فرعون: تفاوت میان نسخه‌ها

فرعون نام حاکمان مصر قدیم است. مقصود از فرعون در قرآن، حاکم مصر در زمان حضرت موسی(ع) است. او ادعای رب بودن می کرد و بنی اسرائیل را به بردگی و بندگی گرفته بود.

نام فرعون در قرآن ۷۴ بار آمده است که مقصود فرعون زمان حضرت موسی است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۵۵۶</ref> فرعون خود را «رب اعلی» معرفی می‌کرد. ولی خود خدایانی داشت.<ref>آیه ۱۲۷ سوره اعراف</ref> و الته همه چیز را از خودش می دانست.<ref>آیه ۵۱ سوره زخرف</ref> قرآن فرعون را برتری جو، متکبر<ref>آیه ۴۶ سوره مؤمنون</ref> و مفسد و ذوالاتاد (صاحب میخ، کنایه از قدرت) توصیف می‌کند. فرعون در جامعه تبعیض قائل می‌شد و ظلم می‌کرد و پسران بنی اسرائیل را می‌کشت و زنانشان را برای کنیزی و خدمت نگه می داشت.<ref>آیه ۴ سوره قصص</ref> بنی اسرائیل سخت توسط آنان در شکنجه و عذاب بودند و خداوند ایشان را از آل فرعون نجات داد.<ref>آیه ۴۹ سوره بقره</ref>

خداوند موسی و هارون را با دلایل روشن نزد فرعون فرستاد اما او تکذیب کردند و ایمان نیاوردند.<ref>آیه ۴۵، ۴۷، ۴۸سوره مؤمنون

آیه ۴۳ سوره طه</ref> موسی و هارون از او درخواست کردند از عذاب بنی اسرائیل دست بکشد و آنان را با ایشان روانه کند. اما فرعون قبول نکرد.<ref>آیه ۴۷ سوره طه</ref>