آداب سخن‌گفتن در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}

در سوره بقره آمده است: {{قرآن|قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنا|ترجمه=با مردم نیک سخن کنید.|آیه=۸۳}}در روایات در تفسیر این آیه آمده است: به مردم بهترين سخنى كه دوست مي‌داريد به شما بگويند، بگویيد.<ref>اصول کافی، ج۲، ص ۱۶۵، ح ۱۰</ref>

سخن گفتن باید با نرمی باشد. خداوند به [[حضرت موسی(ع)]] و [[هارون]] درباره سخن گفتن با فرعون می فرماید: {{قرآن|فَقُولا لَهُ قَوْلًا لَیِّناً لَعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشی‏|ترجمه=و با او سخنى نرم گوييد، شايد كه پند پذيرد يا بترسد.|سوره=طه|آیه=۴۴}} علامه طباطبایی این نرمی را به عدم خشونت و تندی تفسیر میکند و می گوید: مراد اين است كه در گفتگوى با فرعون از تندى و خشونت خوددارى كنند، كه همين خويشتن‌دارى از تندى، واجب‏‌ترين آداب دعوت است.

در سخن گفتن باید سعی شود که محتوای سخن از امراض و بیماری‌های اخلاقی که غالباً زبان انسان به آن‌ها آلوده می‌شود، مبرّا و پاک باشد. برخی بیماری‌های زبان عبارتند از: کذب<ref>حج/۳۰.</ref> و غیبت<ref>حجرات/ ۱۲.</ref> و تمسخر دیگران و آن‌ها را با القاب زشت صداکردن.<ref>حجرات/ ۱۱.</ref> و…

انسان باید سخنانش مزین به صفات پسندیده و خوب باشد از جمله: صادقانه باشد: {{قرآن|... ِ وَ الصَّادِقِینَ وَ الصَّادِقاتِ … لَهُمْ مَغْفِرَه وَ أَجْراً عَظِیماً|ترجمه=مردان راستگو و زنان راستگو و … خداوند برای همه آن‌ها مغفرت و پاداش عظیمی فراهم ساخته است.|سوره=احزاب|آیه=۳۵}}  

 

 

{{مطالعه بیشتر}}