پرش به محتوا

عرضه حدیث به معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''عرضه حدیث به معصوم''' نشان دادن یا قرائت کردن احادیث برای معصومان بوده که به عنوان روشی برای اطمینان از درستی احادیث استفاده می‌شده است. نمونه‌هایی از عرضه احادیث در تاریخ ثبت شده است. در دوره غیبت صغرا این کار توسط نایبان خاص صورت می گرفت. در دوره غیبت کبری با عدم دسترسی به معصوم، روش جدیدی به وجود آمد که در آن احادیث را به عالمان حدیث‌شناس عرضه می‌کردند. روش اجازه روایت از روش‌هایی است که برای جبران عدم دسترسی به معصوم، به وجود آمد.
'''عرضه حدیث به معصوم''' نشان دادن یا قرائت کردن احادیث برای معصومان بوده که به عنوان روشی برای اطمینان از درستی احادیث استفاده می‌شده است. نمونه‌هایی از عرضه احادیث در کتاب‌ها نقل شده است. در دوره [[غیبت صغرا]] این کار توسط نایبان خاص صورت می‌گرفت. در دوره غیبت کبری با عدم دسترسی به معصوم، روش جدیدی به وجود آمد که در آن احادیث را به عالمان حدیث‌شناس عرضه می‌کردند. روش اجازه روایت از روش‌هایی است که برای جبران عدم دسترسی به معصوم، به وجود آمد.
==اهمیت عرضه حدیث==
==اهمیت عرضه حدیث==
عرضه حدیث به نشان دادن نوشته‌ها یا گفتارهایی که به عنوان کلام پیامبر یا امام، به [[معصومان]] اشاره دارد، تا از درستی آن مطمئن شوند. از شیوه‌های تشخیص درستی یا نادرستی روایات، این عمل بوده است. عرضه حدیث به دستور [[ائمه|ائمه(ع)]] بوده؛ چنانچه [[امام باقر(ع)]] فرمودند: هر کس گفته خود (احادیثی که شنیده) را  به ما نشان دهد، سلامت می‌ماند.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۲۷، ص۱۳۰، باب ۱۰، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۹ ه‍. ق.</ref> اهمیت این عمل به دلیل وجود افراد دروغگویی بود که مطالبی را در قالب سخنان [[پیامبر]] و معصومان به مردم می‌گفتند، لذا بحث عرضه روایات و نوشته‌ها بر معصومان پیش آمد.
عرضه حدیث به نشان دادن نوشته‌ها یا گفتارهایی که به عنوان کلام پیامبر یا امام، به [[معصومان]] اشاره دارد، تا از درستی آن مطمئن شوند. از شیوه‌های تشخیص درستی یا نادرستی روایات، این عمل بوده است. عرضه حدیث به دستور [[ائمه|ائمه(ع)]] بوده؛ چنانچه [[امام باقر(ع)]] فرمودند: هر کس گفته خود (احادیثی که شنیده) را  به ما نشان دهد، سلامت می‌ماند.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۲۷، ص۱۳۰، باب ۱۰، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۹ ه‍. ق.</ref> اهمیت این عمل به دلیل وجود افراد دروغگویی بود که مطالبی را در قالب سخنان [[پیامبر]] و معصومان به مردم می‌گفتند، لذا بحث عرضه روایات و نوشته‌ها بر معصومان پیش آمد.
خط ۴۶: خط ۴۶:
  | تغییر مسیر =شد
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =  
  | بازبینی نویسنده =
  | بازبینی =
  | بازبینی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت = ب
  | اولویت = ب
  | کیفیت = ج
  | کیفیت = ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
۱۱٬۹۱۳

ویرایش