موعظه‌های ائمه(ع) در روایات: تفاوت میان نسخه‌ها

اما در بخش احکام بیشترین و مهم‌ترین سفارشات درباره نماز است. پیامبر(ص) نماز را چشم روشنی خود دانست و امام علی(ع) آن را نردبان ترقی و معنویت دانست، امام باقر(ع) نماز را عمود و ستون دین می‌نامد و امام صادق(ع) آن را بهترین عمل خوانده و حضرت فاطمه(س) فرمود: «هر کس نماز را سبک بشمارد به بلا گرفتار می‌شود.»<ref>محمدی ری شهری، محمد، منتخب میزان الحکمه، ترجمه سید حمید حسینی، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۲، ص۲۹۸–۳۰۲.</ref> و امام صادق(ع) در لحظه جان دادن فرمود: «شفاعت ما به کسی که نمازش را سبک بشمارد نمی‌رسد»<ref>منتخب میزان الحکمه، ص۳۰۲.</ref> و امام باقر(ع) نیز فرمود: «اولین چیزی که در روز قیامت محاسبه می‌شود نماز است».<ref>همان، ص۲۹۸.</ref>

پیامبر اکرم(ص) فرمود: «اسلام حسن خلق است».<ref>همان، ص۱۷۰.</ref> امام علی(ع) فرمود: «اخلاق نیکو ریشه همه نیکی هاست».<ref>همان، ص۱۷۰.</ref> و حضرت صادق(ع) فرمود: «در زندگی گوارتر از خوشی اخلاق نیست».<ref>همان، ح۱۹۳۶.</ref>

در بحث مواعظ، بیشترین موعظه‌های معصومین(ع) به مردم درباره تقوا بوده است که به نمونه‌هایی اشاره می‌شود.

علی(ع) فرمود: «تقوی ریشه اخلاق است».<ref>نهج البلاغه، حکمت ۴۱۰.</ref>

 

 

 

 

در نتیجه باید گفت: سفارش معصومان در بخش اعتقادات بعد از توحید و معاد بیش تر به ولایت و امامات بوده است.

 

و در قسمت احکام بیش‌ترین سفارشات متوجه نماز و انجام آن در وقت و مراعات نمودن شرائط ظاهری و باطنی آن است.

 

و در قسمت اخلاق و مواعظ، به خوش‌اخلاقی و از همه بیشتر به تقوا و پروا پیشگی سفارش نموده‌اند و امامی نیست که سفارش به تقوا نکرده باشد و در ضمن مواعظ خویش به آن اشاره ننموده باشد.

 

به همین جهت در نماز جمعه هم سفارش شده، که مردم را به تقوا دعوت نمایند.