|
|
| خط ۶: |
خط ۶: |
| {{پاسخ}} | | {{پاسخ}} |
|
| |
|
| == اشاره == | | == تعریف رمل و کهانت و جواز و حرمت آن == |
| با اینکه ریشه‌های حوادث آینده در زمان حال و گذشته وجود دارد، هیچ‌کس نتوانسته، دقیقاً از حوادث آینده پرده بردارد، و علی‌رغم آن که انسان همیشه خواسته است، از حوادث باخبر شود، و در این راه کوشش‌های فراوان کرده هیچ‌گاه وسیله مطمئن برای کنار زدن پرده‌های ضخیمی که میان او و آینده است، به دست نیاورده. این علاقه شدید انسان، نسبت به آگاهی بر حوادث آینده، همیشه در طول تاریخ، بازار کاهنان، رمالان، بلکه فالگیران و طالع بینان را گرم ساخته، و آنها نیز با تردیدهای خاص خود، از این عطش سوزانی که مردم داشتند، نهایت استفاده را (سوء استفاده) بردند. و به بیان یک سلسله کلی گویی‌هایی با عبارات مبهم، که هر کسی می‌تواند، آن را به آسانی بر مقصود خود تطبیق دهد، مردم را سرگرم کرده، و منافعی را از این طریق کسب نموده‌اند. البته خلط کهانت با اخبار از غیب از طریق اتصال به وحی صحیح نیست.}}<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۷ش، ج۸، ص۲۷۶.</ref>
| | کهانت در لغه به معنی پیش‌گویی و غیب گویی آمده است<ref>بندر ریگی، محمد، منجد الطلاب، قم، انتشارات فروردین، ۱۳۷۴ش، تک جلدی؛ سفینه البحار، همان.</ref> و اصطلاحا: عملی است که سبب می‌شود، بعضی از جنّیان، شخص کاهن را اطاعت کنند، از این جهت که برای او اخباری را بیاورند، و این عمل نزدیک به سحر است.<ref>سید عبدالحسین، دستغیب، گناهان کبیره، قم، انتشارات اسلامی، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۸۵.</ref> به تعبیر دیگر، کاهن، کسی است که، صاحب رأیی از طائفه جنّ به او امور مخفی را خبر می‌دهد مثلاً فلان مال دزدیده شده کجاست، یا از آن کیست، یا گمشده کجاست ـ یا او را نسبت به امور آینده خبر دهد از انواع پیشگوئی‌ها، و به اتفاق جمیع فقها حرام است. بنابراین طبق نظر فقها، یادگرفتن کهانت و یاد دادن آن به دیگری، رفتن کسی نزد شخص کاهن برای عمل به سحرش، حرام است. |
| | |
| کهانت در لغه به معنی پیش گویی و غیب گویی آمده است<ref>بندر ریگی، محمد، منجد الطلاب، قم، انتشارات فروردین، ۱۳۷۴ش، تک جلدی؛ سفینه البحار، همان.</ref> و اصطلاحا: عملی است که سبب می‌شود، بعضی از جنّیان، شخص کاهن را اطاعت کنند، از این جهت که برای او اخباری را بیاورند، و این عمل نزدیک به سحر است.<ref>سید عبدالحسین، دستغیب، گناهان کبیره، قم، انتشارات اسلامی، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۸۵.</ref> به تعبیر دیگر، کاهن، کسی است که، صاحب رأیی از طائفه جنّ به او امور مخفی را خبر می‌دهد مثلاً فلان مال دزدیده شده کجاست، یا از آن کیست، یا گمشده کجاست ـ یا او را نسبت به امور آینده خبر دهد از انواع پیشگوئی‌ها، و به اتفاق جمیع فقها حرام است، بنابراین طبق نظر فقها، یادگرفتن کهانت و یاد دادن آن به دیگری، رفتن کسی نزد شخص کاهن برای عمل به سحرش، حرام است. | |
|
| |
|
| == کهانت در آینه آیات و روایات == | | == کهانت در آینه آیات و روایات == |