پرش به محتوا

حرام‌زاده بودن غیرشیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۷: خط ۳۷:


== بررسی سند ==
== بررسی سند ==
حدیث حرام‌زاده بودن غیر شیعه، در کتاب فروع کافی از امام صادق(ع) نقل شده است.<ref name=":0" /> علی بن عباس جراذینی یکی از راویان سلسله‌سند این روایت، ضعیف دانسته شده است. نجاشی رجال‌شناس شیعه، او را غلوکننده و علامه حلی وی را از نظر فردی فرومایه که به روایتش اعتنایی نمی‌شود شمرده است.
حدیث حرام‌زاده بودن غیر شیعه، در کتاب فروع کافی از امام صادق(ع) نقل شده است.<ref name=":0" /> علی بن عباس جراذینی یکی از راویان سلسله‌سند این روایت، ضعیف دانسته شده است. نجاشی رجال‌شناس شیعه، او را غلوکننده<ref>نجاشی؛ رجال النجاشی، قم، جامعه مدرسین، چاپ پنجم، ۱۳۱۶ ه. ق ، ص۲۵۵.</ref> و علامه حلی وی را فردی فرومایه که به روایتش اعتنایی نمی‌شود شمرده است.<ref>علامه حلی؛ خلاصه الاقوال، بی جا، مؤسسه نشر الفقاهه، چاپ اول، ۱۴۱۷ ه. ق ، ص۳۶۷.</ref>


#  علی بن محمد: وی از مشایخ کلینی بوده و کلینی در نقل روایات ازچهار نفر با نام «علی بن محمد» استفاده کرده که عبارتند از: علی بن محمد بن عبد الله، علی بن محمد بن بندار، علی بن محمد بن شیره و علی بن محمد بن ابراهیم؛
#  علی بن محمد: وی از مشایخ کلینی بوده و کلینی در نقل روایات ازچهار نفر با نام «علی بن محمد» استفاده کرده که عبارتند از: علی بن محمد بن عبد الله، علی بن محمد بن بندار، علی بن محمد بن شیره و علی بن محمد بن ابراهیم؛
#  
#  
۳. علی بن العباس: وی علی بن عباس جراذینی می‌باشد؛ نجاشی وی را ضعیف و غالی دانسته<ref>نجاشی؛ رجال النجاشی، قم، جامعه مدرسین، چاپ پنجم، ۱۳۱۶ ه. ق ، ص۲۵۵.</ref> و علامه حلی نیز وی را جدا ضعیف و غیرقابل اعتماد و غالی دانسته که به روایتش توجه نمی‌شود و از نظر مذهبی نیز آدم خبیث و فاسدی بوده است.<ref>علامه حلی؛ خلاصه الاقوال، بی جا، مؤسسه نشر الفقاهه، چاپ اول، ۱۴۱۷ ه. ق ، ص۳۶۷.</ref> رجال ابن داوود حلی،<ref>ابنن داوود؛ رجال ابن داوود، قم ف رضی، ۱۳۹۳ ه. ق ، ص۲۶۱.</ref> تفرشی،<ref>تفرشی؛ نقد الرجال، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۴۱۸ ه. ق ، ج۳، ص۲۷۴.</ref> خوئی<ref>خوئی، ابوالقاسم؛ معجم رجال الحدیث، بی جا، بی نا، چا پ پنجم، ۱۴۱۳ ه. ق ، ج۱۳، ص۷۲.</ref> و دیگر علمای راوی‌شناسی نیز وی را غیرقابل اعتماد دانسته‌اند؛
ابن داوود حلی،<ref>ابنن داوود؛ رجال ابن داوود، قم ف رضی، ۱۳۹۳ ه. ق ، ص۲۶۱.</ref> تفرشی،<ref>تفرشی؛ نقد الرجال، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۴۱۸ ه. ق ، ج۳، ص۲۷۴.</ref> سید ابوالقاسم خویی<ref>خوئی، ابوالقاسم؛ معجم رجال الحدیث، بی جا، بی نا، چا پ پنجم، ۱۴۱۳ ه. ق ، ج۱۳، ص۷۲.</ref> و دیگر علمای راوی‌شناسی نیز وی را غیرقابل اعتماد دانسته‌اند؛
۴.
۴.
۵. حسن بن عبد الرحمن: وی حسن بن عبد الرحمن حمانی است و در کتاب‌های رجالی چیزی درباره اش گفته نشده است؛<ref>نمازی شاهرودی، علی؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، تهران، چایخانه حیدری، چاپ اول، بی تا، ج۲، ص۴۱۸.</ref>
۵. حسن بن عبد الرحمن: وی حسن بن عبد الرحمن حمانی است و در کتاب‌های رجالی چیزی درباره اش گفته نشده است؛<ref>نمازی شاهرودی، علی؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، تهران، چایخانه حیدری، چاپ اول، بی تا، ج۲، ص۴۱۸.</ref>
automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش