پرش به محتوا

نام‌گذاری فرزندان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۲: خط ۴۲:
والدین برای انتخاب نام برای فرزندان شان باید تمام سعی و تلاش خود را به کار ببرند تا با هم فکری و توافق یکدیگر نامی زیبا، مناسب و پُر محتوا برای فرزند دلبندشان برگزینند و از اسامی زشت و سبک که ممکن است در زمان طفولیت بسیار زیبا و شیوا جلوه کند ولی، برای سنین جوانی یا بزرگسالی سبک و احیاناً خجالت‌آور باشد، پرهیز نمایند؛ چه این که این گونه از اسامی و القاب، دستاویزی خواهد شد برای تمسخر دیگران:
والدین برای انتخاب نام برای فرزندان شان باید تمام سعی و تلاش خود را به کار ببرند تا با هم فکری و توافق یکدیگر نامی زیبا، مناسب و پُر محتوا برای فرزند دلبندشان برگزینند و از اسامی زشت و سبک که ممکن است در زمان طفولیت بسیار زیبا و شیوا جلوه کند ولی، برای سنین جوانی یا بزرگسالی سبک و احیاناً خجالت‌آور باشد، پرهیز نمایند؛ چه این که این گونه از اسامی و القاب، دستاویزی خواهد شد برای تمسخر دیگران:


* روزی امام صادق(ع) به عبدالملک بن اعین فرمودند: «چرا نام پسرت را ضریس گذاشتی؟ عبدالملک بی‌ادبی کرد و گفت: چطور پدرت تو را جعفر نامید؟ امام صادق(ع) فرمودند: جعفر نام نهری روان در بهشت است؛ اما ضریس نام شیطان است.»<ref>نوری، حسین بن محمد تقی، ‏مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل‏، ج۴، ص۴۴۷، قم‏: مؤسسه آل البیت علیهم السلام‏، ۱۴۰۸ق؛ بروجردی، آقا حسین، ‏جامع أحادیث الشیعه، ج۲۶، ص۷۳۲، تهران‏: انتشارات فرهنگ سبز، ۱۳۸۶. ‏</ref>
* روزی امام صادق(ع) به عبدالملک بن اعین فرمودند: «چرا نام پسرت را ضریس گذاشتی؟ عبدالملک بی‌ادبی کرد و گفت: چطور پدرت تو را جعفر نامید؟ امام صادق(ع) فرمودند: جعفر نام نهری روان در بهشت است؛ اما ضریس نام شیطان است.»<ref>محدث نوری، ‏مستدرک الوسائل، قم‏، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۴۴۷؛ بروجردی، حسین، ‏جامع أحادیث الشیعه، تهران‏، انتشارات فرهنگ سبز، ۱۳۸۶ش، ج۲۶، ص۷۳۲. ‏</ref>


* امام در روایت دیگری می‌فرماید: {{عربی|کَانَ رَسُولُ اللَّهِ صیُغَیِّرُ الْأَسْمَاءَ الْقَبِیحَه فِی الرِّجَالِ وَ الْبُلْدَان|ترجمه=‏رسول خدا(ص) نام‌های زشت افراد و شهرها را تغییر می‌داد.}}<ref>مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، ‏بحارالأنوار، ج۱۰۱، ص۱۲۷، بیروت‏: دار إحیاء التراث العربی، ‏۱۴۰۳ق. ‏</ref>
* امام در روایت دیگری می‌فرماید: {{عربی|کَانَ رَسُولُ اللَّهِ صیُغَیِّرُ الْأَسْمَاءَ الْقَبِیحَه فِی الرِّجَالِ وَ الْبُلْدَان|ترجمه=‏رسول خدا(ص) نام‌های زشت افراد و شهرها را تغییر می‌داد.}}<ref>مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، ‏بحارالأنوار، ج۱۰۱، ص۱۲۷، بیروت‏: دار إحیاء التراث العربی، ‏۱۴۰۳ق. ‏</ref>


* یعقوب سراج می‌گوید: حضور امام صادق(ع) شرفیاب شده، دیدم آن حضرت کنار گهواره فرزندش امام کاظم(ع) ایستاده و با کودکش حرف می‌زند، نشستم تا حضرت کارش تمام شود، آنگاه به احترام حضرت از جا برخاستم. به من فرمود: نزدیک مولای خودت بیا و بر او سلام کن. اطاعت کردم، نزدیک گهواره رفتم و به نوزاد سلام کردم. کودک گهواره، سلام مرا به زبان فصیحی پاسخ داد و فرمود: هم‌اکنون به خانه برو و نام دخترت را که دیروز نامگذاری کردی، تغییر بده، زیرا آن نامی است که خدا دوست نمی‌دارد. یعقوب می گوید: آری چند روز پیش خدا دختری به من داده بود، اسمش را حمیراء گذاشته بودم. امام صادق(ع) فرمود: فرمان فرزندم را به کار ببند که نجات شما در آنست.<ref>حر عاملی، محمد بن حسن‏، وسائل الشیعه، ج۲۱، ص۳۸۹، قم‏: مؤسسه آل البیت علیهم السلام، ۱۴۰۹ق.</ref>
* یعقوب سراج می‌گوید: حضور امام صادق(ع) شرفیاب شده، دیدم آن حضرت کنار گهواره فرزندش امام کاظم(ع) ایستاده و با کودکش حرف می‌زند، نشستم تا حضرت کارش تمام شود، آنگاه به احترام حضرت از جا برخاستم. به من فرمود: نزدیک مولای خودت بیا و بر او سلام کن. اطاعت کردم، نزدیک گهواره رفتم و به نوزاد سلام کردم. کودک گهواره، سلام مرا به زبان فصیحی پاسخ داد و فرمود: هم‌اکنون به خانه برو و نام دخترت را که دیروز نامگذاری کردی، تغییر بده، زیرا آن نامی است که خدا دوست نمی‌دارد. یعقوب می گوید: آری چند روز پیش خدا دختری به من داده بود، اسمش را حمیراء گذاشته بودم. امام صادق(ع) فرمود: فرمان فرزندم را به کار ببند که نجات شما در آنست.<ref>حر عاملی، محمد بن حسن‏، وسائل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۹ق، ج۲۱، ص۳۸۹.</ref>
حمیراء در لغت به معنای زن سفیدرو است که لقب عایشه همسر پیامبر(ص) بوده است. احتمالا چون این نام منتسب به عایشه بوده است، مبغوض اهلبیت(ع) گردیده است.
حمیراء در لغت به معنای زن سفیدرو است که لقب عایشه همسر پیامبر(ص) بوده است. احتمالا چون این نام منتسب به عایشه بوده است، مبغوض اهلبیت(ع) گردیده است.


* امام کاظم(ع) در روایتی می‌فرماید: {{عربی|لَا یَدْخُلُ الْفَقْرُ بَیْتاً فِیهِ اسْمُ مُحَمَّدٍ أَوْ أَحْمَدَ أَوْ عَلِیٍّ أَوِ الْحَسَنِ أَوِ الْحُسَیْنِ أَوْ جَعْفَرٍ أَوْ طَالِبٍ أَوْ عَبْدِ اللَّهِ أَوْ فَاطِمَه مِنَ النِّسَاءِ|ترجمه=در خانه‌ای که نام محمّد، یا احمد، یا علی، یا حسن، یا حسین، یا طالب، یا عبد اللَّه، یا فاطمه از بین زنان باشد، فقر وارد نمی‌شود.}}<ref>حر عاملی، محمد بن حسن‏، وسائل الشیعه، ج۲۱، ص۳۹۶، قم‏: مؤسسه آل البیت علیهم السلام، ۱۴۰۹ق.</ref>
* امام کاظم(ع) در روایتی می‌فرماید: {{عربی|لَا یَدْخُلُ الْفَقْرُ بَیْتاً فِیهِ اسْمُ مُحَمَّدٍ أَوْ أَحْمَدَ أَوْ عَلِیٍّ أَوِ الْحَسَنِ أَوِ الْحُسَیْنِ أَوْ جَعْفَرٍ أَوْ طَالِبٍ أَوْ عَبْدِ اللَّهِ أَوْ فَاطِمَه مِنَ النِّسَاءِ|ترجمه=در خانه‌ای که نام محمّد، یا احمد، یا علی، یا حسن، یا حسین، یا طالب، یا عبد اللَّه، یا فاطمه از بین زنان باشد، فقر وارد نمی‌شود.}}<ref>حر عاملی، محمد بن حسن‏، وسائل الشیعه، قم‏، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۹ق، ج۲۱، ص۳۹۶.</ref>


* امام باقر(ع) نیز می‌فرماید: {{عربی|إِنَّ الشَّیْطَانَ إِذَا سَمِعَ مُنَادِیاً یُنَادِی یَا مُحَمَّدُ یَا عَلِیُّ ذَابَ کَمَا یَذُوبُ الرَّصَاص|ترجمه=هر وقت شیطان بشنود کسی نام محمد یا علی را صدا می‌زند، مانند سرب یا قلع، ذوب می‌شود.}}<ref>حر عاملی، محمد بن حسن‏، وسائل الشیعه، ج۲۱، ص۳۹۳، قم‏: مؤسسه آل البیت علیهم السلام، ۱۴۰۹ق.</ref>
* امام باقر(ع) نیز می‌فرماید: {{عربی|إِنَّ الشَّیْطَانَ إِذَا سَمِعَ مُنَادِیاً یُنَادِی یَا مُحَمَّدُ یَا عَلِیُّ ذَابَ کَمَا یَذُوبُ الرَّصَاص|ترجمه=هر وقت شیطان بشنود کسی نام محمد یا علی را صدا می‌زند، مانند سرب یا قلع، ذوب می‌شود.}}<ref>حر عاملی، محمد بن حسن‏، وسائل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۹ق، ج۲۱، ص۳۹۳.</ref>


یکی از تأثیرات نام خوب آن است که انسان سعی می‌کند آن چنان‌که صاحب اصلی نام دارای خصلت‌های خوب است، او نیز آنها را اکتساب کند و می‌کوشد تا حدّ امکان از حیثیت آن نام خوب محافظت کند و از برکات آن بهره‌مند شود. امام علی(ع) در این زمینه می‌فرماید: «مَا مِنْ أَهْلِ بَیْتٍ فِیهِمُ اسْمُ نَبِیٍّ إِلَّا بَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیْهِمْ مَلَکاً یُقَدِّسُهُمْ بِالْغَدَاه وَ الْعَشِیِّ؛ هر خانه‌ای که نام پیامبری در آن باشد، هر صبح و شام مورد تقدیس فرشتگان الهی قرار می‌گیرد.»<ref>مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، ‏بحارالأنوار، ج۱۰۱، ص۱۲۹، بیروت‏: دار إحیاء التراث العربی، ‏۱۴۰۳ق. ‏</ref>
یکی از تأثیرات نام خوب آن است که انسان سعی می‌کند آن چنان‌که صاحب اصلی نام دارای خصلت‌های خوب است، او نیز آنها را اکتساب کند و می‌کوشد تا حدّ امکان از حیثیت آن نام خوب محافظت کند و از برکات آن بهره‌مند شود. امام علی(ع) در این زمینه می‌فرماید: «مَا مِنْ أَهْلِ بَیْتٍ فِیهِمُ اسْمُ نَبِیٍّ إِلَّا بَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیْهِمْ مَلَکاً یُقَدِّسُهُمْ بِالْغَدَاه وَ الْعَشِیِّ؛ هر خانه‌ای که نام پیامبری در آن باشد، هر صبح و شام مورد تقدیس فرشتگان الهی قرار می‌گیرد.»<ref>مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، ‏بحارالأنوار، ج۱۰۱، ص۱۲۹، بیروت‏: دار إحیاء التراث العربی، ‏۱۴۰۳ق. ‏</ref>
۷٬۲۳۰

ویرایش