automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
امام صادق | روایتی از امام صادق(ع) نقل شده که در آن سفارش شده پیشانی مؤمن بوسیده شود. آیا این روایت صحیح است؟ منظور از نور در پیشانی مؤمن که در این حدیث به آن اشاره شده چیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''بوسیدن پیشانی مؤمن''' حدیثی است که در کتاب [[الکافی (کتاب)|الکافی]] از [[امام صادق(ع)]] نقل شده و سند آن [[ضعیف (حدیث)|ضعیف]] است. | |||
==حدیث و ترجمه== | ==حدیث و ترجمه== | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
==نور معرفت در چهره مؤمن== | ==نور معرفت در چهره مؤمن== | ||
[[ملاصالح مازندرانی]] در شرح حدیث بوسیدن پیشانی مؤمن، نوری که در مؤمن وجود دارد را نور معرفت، [[ایمان]]، [[اخلاق]] و عمل دانسته است. به گفته او، منظور از «تُعْرَفُون؛ شناخته میشوند» [[فرشتگان]] و افراد صالح هستند که با نگاه به چهره مؤمن، آن نور را دیده و او را میشناسند.<ref>مازندرانی، محمد صالح، شرح الکافی-الأصول و الروضه، تهران، المکتبه الإسلامیه، چاپ اول، ۱۳۸۲ق، ج۹، ص۶۰.</ref> به نظر [[علامه مجلسی]] نیز، لازم نیست نور مؤمن را همه بشناسند؛ بلکه فرشتگان و [[معصومان(ع)]] آن را میبینند و ممکن است مؤمنان کامل نیز آنها را بشناسند. به گفته او، عبارت «تُعْرَفُون» اشاره به آیه ۲۹ سوره فتح دارد.{{یادداشت|سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ؛نشانه آنها در صورتشان از اثر سجده نمایان است}}<ref>مجلسی، محمد باقر، مرآه العقول فی شرح أخبار آل الرسول، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دوم، ۱۴۰۴ ق، ج۹، ص۷۸.</ref> | [[ملاصالح مازندرانی]] در شرح حدیث بوسیدن پیشانی مؤمن، فارغ از ضعف سند آن، نوری که در مؤمن وجود دارد را نور معرفت، [[ایمان]]، [[اخلاق]] و عمل دانسته است. به گفته او، منظور از «تُعْرَفُون؛ شناخته میشوند» [[فرشتگان]] و افراد صالح هستند که با نگاه به چهره مؤمن، آن نور را دیده و او را میشناسند.<ref>مازندرانی، محمد صالح، شرح الکافی-الأصول و الروضه، تهران، المکتبه الإسلامیه، چاپ اول، ۱۳۸۲ق، ج۹، ص۶۰.</ref> به نظر [[علامه مجلسی]] نیز، لازم نیست نور مؤمن را همه بشناسند؛ بلکه فرشتگان و [[معصومان(ع)]] آن را میبینند و ممکن است مؤمنان کامل نیز آنها را بشناسند. به گفته او، عبارت «تُعْرَفُون» اشاره به آیه ۲۹ سوره فتح دارد.{{یادداشت|سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ؛نشانه آنها در صورتشان از اثر سجده نمایان است. (فتح:۲۹)}}<ref>مجلسی، محمد باقر، مرآه العقول فی شرح أخبار آل الرسول، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دوم، ۱۴۰۴ ق، ج۹، ص۷۸.</ref> | ||
<span></span> | |||
==منابع== | ==منابع== |