automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
(←سند) |
|||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
== معنای ممسوس فی ذات الله == | == معنای ممسوس فی ذات الله == | ||
در حدیث علی ممسوس فی ذات الله، [[پیامبر(ص)]] از دشنام دادن به [[امام علی(ع)]] نهی کرده؛ با این استدلال که او ممسوس در ذات خدا است. درباره عبارت «ممسوس فی ذات الله» نظرهای متفاوتی وجود دارد که برخی از آنها چنیناند: | در حدیث علی ممسوس فی ذات الله، [[پیامبر(ص)]] از [[فحاشی|دشنام دادن]] به [[امام علی(ع)]] نهی کرده؛ با این استدلال که او ممسوس در ذات خدا است. درباره عبارت «ممسوس فی ذات الله» نظرهای متفاوتی وجود دارد که برخی از آنها چنیناند: | ||
* [[فیض کاشانی]]، حکیم و محدّث شیعه قرن یازدهم قمری، ممسوس فی ذات الله را به معنای کسی دانسته که از خود بریده و به خدا وصل شده و همه قدرتها را غرق در قدرت خدا میداند.<ref name=":1" /> همچنین همه دانشها را برگرفته از دانش الهی دانسته و هر کمال و ارادهای را از خدا میبیند.<ref name=":1">فیض کاشانی، محمد محسن، الوافی، اصفهان، کتابخانه امام امیر المؤمنین، چاپ اول، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۵۱۵.</ref> [[سید علیخان مدنی]]، عالم شیعه قرن دوازدهم قمری، معتقد است چنین شخصی را نباید دشنام داد؛ زیرا همه صفات و کمالاتش خدایی است.<ref>کبیر مدنی، علیخان، ریاض السالکین فی شرح صحیفة سید الساجدین، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۴.</ref> | * [[فیض کاشانی]]، حکیم و محدّث شیعه قرن یازدهم قمری، ممسوس فی ذات الله را به معنای کسی دانسته که از خود بریده و به خدا وصل شده و همه قدرتها را غرق در قدرت خدا میداند.<ref name=":1" /> همچنین همه دانشها را برگرفته از دانش الهی دانسته و هر کمال و ارادهای را از خدا میبیند.<ref name=":1">فیض کاشانی، محمد محسن، الوافی، اصفهان، کتابخانه امام امیر المؤمنین، چاپ اول، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۵۱۵.</ref> [[سید علیخان مدنی]]، عالم شیعه قرن دوازدهم قمری، معتقد است چنین شخصی را نباید دشنام داد؛ زیرا همه صفات و کمالاتش خدایی است.<ref>کبیر مدنی، علیخان، ریاض السالکین فی شرح صحیفة سید الساجدین، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۴.</ref> |