تأثیر محل دفن بر سرنوشت انسان: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پایان سوال}}

{{پاسخ}}

قرآن به محل وفات نیز توجه ویژه دارد:

(إِنَّ اللّهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السّاعَه وَ یُنَزِّلُ الْغَیْثَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْأَرْحامِ وَ ما تَدْرِی نَفْسٌ ما ذا تَکْسِبُ غَداً وَ ما تَدْرِی نَفْسٌ بِأَیِّ أَرْض تَمُوتُ إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ)<ref>لقمان: ۳۴.</ref>; آگاهی از زمان قیامت، ویژهٔ خداست و اوست که باران را نازل می‌کند و می‌داند، آنچه را که در رحم‌های مادران است و هیچ‌کس نمی‌داند فردا چه به دست می‌آورد و هیچ‌کس نمی‌داند، در چه سرزمینی می‌میرد. خداوند عالم و آگاه است.

قرار گرفتن محل وفات، در کنار زمان برپایی قیامت، نزول باران و کودک در رحم، از اهمیت سرزمین درگذشت انسان‌ها حکایت می‌کند. از این رو، در انتخاب مکان زندگی، درگذشت و دفن باید توجه کرد. از سوی دیگر، یکی از سخن گویان روز قیامت، زمین است.

۲. مؤثر بودن سرزمین دفن، در سرنوشت میت، به این معنا نیست که سرزمین مقدس و محترم، باعث افزایش ثواب و پاداش استحقاقی شود یا اینکه سرزمین بد مانند قبرستان کفار، باعث افزایش عقاب شود.

یکی از خواص تربت نجف، این است که حساب نکیر و منکر ساقط است.<ref>شیخ عباس قمی، منازل الاخره، ۳۴.</ref> در این زمینه روایات صحیح بسیاری وارد شده است و گروهی از صالحان دیده‌اند که شب‌ها، قبور وادی السلام، با نور طولانی به آسمان وصل اند.<ref>الانوار النعمانیه، ج۴، ص۲۲۹.</ref>

و کسانی که در مراتب بالای دشمنی با خدا قرار دارند، در هر سرزمینی دفن شوند، ارواحشان به برهوت (حضر موت) منتقل می‌شوند.<ref>همان، ج۳، ص۲۴۶، ح ۴ و ۵; و بحارالانوار ج۶، ص۲۸۶، ح ۸.</ref>