automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
تفاوت اعتقاد به مهدویت در شیعه و اهل‌سنت: تفاوت میان نسخه‌ها
تفاوت اعتقاد به مهدویت در شیعه و اهل‌سنت (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۸ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۵۱
، ۱۸ اکتبر ۲۰۲۰←ضرورت وجود امام در هر زمان
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
مبنای این اصل، امور ذیل‌اند: | مبنای این اصل، امور ذیل‌اند: | ||
امام واسطه فیض تکوین است: اگر امام نباشد، فیض هستی قطع شده، جهان هستی فرو می‌پاشد. از امام رضا(ع) نقل شده اگر روی زمین بی امام می‌شد، زمینی و بشری نمی‌ماند و همه از بین می‌رفتند.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، دارالکتب الاسلامیه، ج۱، ح۴۵۲.</ref> از این رو بی وجود امام(ع)، کائنات بی امداد فیض الهی خواهند بود و بدون این امداد همه چیز نیست خواهد بود. | '''امام واسطه فیض تکوین است''': اگر امام نباشد، فیض هستی قطع شده، جهان هستی فرو می‌پاشد. از امام رضا(ع) نقل شده اگر روی زمین بی امام می‌شد، زمینی و بشری نمی‌ماند و همه از بین می‌رفتند.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، دارالکتب الاسلامیه، ج۱، ح۴۵۲.</ref> از این رو بی وجود امام(ع)، کائنات بی امداد فیض الهی خواهند بود و بدون این امداد همه چیز نیست خواهد بود. | ||
امام مخاطب و حامل | '''امام مخاطب و حامل قرآن و الهام است''': چون [[قرآن]] کتاب همیشگی و زنده انسان‌ها است، پس مخاطب حقیقی آن که حقیقت قرآن را درک کند نیز، باید همیشه وجود داشته باشد و این مخاطب حقیقی که قلب و روحش جایگاه وحی است، بعد از [[پیامبر اکرم(ص)]] جز امامان(ع) نمی‌تواند باشد. | ||
جریان زنده و مستمر و بقای استمرار قرآن و [[شب قدر]] جز با پذیرش وجود کسی که حامل و مهبط و مخاطب آن‌ها باشد، قابل تصور نیست و چنین شخصی همان امام زمان است. | جریان زنده و مستمر و بقای استمرار قرآن و [[شب قدر]] جز با پذیرش وجود کسی که حامل و مهبط و مخاطب آن‌ها باشد، قابل تصور نیست و چنین شخصی همان امام زمان است. | ||