automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۱۰۵
ویرایش
لعن و نفرین در زیارت عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }} | {{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }} | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}}چرا لعن و نفرین در زیارت مقدس عاشورا رکن اساسی آن است؟ به عبارت دیگر چنانچه فرض بر ندامت قاتلین امام باشد آیا با لعن و نفرین منافات ندارد؟ چه اینکه در روایات هست که مخدره زینب کبری پس از روشنگری در بارگاه یزید وی را به ندامت واداشته به طوری که یزید ابن زیاد را مسئول واقعه دانسته و در نهایت اهل حرم را مخیر به ماندن یا رفتن نموده است. خب در اینجا آیا یزید باید الی الابد نفرین شود؟ صفت بخشندگی خداوند آیا هر گز شامل حال قاتلین نخواهد شد؟ و در نهایت با لعن و نفرین قاتلین امام چه سود و منفعتی برای جامعه خواهد داشت؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
زیارت عاشورا یا مجموع درس‌های عقیدتی، سیاسی، فکری و انزجار از دشمنان اهل بیت عصمت و طهارت که در حکم محک و معیاری است که سَره را از ناسره جدا می‌کند و تقدم تبرّی است بر تولّی دعا و نیایش به درگاه خداوند و درخواست توفیق انتقام از دشمنان و باز تمنّای اوست که هر کدام از آن ارزشهایی را ارائه می‌دهد و سر فصلهای غیرقابل تردیدی را فرا راه انسان می‌گشاید و می‌تواند آدمی را در پیمودن راه راست و رسیدن به حقیقت راسخ و استوار نماید. | زیارت عاشورا یا مجموع درس‌های عقیدتی، سیاسی، فکری و انزجار از دشمنان اهل بیت عصمت و طهارت که در حکم محک و معیاری است که سَره را از ناسره جدا می‌کند و تقدم تبرّی است بر تولّی دعا و نیایش به درگاه خداوند و درخواست توفیق انتقام از دشمنان و باز تمنّای اوست که هر کدام از آن ارزشهایی را ارائه می‌دهد و سر فصلهای غیرقابل تردیدی را فرا راه انسان می‌گشاید و می‌تواند آدمی را در پیمودن راه راست و رسیدن به حقیقت راسخ و استوار نماید. | ||
| خط ۱۲: | خط ۹: | ||
این زیارتنامه توسط امام باقر(ع) به شیعیان تعلیم داده شده است و تنها یک زیارتنامه جهت عرض ادب ظاهری به محضر امام حسین(ع) و یاران ایشان نبوده بلکه خود منشوری است که از هر جهت نوری از آن جلوه گر است چرا که این صحیفه بهانه ای است برای بیان مختصر امّا کامل از معارف اسلام‌شناسی، معرفت‌شناسی، امام‌شناسی، جامعه‌شناسی و انسان‌شناسی. | این زیارتنامه توسط امام باقر(ع) به شیعیان تعلیم داده شده است و تنها یک زیارتنامه جهت عرض ادب ظاهری به محضر امام حسین(ع) و یاران ایشان نبوده بلکه خود منشوری است که از هر جهت نوری از آن جلوه گر است چرا که این صحیفه بهانه ای است برای بیان مختصر امّا کامل از معارف اسلام‌شناسی، معرفت‌شناسی، امام‌شناسی، جامعه‌شناسی و انسان‌شناسی. | ||
== معنای لعن == | |||
لعن به معنای راندن، دور کردن از روی غضب و نفرین کردن بیان شده است. | لعن به معنای راندن، دور کردن از روی غضب و نفرین کردن بیان شده است. | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۶: | ||
به طوری که در مورد شیطان نیز گفته شده: «طردوه و أبعدوه و هو لعینٌ طریدٌ و قد لعن الله ابلیس طرده من الجنّه و أبعده من جوار الملائکه»؛ «خدای بزرگ در قرآن، شیطان را لعن نموده و این لعن به معنای دور کردن او از بهشت و همسایگی فرشتگان است». | به طوری که در مورد شیطان نیز گفته شده: «طردوه و أبعدوه و هو لعینٌ طریدٌ و قد لعن الله ابلیس طرده من الجنّه و أبعده من جوار الملائکه»؛ «خدای بزرگ در قرآن، شیطان را لعن نموده و این لعن به معنای دور کردن او از بهشت و همسایگی فرشتگان است». | ||
سب و شتم در لغت | == سب و شتم در لغت == | ||
ابن أثیر: «السبّ: الشتم»<ref>ابن اثیر؛ النهایه، ج۴، ص۳۳۰.</ref>؛ «سب همان شتم (ناسزا و فحش) است». | ابن أثیر: «السبّ: الشتم»<ref>ابن اثیر؛ النهایه، ج۴، ص۳۳۰.</ref>؛ «سب همان شتم (ناسزا و فحش) است». | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۱: | ||
لعن موجب بازدارندگی و عبرت آموزی است، به عبارت دیگر موجب گرایش به سوی خوبی‌ها و ابراز بیزاری از بدی‌ها می‌شود | لعن موجب بازدارندگی و عبرت آموزی است، به عبارت دیگر موجب گرایش به سوی خوبی‌ها و ابراز بیزاری از بدی‌ها می‌شود | ||
فلسفه لعن | == فلسفه لعن == | ||
نخستین پرسشی که ذهن هر جستجوگر با آن روبرو می‌شود این است که چرا لعن و دشنام؟ مگر لعن و دشنام چه ویژگی یا فایده ای دارد؟ در تبیین فلسفه سبّ و لعن از مجموعه آیات چنین به دست می‌آید که محوریّت ایمان و توحید دو چیز است؛ یکی پذیرش ولایت الهی ـ تولّا ـ و دیگری برائت و تنفر. | نخستین پرسشی که ذهن هر جستجوگر با آن روبرو می‌شود این است که چرا لعن و دشنام؟ مگر لعن و دشنام چه ویژگی یا فایده ای دارد؟ در تبیین فلسفه سبّ و لعن از مجموعه آیات چنین به دست می‌آید که محوریّت ایمان و توحید دو چیز است؛ یکی پذیرش ولایت الهی ـ تولّا ـ و دیگری برائت و تنفر. | ||
| خط ۶۱: | خط ۵۵: | ||
کافران: آیات قرآن که اوصاف کافران را بیان می‌کند، در آخر آنان را مورد لعن قرار داده و بیان می‌کند که مقدمات بدبختی به دست خود انسان است و آنها مورد لعن و قهر خداوند قرار می‌گیرند و این به خاطر کفر و لجاجت شان است نه اینکه خداوند با آنها دشمنی داشته باشد.<ref>بقره /۸۸.</ref> | کافران: آیات قرآن که اوصاف کافران را بیان می‌کند، در آخر آنان را مورد لعن قرار داده و بیان می‌کند که مقدمات بدبختی به دست خود انسان است و آنها مورد لعن و قهر خداوند قرار می‌گیرند و این به خاطر کفر و لجاجت شان است نه اینکه خداوند با آنها دشمنی داشته باشد.<ref>بقره /۸۸.</ref> | ||
اما درباره اینکه شاید یزید توبه کرده باشد و اظهار ندامت کرده باشد باید گفت: در مسائل حق الناس نیاز به رضایت است در مسئله قتل نیاز به رضایت اولیای دم است و این رضایت از طرف معصومین صادر نشده است. علاوه بر آن اگر یزید توبه کرده باشد چرا بعد از شهادت امام حسین رفتار خود را تغییر | اما درباره اینکه شاید یزید توبه کرده باشد و اظهار ندامت کرده باشد باید گفت: در مسائل حق الناس نیاز به رضایت است در مسئله قتل نیاز به رضایت اولیای دم است و این رضایت از طرف معصومین صادر نشده است. علاوه بر آن اگر یزید توبه کرده باشد چرا بعد از شهادت امام حسین رفتار خود را تغییر نداد و حقوق از دست رفته اهل بیت را برنگرداند؟ از همه مهمتر در مسئله کشتن امام حسین، ذبح امامت و کشتن عدالت در جامعه مطرح است که لازم است با بیان آنها و لعن آنها این شعار در جامعه زنده بماند و امام حسین دارای اهداف عالیه برای جامعه مانند اصلاح، عدالت، امر به معروف و… بوده است و مردم باید یزید زمانه را بشناسند. | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||