automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
اگر یک مسلمان یک زن فاحشه را که یقین دارد، هر روز فاحشهگری میکند را بکشد این چه حکمی دارد؟ و آیا درست است؟ | اگر یک مسلمان یک زن فاحشه را که یقین دارد، هر روز فاحشهگری میکند را بکشد این چه حکمی دارد؟ و آیا درست است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}با توجه به حرمت خاص و ویژهای که اسلام برای جان انسانها در نظر | {{پاسخ}}با توجه به حرمت خاص و ویژهای که اسلام برای جان انسانها در نظر گرفته است هیچکس حق تعرض و کشتن دیگران را ندارد و در صورتی که فردی گناه کار باشد اولاً باید جرم و گناه او با شرایط مذکور اثبات شود و ثانیاً فقط حاکم اسلامی حق تأدیب و اجرای حد بر او را دارد و اگر کسی بدون اذن و اجازه حاکم، خود اقدام به تأدیب یا اجرای حدّ نماید ضامن است و در صورت قتل نفس محکوم به قصاص میگردد. | ||
== حرمت قتل نفس == | ==حرمت قتل نفس== | ||
احترام خون انسانها و حرمت قتل نفس از مسائلی است که همه شرایع آسمانی و قوانین بشری بر آن اتفاق دارند و آن را یکی از بزرگترین گناهان میشمرند، ولی اسلام اهمیت بیشتری به این مسئله داده است تا آنجا که قتل یک انسان را همانند کشتن همه انسانها میداند.<ref>سوره مائده، آیه ۳۲.</ref> | احترام خون انسانها و حرمت قتل نفس از مسائلی است که همه شرایع آسمانی و قوانین بشری بر آن اتفاق دارند و آن را یکی از بزرگترین گناهان میشمرند، ولی اسلام اهمیت بیشتری به این مسئله داده است تا آنجا که قتل یک انسان را همانند کشتن همه انسانها میداند.<ref>سوره مائده، آیه ۳۲.</ref> | ||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
در بعضی از روایات رؤیت را در مشاهده معتبر دانسته و گفتهاند لازم است که مشاهده نزدیکی در زنا مانند میله در سرمهدان باشد.<ref>اصول کافی، ج۷، باب مایوجب الرجم، ص۱۸۳.</ref> | در بعضی از روایات رؤیت را در مشاهده معتبر دانسته و گفتهاند لازم است که مشاهده نزدیکی در زنا مانند میله در سرمهدان باشد.<ref>اصول کافی، ج۷، باب مایوجب الرجم، ص۱۸۳.</ref> | ||
== اجرای حدود الهی == | ==اجرای حدود الهی== | ||
در مورد اجرای حدود الهی مشهور بین علما و فقهای اسلامی این است که این مسئله اختصاص به ولی امر مسلمین و حاکم اسلامی دارد و دیگران چنین حقی را ندارند که خود مستقلاً وارد عمل شده و اجرای حدّ نمایند. | در مورد اجرای [[حدود]] الهی مشهور بین علما و فقهای اسلامی این است که این مسئله اختصاص به ولی امر مسلمین و حاکم اسلامی دارد و دیگران چنین حقی را ندارند که خود مستقلاً وارد عمل شده و اجرای حدّ نمایند. | ||
آیه الله بهجت میفرماید: اجرای حد در زمان غیبت (حضرت ولی عصر (عج)) هم واجب است و ولایت بر آن اختصاص به ولی امر مسلمین دارد.<ref>بهجت، محمدتقی، جامع المسائل، ج۲. ص۳۷۹.</ref> | آیه الله بهجت میفرماید: اجرای حد در زمان غیبت (حضرت ولی عصر (عج)) هم واجب است و ولایت بر آن اختصاص به ولی امر مسلمین دارد.<ref>بهجت، محمدتقی، جامع المسائل، ج۲. ص۳۷۹.</ref> | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
بنابراین اعمال و اجرای هر نوع مجازات ولو غیر مهم مستلزم طی مراحل دادرسی کیفری است و بدون توسل به محاکمه نمیتوان هیچ مجازاتی را به موقع اجرا گذاشت.<ref>آخوندی، محمود، آئین دادرسی کیفری، جاول، ص۴۳.</ref> مطابق قانون اساسی نیز حکم به مجازات و اجرای آن باید تنها از طریق دادگاه صالح و به موجب قانون باشد.<ref>قانون اساسی، اصل ۳۶.</ref> | بنابراین اعمال و اجرای هر نوع مجازات ولو غیر مهم مستلزم طی مراحل دادرسی کیفری است و بدون توسل به محاکمه نمیتوان هیچ مجازاتی را به موقع اجرا گذاشت.<ref>آخوندی، محمود، آئین دادرسی کیفری، جاول، ص۴۳.</ref> مطابق قانون اساسی نیز حکم به مجازات و اجرای آن باید تنها از طریق دادگاه صالح و به موجب قانون باشد.<ref>قانون اساسی، اصل ۳۶.</ref> | ||
آیه الله فاضل لنکرانی در مورد اجرای حدود میفرمایند: علمایی که از طرف [[مجتهد]] جامعالشرایط منصوب برای اجرای حدود هستند، تابع نصبند و به هر نحوی که مجاز باشند، میتوانند عمل کنند و اگر منصوب نیستند، از باب امر به معروف و نهی از منکر مردم را نصیحت کنند.<ref>فاضل لنکرانی، محمد، جامع المسائل، سؤال ۱۸۸۶.</ref> | |||
=== کشتن فاحشه === | ===کشتن فاحشه=== | ||
و اما در مورد کشتن فاحشه از باب نهی از منکر، آیا هر کس بدون اذن امام و نایب او میتواند به عنوان امر به معروف و نهی از منکر دیگران را مجروح یا مقتول نماید؟ | و اما در مورد کشتن فاحشه از باب نهی از منکر، آیا هر کس بدون اذن امام و نایب او میتواند به عنوان امر به معروف و نهی از منکر دیگران را مجروح یا مقتول نماید؟ | ||
با تتبّع در آراء و نظرات فقها مشخص میشود که هیچکس چنین حقی را ندارد. | با تتبّع در آراء و نظرات فقها مشخص میشود که هیچکس چنین حقی را ندارد. [[شیخ طوسی]] در کتاب نهایه و علمای دیگر مانند دیلمی، قاضی ابن براج، فخر الاسلام، فاضل مقداد و محقق کرکی فرمودهاند: در مورد مجروح ساختن، اجازه گرفتن از امام یا نائبش واجب است.<ref>نوری همدانی، حسین، امر به معروف و نهی از منکر، ص۲۹۹.</ref> | ||
[[صاحب جواهر]] در مورد وجوب اذن امام یا نائبش در صورت مجروح کردن یا مقتول نمودن برای نهی از منکر به چند دلیل استدلال نموده است از جمله: اگر ایراد جرح یا کشتن را در مراحل نهی از منکر بدون اذن امام یا نائبش جائز بدانیم زمینه فساد و هرج و مرگ زیادی را فراهم میکند که این امور در اسلام نهی شدهاست.<ref>نوری همدانی، حسین، امر به معروف و نهی از منکر، ص۲۹۹.</ref> | |||
آیه الله بهجت در این مورد میفرمایند: امر و نهی کردن در صورتی که منجر به مجروح کردن شخص گنهکار یا کشتن او شود جز برای امام و ماذون خاص او جایز نیست.<ref>بهجت، محمدتقی، جامع المسائل، ج۲. ص۳۷۹.</ref> | |||
و نیز | و نیز آیه الله فاضل میفرمایند: واجب است زدن به مقداری که ترک معصیت کند به شرط آنکه منجر به جرح و قتل یا سرخی و کبودی که دیه دارد نشود.<ref>فاضل لنکرانی، محمد، جامع المسائل، سؤال ۹۳۰.</ref> | ||
قانون مجازات مقرر میدارد هر گاه مرد مسلمانی عمداً زن مسلمانی را بکشد محکوم به قصاص است.<ref>قانون مجازات اسلامی، ماده ۲۰۹.</ref>{{پایان پاسخ}} | قانون مجازات اسلامی مقرر میدارد هر گاه مرد مسلمانی عمداً زن مسلمانی را بکشد محکوم به قصاص است.<ref>قانون مجازات اسلامی، ماده ۲۰۹.</ref>{{پایان پاسخ}} | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||