ملاقات با امام زمان(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

* منظور از مشاهده در این روایت، ملاقات با امام مهدی(عج) نیست بلکه منظور مشاهده همراه با ادعای نیابت و وکالت است. علامه مجلسی در این‌باره می‌نویسد: شاید معنای این نامه امام(عج) به علی بن محمد سمری، این باشد؛ کسی ملاقات با حضرت را ادعا کند و مدعی باشد که نایب آن حضرت است، و مثل نواب چهارگانه از طرف آن حضرت اخبار را به شیعیان می‌رساند. چنین شخصی دروغگو و افترا زننده است. ما نامه را به این شکل معنی کردیم تا با اخباری که از ملاقات برخی با امام زمان(عج) گزارش می‌دهد منافاتی نداشته باشد.<ref>همان.</ref>

دو دلیل بر اینکه منظور از مشاهده در این نامه ملاقات همراه با ادعای نیابت است آورده شده است:

 

ب) واژه مفتر: دومین دلیلی که بر مدعای فوق اقامه شده است واژه مفتر است که در این نامه آمده است: «... فهو کذّاب مفتر» مفتر به کسی گفته می‌شود که دروغی را به کسی نسبت دهد. تقریر استدلال به این شکل است که:

اگر منظور از مشاهده ملاقات تنها باشد معنای روایت یاد شده این است که کسی که ادعای ملاقات با امام زمان را بکند دروغ‌گو و افترا زننده است. دروغ گو بودن چنین شخصی معلوم است زیرا طبق مفاد این روایت کسی نمی‌تواند در دوران غیبت با آن حضرت ملاقات کند پس مدعی ملاقات دروغ‌گو است اما این شخص افترا زننده نیست زیرا دروغی را به امام زمان(عج) نسبت نداده است پس آوردن واژه مفتر لغو است. اما اگر منظور از واژه مشاهده ملاقات همراه با ادعای نیابت باشد کسی که ادعا کند با حضرت ملاقات کرده و آن حضرت او را به نیابت خود برگزیده است. این نامه می‌گوید چنین شخصی هم دروغ‌گو است و هم افترا زننده دروغ‌گو بودنش به این دلیل است به دروغ ادعای ملاقات با حضرت کرده است و افترا زننده بودنش به این خاطر است که به حضرت نسبت دروغی داده است یعنی مدعی شده است که امام مهدی(عج) مرا به نیابت خاص خود برگزیده است و حال آنکه حضرت چنین کاری نکرده است.

بنابراین ما اگر واژه مشاهده را صرفاً به معنای ملاقات بگیریم آمدن واژه مفتر در این نامه لغو خواهد بود و اگر آن را به معنای ملاقات با ادعای نیابت بگیریم این واژه لغو نخواهد بود و از آنجا که امام معصوم(ع) سخن لغو بر زبان جاری نمی‌کنند پس منظور از مشاهده ملاقات همراه با نیابت است.<ref>طاهری، حبیب الله، سیمای آفتاب، قم: انتشارات زائر، چاپ اول، ۱۳۸۰، ص۱۷۹ با اندکی تصرف.</ref>

۲. پاسخ دیگری که به سؤال یاد شده داده شده است این است که «اصولاً معنای واژه مشاهده ملاقات یا ملاقات همراه با ادعای نیابت نیست بلکه منظور ادعای ظهور است یعنی اگر پیش از خروج سفیانی و صیحه آسمانی مدعی شد امام مهدی(عج) ظهور کرده‌اند چنین شخصی دروغگو و افترا زننده است زیرا آن حضرت پیش از تحقق این دو علامت ظهور نخواهند کرد. همچنان که امام صادق(ع) در حدیثی فرموده‌اند:

قرینه مطلب یاد شده این است که خروج سفیانی و صیحه آسمانی از علائم ظهورند پس منظور از ادعای مشاهده قبل از تحقق این دو علامت ادعای تحقق ظهور است.»<ref>خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، تهران، بنیاد پژوهشهای علمی فرهنگی نورالاصفیا، چاپ اول، ۱۳۷۱، ص۹۳.</ref>

خلاصه سخن اینکه: ما بر این باوریم که در بحث ملاقات دیدگاه میانه درست است و روایتی که در سئوال به آن اشاره شده نفی کننده ملاقات نیست بلکه ملاقات همراه با نیابت یا ادعای ظهور پیش از خروج سفیانی و صیحه آسمانی را نفی می‌کند؛ بنابراین میان این روایت و حکایات معتبری که بر ملاقات برخی از مؤمنان پرهیزگار با امام مهدی(عج) دلالت دارد هیچ منافاتی وجود ندارد.