حدیث «تبدیل محفوظات فراموش‌شده قرآن به مار»: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عواقب فراموش کردن آیات قرآن پس از حفظ''' در برخی از روایات بیان شده است. محتوای بعضی از این روایات بدین گونه است که فراموشی آیات را به شکل ماری که در قیامت به گردن شخص فراموش کننده آویزان است، به تصویر کشیده است. اما با توجه به روایات دیگر در این موضوع که می‌توانند در حکم تفسیر این مطلب در نظر گرفته شوند، این فراموشی به معنای سهل انگاری و عدم توجه به معنا و مفهوم و عمل به دستورات قرآن است و نه مجرد فراموش کردن آن به دلایل مختلف از جمله ضعف حافظه و غیره.

روایاتی نیز بر یادآوری و تکرار و تمرین جهت به یاد ماندن [[آیات قرآن]] تأکید دارند.<ref>اصول کافی، ص۴۱۰–۴۱۲؛ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، تحقیق عبدالرحیم ربانی شیرازی، بیروت، درالحیاء التراث العربی، چاپ چهارم، ۱۳۹۱ق، ج۴، ص۸۴۵–۸۴۷.</ref> روایتی است که طبق آن امام صادق(ع) می‌فرمایند: «هرکسی سوره‌ای از قرآن را فراموش کند آن سوره در بهشت با صورتی زیبا و مقامی بلند در برابرش نمودار گردد و چون آن شخص را ببیند گوید: «تو کیستی؟ چقدر زیبایی! کاش تو از آن من بودی! گوید: آیا مرا نمی‌شناسی؟ من فلان سوره‌ام و اگر تو مرا فراموش نکرده بودی به این درجه تو را می‌رساندم.»<ref>اصول کافی، ص۴۱۰–۴۱۱، ح۲؛ صدوق، محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ترجمه علی اکبر غفاری، تهران، کتاب فروشی صدوق، چاپ هفتم، ۱۳۶۳، ص۵۴۰.</ref>