بقره آیه ۱۲۷</ref> | ||
* '''ذبح فرزند:''' حضرت ابراهیم در خواب میبیند که فرزند خود را ذبح | * '''ذبح فرزند:''' فرمان الهی مبنی بر ذبح فرزند، از بزرگترین آزمایشهایی که ابراهیم(ع) از سربلند بیرون آمد. حضرت ابراهیم در خواب میبیند که فرزند خود را ذبح میکند و این خواب را الهامی از سوی خدا میپندارد و نظر پسر خود را میخواهد. پسرش از امر الهی اطاعت میکند و پدرش را به این کار فرامیخواند. اما آن زمان که ابراهیم فرزند خود را بر زمین میگذارد و قصد ذبحش را دارد، از جانب خداوند ندا میآید که تو خوابت را محقق کردی و فرمان الهی را اطاعت کردی. این اتفاق در قرآن به نام «الْبَلَاءُ الْمُبِينُ» آزمایش روشن نام برده شده است و امتحانی بزرگ بود که ابراهیم و فرزندش از آن پیروز درآمدند.<ref>سوره صافات آیات ۱۰۱ تا ۱۰۸</ref> | ||
== معجزات == | == معجزات == | ||
خط ۳۹: | خط ۴۱: | ||
==نبوت و امامت== | ==نبوت و امامت== | ||
در قرآن بارها به نبوت حضرت ابراهیم تصریح شده است: {{قرآن|وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَبِيًّا|ترجمه=و در اين كتاب ابراهيم را ياد كن كه او پيامبرى راستگو بود.|سوره=مریم|آیه=۴۱}} در این آیات به نبوت و دعوت او به توحید تصریح شده است: (سوره عنکبوت آیه ۱۶تا۲۵، سوره ممتحنه آیه ۴، سوره زخرف آیه ۲۶و۲۷، سوره صافات آیه ۸۳ تا ۱۰۰، سوره شعراء آیه ۶۹تا۸۲، سوره انبیاء آیه ۵۱تا۵۷، سوره مریم آیه۴۱تا۴۸، سوره انبیا آیات ۵۱ تا ۷۳.). ابراهیم (ع) از پیامبران اولوالعزم به شمار میرود.<ref>سوره احزاب آیه ۷، سوره شورا آیه ۱۳، سوره احقاف آیه ۳۵.</ref> | در قرآن بارها به نبوت حضرت ابراهیم تصریح شده است: {{قرآن|وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَبِيًّا|ترجمه=و در اين كتاب ابراهيم را ياد كن كه او پيامبرى راستگو بود.|سوره=مریم|آیه=۴۱}} در این آیات به [[نبوت]] و دعوت او به [[توحید]] تصریح شده است: (سوره عنکبوت آیه ۱۶تا۲۵، سوره ممتحنه آیه ۴، سوره زخرف آیه ۲۶و۲۷، سوره صافات آیه ۸۳ تا ۱۰۰، سوره شعراء آیه ۶۹تا۸۲، سوره انبیاء آیه ۵۱تا۵۷، سوره مریم آیه۴۱تا۴۸، سوره انبیا آیات ۵۱ تا ۷۳.). ابراهیم (ع) از پیامبران اولوالعزم به شمار میرود.<ref>سوره احزاب آیه ۷، سوره شورا آیه ۱۳، سوره احقاف آیه ۳۵.</ref> | ||
ابراهیم پس از آزمونهای زیاد، مورد الطاف الهی واقع میشود و خداوند مقام امامت را به او عطا و او را امام بر مردم قرار میدهد.<ref>ابراهیم (ع)، رحمت الله ضیایی، کلام اسلامی 1384 شماره 54</ref> خداوند در قرآن حضرت ابراهیم را امام مردم قرار داده است:{{قرآن|إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ|ترجمه=من تو را پیشوای مردم قرار دادم.|سوره=بقره|آیه=۱۲۴}} قرآن كريم هر جا نامى از امامت میبرد، دنبالش متعرض هدايت میشود، تعرضى كه گويى میخواهد كلمه نامبرده را تفسير كند.<ref>ترجمه تفسير الميزان، طباطبایی، ج۱، ص: ۴۱۰ | ابراهیم پس از آزمونهای زیاد، مورد الطاف الهی واقع میشود و خداوند مقام امامت را به او عطا و او را امام بر مردم قرار میدهد.<ref>ابراهیم (ع)، رحمت الله ضیایی، کلام اسلامی 1384 شماره 54</ref> خداوند در قرآن حضرت ابراهیم را امام مردم قرار داده است:{{قرآن|إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ|ترجمه=من تو را پیشوای مردم قرار دادم.|سوره=بقره|آیه=۱۲۴}} قرآن كريم هر جا نامى از امامت میبرد، دنبالش متعرض هدايت میشود، تعرضى كه گويى میخواهد كلمه نامبرده را تفسير كند.<ref>ترجمه تفسير الميزان، طباطبایی، ج۱، ص: ۴۱۰ |