|
|
خط ۵: |
خط ۵: |
| {{پایان سوال}} | | {{پایان سوال}} |
| {{پاسخ}} | | {{پاسخ}} |
| امام حسین(ع) در روز پنج شنبه، سوّم شعبان سال چهارم هجری قمری در شهر مدینه دیده به جهان گشود.<ref>عماد الدین، حسین اصفهانی (عماد زاده)، زندگانی حضرت ابی عبد الله الحسین علیه السلام سید الشهداء، شرکت سهامی طبع کتاب، چاپ اول، ۱۳۳۷ هـ. ش، جلد اوّل، ص۲۰.</ref> هنگامیکه خبر ولادت آن حضرت به پیامبر(ص) رسید، به خانه امیر المؤمنین تشریف آورد و به اسماء فرمود تا مولود را بیاورد، اسماء حضرت را در پارچه ای سفید پیچید و به خدمت رسول اکرم(ص) آورد. پیامبر(ص) در گوش راست آن حضرت اذان و در گوش چپ اقامه فرمودند.<ref>شیخ طوسی، آمالی، بیروت، مؤسسه الوفاء، چاپ اوّل، ۱۴۰۱ هـ. ق، جلد اوّل، ص۳۷۷.</ref>
| |
|
| |
|
| روز اوّل یا هفتم ولادت، جبرئیل نازل شد و عرض کرد: «سلام خداوند بر تو باد ای پیامبر، این نوزاد به نام پسر کوچک هارون، شبیر نام بگذار که به عربی حسین گفته میشود. چون علی(ع) برای شما مثال هارون برای موسی بن عمران است، جز آنکه شما خاتم پیامبرانی»<ref>شیخ صدوق، معانی الاخبار، انتشارات اسلامی، چاپ اوّل، ۱۳۶۱ ص۵۷.</ref> به این ترتیب نام پر عظمت «حسین» از جانب پروردگار برای دوّمین فرزند فاطمه ـ علیها السلام ـ انتخاب شد.
| | ==دوران زندگی امام حسین(ع)== |
| | امام حسین(ع) شش سال و چند ماه از دوران کودکی خود را در زمان جدّش رسولالله(ص) سپری کرد. پس از رحلت پیامبر، مدت سی سال در کنار پدرش امیر مؤمنان(ع) زندگی نمود و در حوادث سیاسی دوران خلافت ایشان به شرکت کرد.<ref>ابن حجر، عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول، ۱۳۲۸ق، ج۱، ص۳۳۳.</ref> پس از شهادت امام علی(ع) در سال ۴۰ هجری قمری مدت ده سال در صحنه سیاسی و اجتماعی در کنار برادرش امام حسن(ع) قرار داشت. |
|
| |
|
| دوران زندگی امام حسین(ع)
| | پس از شهادت امام مجتبی(ع) در سال پنجاه هجری قمری، امامت به آن حضرت رسید و به مدت ده سال در اوج قدرت معاویه بنابیسفیان، بارها با وی مقابله کرد و پس از مرگ او در برابر حکومت پسرش یزید قیام کرد و در محرم سال ۶۱ هجری قمری در کربلا به شهادت رسید. |
| | |
| امام حسین(ع) شش سال و چند ماه از دوران کودکی خود را در زمان جدّ بزرگوارش سپری کرد و پس از رحلت آن حضرت، مدت سی سال در کنار پدرش امیر مؤمنان(ع) زندگی نمود و در حوادث مهم دوران خلافت ایشان به صورت فعال شرکت داشت.<ref>ابن حجر، عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول، ۱۳۲۸ق، ج۱، ص۳۳۳.</ref> پس از شهادت امیر مؤمنان(ع) (در سال ۴۰ هجری قمری) مدّت ده سال در صحنهٔ سیاسی و اجتماعی در کنار برادر بزرگ خود امام حسن(ع) قرار داشت و شریک رنجهای برادرش بود و شاهد بود که معاویه و دیگر منافقین و کافران چگونه دهان آلوده خود را به بدگویی پدر بزرگوارش امیر المؤمنین(ع) و برادرش امام حسن(ع) می گشانید.
| |
| | |
| پس از آنکه امام مجتبی را در سال پنجاه هجری قمری، مظلومانه شهید کردند، امامت به آن وجود سراپا جود رسید و به مدّت ده سال در اوج قدرت معاویه بن ابی سفیان، بارها با وی پنجه درافکنده و پس از مرگ وی نیز در برابر حکومت پسرش یزید قیام کرد و در محرم ۶۱هـ. ق در سرزمین کربلا شربت شهادت نوشید.
| |
|
| |
|
| مبارزات امام حسین(ع) در دوران قبل از امامت | | مبارزات امام حسین(ع) در دوران قبل از امامت |