حدیث ابوبکر به منزله گوش و عمر به منزله چشم پیامبر است: تفاوت میان نسخه‌ها

امام حسین(ع): {{عربی|قال رسول الله(ص): إِنَ أَبَا بَکْرٍ مِنِّی بِمَنْزِلَه السَّمْعِ وَ إِنَ عُمَرَ مِنِّی بِمَنْزِلَه الْبَصَرِ وَ إِنَ عُثْمَانَ مِنِّی بِمَنْزِلَه الْفُؤَادِ. قَالَ: فَلَمَّا کَانَ مِنَ الْغَدِ دَخَلْتُ إِلَیْهِ وَ عِنْدَهُ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ(ع) وَ أَبُو بَکْرٍ وَ عُمَرُ وَ عُثْمَانُ. فَقُلْتُ لَهُ: یَا أَبَتِ سَمِعْتُکَ تَقُولُ فِی أَصْحَابِکَ هَؤُلَاءِ قَوْلًا فَمَا هُوَ؟ فَقَالَ(ص): نَعَمْ. ثُمَّ أَشَارَ إِلَیْهِمْ فَقَالَ: هُمُ السَّمْعُ وَ الْبَصَرُ وَ الْفُؤَادُ وَ سَیُسْأَلُوَن عَنْ وَصِیِّی هَذَا. وَ أَشَارَ إِلَی عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ(ع). ثُمَّ قَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ کُلُّ أُولئِکَ کانَ عَنْهُ مَسْؤُلًا (اسراء:۳۶). ثُمَّ قَالَ(ع): وَ عِزَّه رَبِّی إِنَّ جَمِیعَ أُمَّتِی لَمَوْقُوفُونَ یَوْمَ الْقِیَامَه وَ مَسْئُولُونَ عَنْ وَلَایَتِهِ وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ قِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْؤُلُونَ‏(صافات:۲۴)}}<ref name=":0">ابن بابویه، محمد بن علی (شیخ صدوق)، عیون أخبار الرضا (علیه السلام)، مصحح:تصحیح مهدی لاجوردی، تهران، نشر جهان، چاپ: اول، ۱۳۷۸ق. ص۳۱۳و۳۱۴. در کتاب معانی الاخبار این روایت از امام حسن(ع) نقل شده است؛ ر.ک. ابن بابویه، محمد بن علی (شیخ صدوق)، معانی الأخبار، محقق و مصصح:علی اکبر غفاری، قم، جامعه مدرسین، چاپ: اول، ۱۴۰۳ ق، ص۳۸۷.</ref>

== بررسی سندی ==