پرش به محتوا

جزء سوره بودن بسم الله: تفاوت میان نسخه‌ها

ابرابزار
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}«بسم الله» جزء همه‌ي سوره‌هاست يا فقط جزء سوره‌ي حمد بوده و يك بار نازل شده است؟{{پایان سوال}}
{{سوال}} «بسم الله» جزء همهٔ سوره‌هاست یا فقط جزء سورهٔ حمد بوده و یک بار نازل شده است؟{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}عالمان مسلمان در جزء بودن «بسم الله» سه نظريه وجود دارد:
{{پاسخ}}عالمان مسلمان در جزء بودن «بسم الله» سه نظریه وجود دارد:


شيعيان و بسياري از علماي اهل تسنن مانند: جلال الدين سيوطي، ابن مبارك، محمد بن عمر فخر رازي<ref>ر.ك: جلال الدين سيوطي، الاتقان في علوم القرآن، ج۱، ص۳۳۱.</ref> و... معتقدند كه «بسم الله...» در تمامي سوره‌ها به استثناي سوره‌ي توبه، جزء سوره است.
شیعیان و بسیاری از علمای اهل تسنن مانند: جلال الدین سیوطی، ابن مبارک، محمد بن عمر فخر رازی<ref>ر. ک. جلال الدین سیوطی، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۳۳۱.</ref> و… معتقدند که «بسم الله…» در تمامی سوره‌ها به استثنای سورهٔ توبه، جزء سوره است.


بر اين كه «بسم الله...» جزء تمام سوره‌هاست دلايل فراواني ارائه شده است؛ از جمله:
بر این که «بسم الله…» جزء تمام سوره‌هاست دلایل فراوانی ارائه شده است؛ از جمله:


الف) احاديث اهل بيت؛ كه صحيحه و در حد تواترند.
الف) احادیث اهل بیت؛ که صحیحه و در حد تواترند.


امام باقر در مورد كساني كه آيه ي بسم الله... را جزء سوره نمي‌شمارند و در نماز نمي‌خوانند، مي‌فرمايد:
امام باقر در مورد کسانی که آیهٔ بسم الله… را جزء سوره نمی‌شمارند و در نماز نمی‌خوانند، می‌فرماید:


بهترين آيه‌ي قرآن را به سرقت بردند.
بهترین آیهٔ قرآن را به سرقت بردند.


در حديثي ديگر آمده است:
در حدیثی دیگر آمده است:


عن يحيي بن ابي عمران الهمداني قال: كتبت الي ابي جعفر جعلت فداك ما تقول في رجل ابتدأ بسم الله الرحمن الرحيم في صلاته وحده في ام الكتاب فلما صار الي غير ام الكتاب من السوره تركها؟ فقال العباسي: ليس كذلك بأس، فكتب بخطه: يعيدها ـ مرتين ـ علي رغم انفه يعني العباسي؛<ref>محمد بن يعقوب کليني، الكافي، ج۳، ص۳۱۳.</ref> يحيي بن ابي عمران همداني مي‌گويد: به امام باقر نوشتم فدايت شوم، درباره‌ي مردي كه نمازش را با بسم الله... شروع كرده و آن را فقط به سوره‌ي حمد محدود كرده و وقتي به سوره‌اي غير از سوره‌ي حمد مي‌رسد، بسم الله را ترك مي‌كند، چه مي‌فرمايي؟ خليفه‌ي عباسي گفت: اشكالي ندارد، امام با خط خودش نوشت: بايد بسم الله الرحمن الرحيم را تكرار كند (يعني براي هر سوره جداگانه بسم الله را بخواند) برخلاف ميل او، يعني عباسي!
عن یحیی بن ابی عمران الهمدانی قال: کتبت الی ابی جعفر جعلت فداک ما تقول فی رجل ابتدأ بسم الله الرحمن الرحیم فی صلاته وحده فی ام الکتاب فلما صار الی غیر ام الکتاب من السوره ترکها؟ فقال العباسی: لیس کذلک بأس، فکتب بخطه: یعیدها ـ مرتین ـ علی‌رغم انفه یعنی العباسی؛<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص۳۱۳.</ref> یحیی بن ابی عمران همدانی می‌گوید: به امام باقر نوشتم فدایت شوم، دربارهٔ مردی که نمازش را با بسم الله… شروع کرده و آن را فقط به سورهٔ حمد محدود کرده و وقتی به سوره‌ای غیر از سورهٔ حمد می‌رسد، بسم الله را ترک می‌کند، چه می‌فرمایی؟ خلیفهٔ عباسی گفت: اشکالی ندارد، امام با خط خودش نوشت: باید بسم الله الرحمن الرحیم را تکرار کند (یعنی برای هر سوره جداگانه بسم الله را بخواند) برخلاف میل او، یعنی عباسی!


نويسنده‌ي تفسير المنار نيز مي‌گويد:
نویسندهٔ تفسیر المنار نیز می‌گوید:


مسلمانان اجماع دارند كه «بسم الله...» در تمام سوره‌ها آيه‌اي از قرآن است، زيرا در آغاز هر سوره ـ به جز توبه ـ آمده است، در حالي كه صحابه توصيه مي‌كردند كه قرآن را از آنچه جزء قرآن نيست دور نگه دارند و وارد قرآن ننمايند؛ به همين دليل «آمين» را در آخر سوره‌ي فاتحه ذكر نكرده‌اند.
مسلمانان اجماع دارند که «بسم الله…» در تمام سوره‌ها آیه‌ای از قرآن است، زیرا در آغاز هر سوره ـ به جز توبه ـ آمده است، در حالی که صحابه توصیه می‌کردند که قرآن را از آنچه جزء قرآن نیست دور نگه دارند و وارد قرآن ننمایند؛ به همین دلیل «آمین» را در آخر سورهٔ فاتحه ذکر نکرده‌اند.


هم‌چنين مي‌گويد:  
هم‌چنین می‌گوید:


علماي مكه ـ اعم از فقها و قاريان قرآن ـ از جمله ابن‌كثير، و اهل كوفه از جمله عاصم و كسايي از قراء، و بعضي صحابه و تابعين از اهل مدينه و نيز شافعي و پيروان او (در يكي از دو قولش) معتقدند كه «بسم الله...» جزء سوره است؛ هم چنين علماي اماميه و از صحابه، حضرت علي، ابن‌عباس، عبدالله بن عمر و... و از تابعين، سعيد بن جبير، عطا، زهري و ابن المبارك اين عقيده را برگزيده‌اند.<ref>شيخ محمد عبده، المنار، ج۱، ص۳۹.</ref>
علمای مکه ـ اعم از فقها و قاریان قرآن ـ از جمله ابن‌کثیر، و اهل کوفه از جمله عاصم و کسایی از قراء، و بعضی صحابه و تابعین از اهل مدینه و نیز شافعی و پیروان او (در یکی از دو قولش) معتقدند که «بسم الله…» جزء سوره است؛ هم چنین علمای امامیه و از صحابه، حضرت علی، ابن‌عباس، عبدالله بن عمر و… و از تابعین، سعید بن جبیر، عطا، زهری و ابن المبارک این عقیده را برگزیده‌اند.<ref>شیخ محمد عبده، المنار، ج۱، ص۳۹.</ref>


محمد بن عمر فخر رازي، صاحب تفسير كبير نيز مي‌گويد:
محمد بن عمر فخر رازی، صاحب تفسیر کبیر نیز می‌گوید:


به حد تواتر رسيده است كه «بسم الله...» كلام خداست كه بر پيامبر نازل شد و در قرآن ثابت است.<ref>محمد بن عمر فخر رازي، تفسير كبير، ج۱، ص۱۷۳ ـ ۱۷۴.</ref>
به حد تواتر رسیده است که «بسم الله…» کلام خداست که بر پیامبر نازل شد و در قرآن ثابت است.<ref>محمد بن عمر فخر رازی، تفسیر کبیر، ج۱، ص۱۷۳–۱۷۴.</ref>


قرطبي در تفسيرش از امام صادق نقل مي‌كند كه:
قرطبی در تفسیرش از امام صادق نقل می‌کند که:


بسم الله الرحمن الرحيم تاج سوره‌هاست، تنها در سوره‌ي توبه بسم الله... نيامده... .<ref>عبدالله محمد بن احمد انصاري قرطبي، تفسير قرطبي، ج۱، ص۱۰۸.</ref>
بسم الله الرحمن الرحیم تاج سوره‌هاست، تنها در سورهٔ توبه بسم الله… نیامده….<ref>عبدالله محمد بن احمد انصاری قرطبی، تفسیر قرطبی، ج۱، ص۱۰۸.</ref>


ب) سيره ي مسلمانان؛ خواندن «بسم الله» در ابتداي سوره‌ها ـ به جز سوره ي توبه ـ مرسوم بوده و به تواتر ثابت شده است كه پيامبر اكرم نيز در ابتداي سوره‌ها آن را قرائت مي‌كردند. اگر «بسم الله...» جزء قرآن نبود بايد پيامبر اكرم، كه در مقام بيان بود، به آن تصريح مي‌فرمود، تا اغراء به جهل لازم نيايد.
ب) سیرهٔ مسلمانان؛ خواندن «بسم الله» در ابتدای سوره‌ها ـ به جز سورهٔ توبه ـ مرسوم بوده و به تواتر ثابت شده است که پیامبر اکرم نیز در ابتدای سوره‌ها آن را قرائت می‌کردند. اگر «بسم الله…» جزء قرآن نبود باید پیامبر اکرم، که در مقام بیان بود، به آن تصریح می‌فرمود، تا اغراء به جهل لازم نیاید.


ج) مصحف‌هاي تابعين و صحابه؛ قبل و بعد از عثمان ـ مشتمل بر «بسم الله» بوده است؛ اگر بسم الله جزء قرآن نبود، نبايد آن را در مصاحف مي‌نوشتند.
ج) مصحف‌های تابعین و صحابه؛ قبل و بعد از عثمان ـ مشتمل بر «بسم الله» بوده است؛ اگر بسم الله جزء قرآن نبود، نباید آن را در مصاحف می‌نوشتند.


بنابراين، وجود «بسم الله» در قرآن‌ها دليل بر اين است كه اين آيه، مثل آيات ديگري كه در قرآن تكرار شده‌اند جزء قرآن است.<ref>سيد ابوالقاسم خويي، البيان في علوم القرآن، ص۴۳۸.</ref>
بنابراین، وجود «بسم الله» در قرآن‌ها دلیل بر این است که این آیه، مثل آیات دیگری که در قرآن تکرار شده‌اند جزء قرآن است.<ref>سید ابوالقاسم خویی، البیان فی علوم القرآن، ص۴۳۸.</ref>


برخي از پيروان مسلك شافعي و حمزه قائل به تفصيل شده‌اند و مي‌گويند: فقط جزء سوره ي حمد است.
برخی از پیروان مسلک شافعی و حمزه قائل به تفصیل شده‌اند و می‌گویند: فقط جزء سورهٔ حمد است.


برخي از اهل تسنن قايل‌اند كه بسم الله الرحمن الرحيم جزء هيچ سوره‌اي نيست و به جهت تبرك در اول هر سوره‌اي آمده است.
برخی از اهل تسنن قایل‌اند که بسم الله الرحمن الرحیم جزء هیچ سوره‌ای نیست و به جهت تبرک در اول هر سوره‌ای آمده است.
==منابع==
 
<references />
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
| شاخه فرعی۱ = آیات و سوره‌ها
| شاخه فرعی۱ = آیات و سوره‌ها
|شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =
  | کیفیت =  
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
۱۱٬۸۸۹

ویرایش