پرش به محتوا

اسراف در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۶۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۱ نوامبر ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
موضع قرآن درباره پرهیز از اسراف چیست؟
موضع قرآن درباره پرهیز از اسراف چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}[[اسراف]] حرام و از رفتارهای مذموم در قرآن است. در آیات زیادی درباره پرهیز از آن سخن گفته شده است. اسراف هم در مسایل مالی و اقتصادی است و هم در مسایل دیگر از جمله اسراف در نفس (گناه کردن) و قتل. خداوند در قرآن فرموده است اسراف‌کاران را دوست نمی‌دارد.
 
== معنای اسراف ==
«[[اسراف]] به معنی تجاوز از حد و معیار در هر کاری است که از انسان سر بزند. و گاهی به خروج از اعتدال در مقدار خرج و مال و زمانی هم به چگونگی بذل مال و مورد آن اطلاق می‌شود.»<ref>راغب اصفهانی، مفردات راغب، ذیل کلمه سرف.</ref>
«[[اسراف]] به معنی تجاوز از حد و معیار در هر کاری است که از انسان سر بزند. و گاهی به خروج از اعتدال در مقدار خرج و مال و زمانی هم به چگونگی بذل مال و مورد آن اطلاق می‌شود.»<ref>راغب اصفهانی، مفردات راغب، ذیل کلمه سرف.</ref>


خط ۱۲: خط ۱۳:
آیات مربوط به زیاده‌روی در مصرف مال شامل دو بخش است:
آیات مربوط به زیاده‌روی در مصرف مال شامل دو بخش است:


'''الف:''' اسراف در مصرف شخصی: می‌فرماید:{{قرآن|کلوا من ثمره اذا اثمروأتوا حقه یوم حصاده ولا تسرفوا انه لا یحب المسرفین|ترجمه=از میوه آن به هنگامی که به ثمر می‌نشیند بخورید و حق آن را به هنگام درو بپردازید؛ اسراف نکنید که خداوند مسرفین را دوست نمی‌دارد.|سوره=انعام|آیه=۱۴۱}}
'''الف:''' اسراف در مصرف شخصی: می‌فرماید:{{قرآن|كُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ ۖ وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ|ترجمه=از میوه آن به هنگامی که به ثمر می‌نشیند بخورید و حق آن را به هنگام درو بپردازید؛ اسراف نکنید که خداوند مسرفین را دوست نمی‌دارد.|سوره=انعام|آیه=۱۴۱}}


'''ب:''' اسراف به خاطر دیگران: وقتی انفاق از حد خارج شود نسبت به انفاق‌شونده و انفاق‌کننده هر دو عوارض سوء و زیانبار خواهد داشت؛ به این جهت است که قرآن مجید وقتی در آیه ۶۷ از [[سوره فرقان]] ویژگی‌های مؤمنان و بندگان واقعی را برمی‌شمارد؛ یکی از آن ویژگی‌ها را این گونه معرفی می‌فرماید:«کسانی هستند که هرگاه انفاق کنند نه اسراف می‌کنند و نه سخت‌گیری، بلکه در میان این دو اعتدالی دارند.» حساب هر چیزی در پیشگاه خداوند متعال بر اساس حکمت بالغه او و مصلحت و عدالت و از روی اندازه و به دور از افراط و تفریط است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۱۵۱.</ref>
'''ب:''' اسراف به خاطر دیگران: وقتی انفاق از حد خارج شود نسبت به انفاق‌شونده و انفاق‌کننده هر دو عوارض سوء و زیانبار خواهد داشت؛ به این جهت است که قرآن مجید وقتی در آیه ۶۷ از [[سوره فرقان]] ویژگی‌های مؤمنان و بندگان واقعی را برمی‌شمارد؛ یکی از آن ویژگی‌ها را این گونه معرفی می‌فرماید:«کسانی هستند که هرگاه انفاق کنند نه اسراف می‌کنند و نه سخت‌گیری، بلکه در میان این دو اعتدالی دارند.» حساب هر چیزی در پیشگاه خداوند متعال بر اساس حکمت بالغه او و مصلحت و عدالت و از روی اندازه و به دور از افراط و تفریط است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۱۵۱.</ref>
خط ۱۹: خط ۲۰:
دومین بخش از اسراف را می‌توان اسراف در امور غیر مادی دانست که خود چند قسم است:
دومین بخش از اسراف را می‌توان اسراف در امور غیر مادی دانست که خود چند قسم است:


'''الف:''' اسراف در قتل: در دوران جاهلیت رسم بر این بود که هرگاه کسی از روی ظلم و تعدی به قتل می‌رسید، بستگان مقتول با توجه به خوی و خصلت جاهلی و حس کینه‌توزی و انتقام‌جویی چند نفر از بستگان قاتل را به قتل می‌رساندند. قرآن این تجاوز و انتقام‌جوئی را مردود دانسته و در سوره اسرا آیه ۳۳ می‌فرماید: «اما در قتل اسراف نکنید.» یعنی برای قتل یک نفر، یک نفر را به قتل برسانید آن هم از روی حق.
'''الف:''' اسراف در قتل: در دوران جاهلیت رسم بر این بود که هرگاه کسی از روی ظلم و تعدی به قتل می‌رسید، بستگان مقتول با توجه به خوی و خصلت جاهلی و حس کینه‌توزی و انتقام‌جویی چند نفر از بستگان قاتل را به قتل می‌رساندند. قرآن این تجاوز و انتقام‌جوئی را مردود دانسته و در [[سوره اسراء]] آیه ۳۳ می‌فرماید: «اما در قتل اسراف نکنید.» یعنی برای قتل یک نفر، یک نفر را به قتل برسانید آن هم از روی حق.


'''ب:''' اسراف در نفس: کسی که از نظام اعتدال خارج می‌شود و با ارتکاب گناه و معصیت از حریم انسانی خود تجاوز می‌کند اسرافکار است. خداوند متعال می‌فرماید: {{قرآن|قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَی أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَه اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ|ترجمه=بگو ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید از رحمت خداوند نومید نشوید که خداوند همه گناهان را می‌آمرزد|سوره=زمر|آیه=۵۳}}
'''ب:''' اسراف در نفس: کسی که از نظام اعتدال خارج می‌شود و با ارتکاب گناه و معصیت از حریم انسانی خود تجاوز می‌کند اسرافکار است. خداوند متعال می‌فرماید: {{قرآن|قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَی أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَه اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ|ترجمه=بگو ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید از رحمت خداوند نومید نشوید که خداوند همه گناهان را می‌آمرزد|سوره=زمر|آیه=۵۳}}
خط ۳۰: خط ۳۱:
۱. خشم الهی: اسراف‌کار چون تعادل و توازن اقتصادی جامعه را برهم می‌زند، از رحمت خدا به‌‌دور و گرفتار خشم خدا می‌شود؛ همان گونه که در قرآن آمده است: {{قرآن|إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ|ترجمه=خداوند اسرافکاران را دوست نمی‌دارد.|سوره=انعام|آیه=۱۴۱}}
۱. خشم الهی: اسراف‌کار چون تعادل و توازن اقتصادی جامعه را برهم می‌زند، از رحمت خدا به‌‌دور و گرفتار خشم خدا می‌شود؛ همان گونه که در قرآن آمده است: {{قرآن|إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ|ترجمه=خداوند اسرافکاران را دوست نمی‌دارد.|سوره=انعام|آیه=۱۴۱}}


۲. محرومیت از هدایت: خدای متعال که همواره درهای رحمتش را بر بندگان گشوده و خود را {{قرآن|غَافِرِ الذَّنبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ|سوره=غافر|آیه=۳}}<ref>غافر / ۳.</ref> معرفی کرده است لکن نسبت به اسرافکاران می‌فرماید: {{قرآن|إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ کذَّابٌ|ترجمه=همانا خداوند کسی را که اسرافکار و دروغگوست هدایت نمی‌کند.|سوره=غافر|آیه=۲۸}}
۲. محرومیت از هدایت: خدای متعال که همواره درهای رحمتش را بر بندگان گشوده و خود را {{قرآن|غَافِرِ الذَّنبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ|سوره=غافر|آیه=۳}} معرفی کرده است لکن نسبت به اسرافکاران می‌فرماید: {{قرآن|إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ کذَّابٌ|ترجمه=همانا خداوند کسی را که اسرافکار و دروغگوست هدایت نمی‌کند.|سوره=غافر|آیه=۲۸}}


۳. هلاکت: اسراف از هر نوعی که باشد انسان را به نابودی می‌کشد. قرآن مجید این حقیقت را در [[سوره انبیا]] آیه ۹۶ چنین بیان می‌فرماید: «ما به وعده خویش وفا کردیم و آنها و هر که را خواستیم نجات دادیم و مردم مسرف را هلاک کردیم»<ref>انبیاء / ۹۶.</ref>
۳. هلاکت: اسراف از هر نوعی که باشد انسان را به نابودی می‌کشد. قرآن مجید این حقیقت را در [[سوره انبیا]] آیه ۹۶ چنین بیان می‌فرماید: «ما به وعده خویش وفا کردیم و آنها و هر که را خواستیم نجات دادیم و مردم مسرف را هلاک کردیم»


۴. کیفر اخروی: کیفر کسانی که از حدود الهی تجاوز کرده و اوامر و نواهی خدا را نادیده گرفته باشند، تنها فقر و تنگدستی در دنیا نیست بلکه عذاب اخروی نیز در انتظار آنان است. قرآن مجید در این باره در [[سوره طه]] آیه ۱۲۷می‌فرماید: «این چنین جزا می‌دهیم کسی را که اسراف کند و ایمان به آیات پروردگارش نیاورد، عذاب آخرت شدیدتر است» و در جای دیگر می‌فرماید: {{قرآن|وَأَنَّ مَرَدَّنَا إِلَی اللَّهِ وَأَنَّ الْمُسْرِفِینَ هُمْ أَصْحَابُ النَّارِ|ترجمه=و به یقین بازگشت ما در قیامت به سوی خداست؛ به راستی که مسرفان اهل دوزخند.|سوره=غافر|آیه=۴۳}}
۴. کیفر اخروی: کیفر کسانی که از حدود الهی تجاوز کرده و اوامر و نواهی خدا را نادیده گرفته باشند، تنها فقر و تنگدستی در دنیا نیست بلکه عذاب اخروی نیز در انتظار آنان است. قرآن مجید در این باره در [[سوره طه]] آیه ۱۲۷می‌فرماید: «این چنین جزا می‌دهیم کسی را که اسراف کند و ایمان به آیات پروردگارش نیاورد، عذاب آخرت شدیدتر است» و در جای دیگر می‌فرماید: {{قرآن|وَأَنَّ مَرَدَّنَا إِلَی اللَّهِ وَأَنَّ الْمُسْرِفِینَ هُمْ أَصْحَابُ النَّارِ|ترجمه=و به یقین بازگشت ما در قیامت به سوی خداست؛ به راستی که مسرفان اهل دوزخند.|سوره=غافر|آیه=۴۳}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
۱ـ تفسیر موضوعی، جامعه در قرآن، آیت الله جوادی آملی.


۲ـ وسائل الشیعه، ج۲۱، باب استحباب اقتصاد و در نفقه.
* تفسیر موضوعی، جامعه در قرآن، آیت الله جوادی آملی.
 
* وسائل الشیعه، ج۲۱، باب استحباب اقتصاد و در نفقه.




automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱

ویرایش