پرش به محتوا

عوامل غفلت: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۰۸۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۷ ژانویهٔ ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
پیمودن راه کمال و نیل به مقامات معنوی، کار سهل و ساده‌ای نیست. برخی افراد از همان اول توفیق پیدا نمی‌کنند، و برخی دیگر در ادامه راه و بعد از آن که به مراتبی از معنویت دست یافتند، با مانع رو برو می‌شوند. علت این که افراد دوباره به غفلت دچار می‌شوند، چند چیز است:


== ۱. وسوسه شیطان ==
== پیروی از وسوسه شیطان ==
شیطان، دشمن دیرینه انسان است و همیشه تلاش می‌کند انسان‌های مؤمن را بفریبد. خداوند در قرآن بارها این موضوع را گوشزد نموده و فرموده است: {{قرآن|یابنی آدم! لایفتننکم الشیطان کما أخرج ابویکم من الجنّه}}<ref>اعراف/ ۲۷.</ref> ای فرزندان آدم! شیطان شما را نفریبد هم‌چنان‌که پدر و مادر ما یعنی آدم و حوا را از بهشت بیرون کرد.
یکی از عوامل غفلت، پیروی از وسوسه‌های شیطان است. خداوند در آیه ۲۷ [[سوره اعراف]]، به انسان هشدار داده شیطان او را نفریبد و او را مانند پدر و مادرش (آدم و حوا) از بهشت خارج نکند.  


در روایات آمده است که وقتی فردی کار نیکی انجام می‌دهد، شیطان به شدّت ناراحت می‌شود؛ لذا با تمام وجود سعی می‌کند هر طور شده او را بفریبد. در برخی موارد وسوسه شیطان حتی افرادی را که سال‌ها خدا را عبادت کرده‌اند، از راه راست منحرف می‌کند. علی ـعلیه السّلام ـ می‌فرماید: «احذروا عدوّاً نفذ فی الصدر خفیّاً، ونفث فی الآذان نجیّاً»؛<ref>محمدی ری شهری، منتخب میزان الحکمه، حمید رضا شیخی، قم: دارالحدیث، ص۲۹۴.</ref> بپرهیزید از آن دشمنی که پنهانی در سینه‌ها نفوذ می‌کند و آهسته در گوش‌ها افسون می‌دمد.
بر اساس روایات، وقتی فردی کار نیکی انجام می‌دهد، شیطان ناراحت می‌شود و تلاش می‌کند او را بفریبد. امام علی(ع) انسان را از (شیطان) دشمنی که پنهانی در سینه‌ها نفوذ می‌کند و در گوش‌ها افسون می‌دمد، پرهیز داده است.<ref>محمدی ری شهری، منتخب میزان الحکمه، حمید رضا شیخی، قم: دارالحدیث، ص۲۹۴.</ref>  


== ۲. عدم قابلیت ==
== از دست دادن قابلیت ==
بزرگ‌ترین مانع سیر و سلوک الی الله و نیل به مقامات معنوی، عدم قابلیت فرد است. قابلیت‌های افراد، مختلف است. برخی فقط قابلیت دارند که مراتب اولیه کمالات معنوی را طی‌کنند؛ اما قابلیت مراتب بالاتر را ندارند. عوامل سلب قابلیت افراد تا حدودی مربوط به پدر و مادر، عوامل ژنتیکی و محیطی است؛ اما بیشتر آن برخاسته از رفتارها و اعمال خود فرد (اختیار فردی) می‌باشد. برخی افراد با ارتکاب گناه این قابلیت را از خود سلب می‌کنند. برای مثال، ممکن است فردی در دوران جوانی خود اهل گناه و معصیت باشد؛ امّا بعد از آن در اثر شرایط خاصی به مذهب و معنویت روی آورد و ظواهر اسلامی را رعایت کند؛ این گونه افراد اگر توبه نکنند، گناهان قبلی آنها باعث سلب قابلیت از آنها می‌شود و نمی‌توانند به مراتب بالاتر معنویت و خودسازی دست یابند.
از دست دادن قابلیت، یکی از عواملی است که باعث می‌شود تلاش انسان برای رهایی از غفلت بی‌ثمر شود.  


== ۳. تعلقات دنیایی ==
قابلیت فرد به دلیل رفتار و اعمال خود فرد از دست می‌رود. برخی افراد با ارتکاب گناه این قابلیت را از خود سلب می‌کنند. تا وقتی انسان از گناهان گذشته خود پشیمان نشده و توبه نکند قابلیت از دست رفته او برنمی‌گردد.
یکی از عوامل غفلت و موانع بزرگ سیر و سلوک معنوی، تعلقات مادی است. مانند علاقه افراد به مال و ثروت، همسر و فرزند، علاقه به خانه و اسباب زندگی، مقام و ریاست و … این قبیل تعلقات، انسان را از ادامه راه بازمی‌دارند.


افراد بسیاری را سراغ داریم تا وقتی مجرد بوده‌اند، یا به مقام و ریاستی نرسیده بودند، اهل دعا و نماز شب بوده‌اند، اما بعد از ازدواج یا وقتی که به مقام و موقعیتی رسیده‌اند، کم‌کم به گناه آلوده شده‌اند. یکی از علت‌های عمده این گونه انحرافات دلبستگی به زن و فرزند، و مقام و ریاست و فراموشی خدا است. امام صادق ـعلیه السّلام ـ فرمود: «محبت دنیا ریشه هر گناهی است».<ref>بحارالانوار، چاپ بیروت، ج۷۳، ص۹۰.</ref> رسول خدا نیز فرمود: «اولین چیزی که به وسیله آن معصیت خدا انجام گرفت، شش صفت بود: ۱. علاقه به دنیا ۲. علاقه به ریاست ۳. علاقه به زن و همسر ۴. علاقه به خوارک ۵. علاقه به خواب ۶. علاقه به راحتی».<ref>بحارالانوار، چاپ بیروت، ج۷۳، ص۹۴.</ref>
== دلبستگی به دنیا ==
{{همچنین ببینید|راه‌های دلبسته نشدن به دنیا}}
یکی از عوامل مهم غفلت، دلبسته شدن به دنیا شمرده شده است؛ مانند علاقه انسان به ثروت، مقام، همسر و فرزند؛ البته محبت به همسر و فرزندان اگر در راه رضایت خداوند باشد، نیکو و باعث پیشرفت معنوی انسان است.


علی(ع) می‌فرماید: «حبّ الدنیا یْفسد العقل و یْضّم القلب عن سماع الحکمه ویوجب الیم العقاب:<ref>منتخب میزان الحکمه، ص۲۰۲.</ref> دنیا دوستی خرد را تباه می‌کند و دل را از شنیدن حکمت، ناشنوا می‌سازد و موجب عذاب دردناک می‌گردد.
برخی از افراد تا وقتی به مقام و ریاستی نرسیده، اهل معنویت‌اند؛ ولی پس از رسیدن به مقام یا ثروت، به‌تدریج به گناه آلوده می‌شوند. یکی از علت‌های این انحراف، دلبستگی مقام و ثروت و فراموشی خدا است. در روایتی، امام صادق(ع) ریشه هر گناهی را محبت به دنیا دانسته است.<ref>بحارالانوار، چاپ بیروت، ج۷۳، ص۹۰.</ref> بر اساس روایتی دیگر، اولین چیزی که به وسیله آن معصیت خدا انجام گرفت، شش صفت بود: علاقه به دنیا؛ علاقه به ریاست؛ علاقه به زن و همسر؛ علاقه به خوارک؛ علاقه به خواب و علاقه به راحتی.<ref>بحارالانوار، چاپ بیروت، ج۷۳، ص۹۴.</ref>


== ۴. عبادت تجارتی ==
امام علی(ع) نیز، محبت به دنیا را باعث تباه شدن عقل و ناشنوا شدن دل از شنیدن حکمت دانسته است.<ref>منتخب میزان الحکمه، ص۲۰۲.</ref>
 
== افراط ==
 
== عبادت تجارتی ==
برخی، عبادت‌هایشان جنبه تجارت دارد؛ یعنی منتظرند پس از مدتی مراعات آداب شرعی و عبادت، به کمالات و درجات عرفانی و کراماتی دست یابند در واقع این افراد برای خداوند تعیین تکلیف می‌کنند که چگونه مزد بگیرند. این افراد پس از مدتی خسته می‌شوند، گاهی در جا می‌زنند یا حتی عقب‌گرد می‌روند.
برخی، عبادت‌هایشان جنبه تجارت دارد؛ یعنی منتظرند پس از مدتی مراعات آداب شرعی و عبادت، به کمالات و درجات عرفانی و کراماتی دست یابند در واقع این افراد برای خداوند تعیین تکلیف می‌کنند که چگونه مزد بگیرند. این افراد پس از مدتی خسته می‌شوند، گاهی در جا می‌زنند یا حتی عقب‌گرد می‌روند.


automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش