حدیث اهلیلجه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حدیث اهلیلجه''' در کتاب [[بحار الانوار]] توسط [[علامه مجلسی]] بیان شده است که [[مفضل بن عمر]] به [[امام صادق(ع)]] نامه نوشت و از گروهی که خداوند را انکار می‌کردند و قائل بودند که جهان مربی و پروردگار ندارد و در این عقیده به بحث و جدال می‌پرداختند خبر داد و از امام صادق(ع) درخواست نمود که برای رد قول آنها مطالبی بنویسند تا بتواند با این افراد مناظره نماید. امام صادق(ع) در پاسخ برای او نوشتند که «بسم الله الرحمن الرحیم. اما بعد: خداوند ما و شما را توفیق اطاعت دهد و رحمتش را به خاطر [[عبادت]]، برای ما لازم گرداند. نامه تو را خواندم که نوشته‌ای برای رد دیدگاه آنها خواسته بودی و ما خدا را سپاس می‌گوییم که نعمت‌هایش را به ما ارزانی داشته و حجت‌های روشن را به ما داده و بزرگترین نعمت‌های خداوند بر ما این است که به [[ربوبیت]] او اقرار داریم و با خداوند پیمان بسته‌ایم که او را بشناسیم و از [[حجت‌ها و نشانه‌های خداوند]] این است که بر مردم [[قرآن]] را نازل نمود که در آن است شفای بیماری‌های روحی و معنوی و مردم به هر چیزی که نیاز داشته باشند دراین مقام آورده‌اند و خداوند از همه بی‌نیاز است ....»

  | شناسه =-