automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
حدیث پنجاه رکعت بودن نمازهای واجب و مستحب: تفاوت میان نسخه‌ها
حدیث پنجاه رکعت بودن نمازهای واجب و مستحب (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۲۸
، ۱۴ دسامبر ۲۰۲۱بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''پنجاه رکعت بودن نمازهای واجب و مستحب''' محتوای روایتی در کتاب [[الخصال (کتاب)|خصال]]، نوشته [[شیخ صدوق]] است که از نظر سند [[حدیث ضعیف|ضعیف]] شمرده شده است. دلیل ضعف سند آن را، ضعیف بودن و ناشناخته بودن برخی از راویان در سلسله‌سند روایت دانسته‌اند. | |||
این روایت به خاطر ضعف و فاسد المذهب بودن ابراهیم بن اسحاق و محمد بن حسن و مجهول بودن ابی هاشم خادم قابل استناد نمی‌باشد. مفهوم ساعت در روایت با اصطلاح امروزی آن متفاوت است؛ ضمن این که این روایت مخالف روایاتی است که نمازهای روزانه با نافله‌هایش را پنجاه و یک رکعت می‌دانند. | این روایت به خاطر ضعف و فاسد المذهب بودن ابراهیم بن اسحاق و محمد بن حسن و مجهول بودن ابی هاشم خادم قابل استناد نمی‌باشد. مفهوم ساعت در روایت با اصطلاح امروزی آن متفاوت است؛ ضمن این که این روایت مخالف روایاتی است که نمازهای روزانه با نافله‌هایش را پنجاه و یک رکعت می‌دانند. | ||
شیخ صدوق روایتی از امام کاظم ( | شیخ صدوق روایتی از امام کاظم(ع) نقل می‌کند که علت تعداد رکعات نمازهای یومیه و نافله‌های آن را بیان می‌کند که این روایت در دو کتاب خصال و علل الشرائع با یک سند آمده است و تنها فرقی که دارد در علل الشرائع یک رکعت نیز برای غسق اضافه شده که پنجاه و یک رکعت می‌شود. | ||
مراد از ابی الحسن ماضی در روایات، امام کاظم | مراد از ابی الحسن ماضی در روایات، امام کاظم است. | ||
== روایت اول == | == روایت اول == | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۷: | ||
== بررسی سند == | == بررسی سند == | ||
حدیث پنجاه رکعت بودن نمازهای واجب و مستحب در کتاب [[الخصال (کتاب)|خصال]]، نوشته [[شیخ صدوق]]، از [[امام کاظم(ع)]] نقل شده است. ابراهیم بن اسحاق یکی از راویان سلسه‌سند روایت است، که شیعه نبوده و از نظر رجا‌شناسان نیز ضعیف است.<ref>رجال النجاشی، ص۱۹؛ رجال الطوسی، ص۴۱۴؛ رجال البرقی، ص۴۱۵؛ منهج المقال استرآبادی، ج۴، ص۲۶۳؛ رجال شیخ حر عاملی، ص۳۹.</ref> نام محمد بن حسن بن میمون و ابی‌هاشم خادم در کتاب‌های رجالیه اولیه نیامده؛ بنابراین ناشناخته شمره شده‌اند.{{مدرک|date=دسامبر ۲۰۲۱}} | |||
محمد بن حسن: شیخ صدوق وی را در خصال محمد بن حسن بن میمون آورده و در کتاب‌های رجالی اولیه نامش نیامده است؛ اما در علل الشرائع به جای میمون، شمّون نوشته است که کتب رجالی وی را واقفی مذهب، غالی، ضعیف، و فاسد المذهب می‌داند.<ref>رک: رجال النجاشی، ص۳۳۵؛ رجال الطوسی، ص۴۰۲؛ رجال علامه حسن بن یوسف حلی، ص۲۵۳؛ رجال حسن بن علی حلی؛ نقد الرجال تفرشی، ج۱، ص۵۰۲. ج۱، ص۱۷۵؛ مجمع الرجال قهپایی، ج۵، ص۱۸۵؛ جامع الرواه اردبیلی، ج۱، ص۹۲ و دیگر کتب رجالی.</ref> | |||
بنابراین، سند حدیث به خاطر ابراهیم بن اسحاق، محمد بن حسن میمون یا شمّون و ابی هاشم خادم ضعیف است. | بنابراین، سند حدیث به خاطر ابراهیم بن اسحاق، محمد بن حسن میمون یا شمّون و ابی هاشم خادم ضعیف است. | ||