ترتیب پیدایش و خلقت انسان: تفاوت میان نسخه‌ها

ترتیب پیدایش و خلقت انسان (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۴

۱۸۵ بایت حذف‌شده ، ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

A.rezapour

automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy

۱۶٬۱۰۵

ویرایش

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 {{پایان سوال}}
 {{پاسخ}}
-قرآن کریم در آغاز سورهٔ «حج» برای آگاهی دادن به معاد و دلیل آوردن بر اثبات آن، هم چنین در ابتدای سورهٔ «مؤمنون» برای بیان مبدأ و ابتدای خلقت انسان، با بیانی شیوا و دقیق به سیر تکاملی انسان پرداخته و مراحل مختلف آن را بیان داشته است، و ما نیز در این‌جا با استفاده از کلام الهی، مسئله پیدایش انسان و سیر تکاملی خلقت او را به ترتیب و در طی مراحل مختلف، متذکر می‌شویم.
 == مرحله اول: تراب (خاک) ==
-{{قرآن|فَاِنّا خلَقْناکُم مِنْ تُرابٍ}} به درستی که ما شما را از خاک آفریدیم.<ref>حج/ ۵.</ref>
+{{قرآن|فَاِنّا خلَقْناکُم مِنْ تُرابٍ|ترجمه=به درستی که ما شما را از خاک آفریدیم.|سوره=حج|آیه=۵}}
 این گام نخست است که انسان با آن همه استعداد و شایستگی‌ها، این برترین موجودات جهان، از خاکی که در کم ارزش بودن ضرب‌المثل پدید آمده است، این نهایت قدرت نمایی خداست که از چنین مواد ساده‌ای چنان موجود بدیعی آفریده است.
-در این‌جا منظور از خاک ممکن است خاکی باشد که حضرت آدم(ع) از آن آفریده شده است، و هم چنین امکان دارد اشاره به این باشد که همه انسان‌ها قطع نظر از این نیز، از خاک هستند، چرا که تمام مواد غذایی که نطفه را تشکیل می‌دهد؛ و سپس مواد تغذیه کننده آن، همه از خاک گرفته می‌شوند. البته بدون شک تمام اجزاء بدن از خاک گرفته نشده، ولی از آن جا که ستون اصلی اعضای بدن را موادی که از خاک گرفته شده تشکیل می‌دهند، این تعبیر کاملاً صحیح می‌باشد که انسان از خاک است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر وهمکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۱۴، ص۱۷.</ref>
+در این‌جا منظور از خاک ممکن است خاکی باشد که حضرت آدم(ع) از آن آفریده شده است، و هم چنین امکان دارد اشاره به این باشد که همه انسان‌ها قطع نظر از این نیز، از خاک هستند، چرا که تمام مواد غذایی که نطفه را تشکیل می‌دهد؛ و سپس مواد تغذیه‌کننده آن، همه از خاک گرفته می‌شوند. البته بدون شک تمام اجزاء بدن از خاک گرفته نشده، ولی از آن جا که ستون اصلی اعضای بدن را موادی که از خاک گرفته شده تشکیل می‌دهند، این تعبیر کاملاً صحیح می‌باشد که انسان از خاک است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر وهمکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۱۴، ص۱۷.</ref>
 == مرحله دوم ==
@@ خط ۱۷: / خط ۱۶: @@
 === ۱. نطفه ===
-{{قرآن|ثُمَّ جَعَلْنا نُطْفَهَ فی قَرارٍ مکینٍ}}<ref>مؤمنون/ ۱۳.</ref> سپس او را نطفه ای در قرارگاه مطمئن (=رحم) قرار دادیم.
+{{قرآن|ثُمَّ جَعَلْناهُ نُطْفَةً في‏ قَرارٍ مَكينٍ|ترجمه=سپس او را نطفه‌ای در قرارگاه مطمئن (=رحم) قرار دادیم.|سوره=مؤمنون|آیه=۱۳}}
 خاک این موجود ساده و پیش پا افتاده و خالی از حس و حرکت و حیات، تبدیل به نطفه می‌شود، نطفه ای که از موجودات زنده ذرّه بینی اسرارآمیزی تشکیل یافته که در مرد «اسپرم» و در زن «اوول» نامیده می‌شود. البته باید متذکر شد که در آیه شریفه، از سوره مؤمنون، «و لقد خلقنا الانسان مِنْ سُلالهَ من طین؛ و ما انسان را از عصاره‌ای از گل آفریدیم»<ref>مؤمنون/ ۱۲.</ref> مراد از انسان، نوع بشر است که در نتیجه شامل آدم(ع) و همه ذرّیه ونسل او می‌شود، لکن یک فرقی می‌توان بین خلقت آدم(ع) و بقیه انسان‌ها قائل شد و آن این که حضرت آدم(ع) از گل آفریده شده، ولی از آن به بعد نسل او از نطفه خلق شده‌اند، به قرینه این که خداوند متعال در جای دیگری از قرآن می‌فرماید: «خداوند متعال آفرینش انسان را از گل آغاز کرد سپس نسل او را از عصاره ای از آب ناچیز و بی قدر آفریده.<ref>سجده/ ۷، ۸ و حجر/ ۲۹.</ref>
 === ۲. عَلَقه ===
-{{قرآن|ثم خلقنا النطفهَ علقهَ}}<ref>مؤمنون/ ۱۴.</ref> سپس نطفه را به صورت علقه (خون بسته) درآوردیم.
+{{قرآن|ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً|ترجمه=سپس نطفه را به صورت علقه (خون بسته) درآوردیم.|سوره=مؤمنون|آیه=۱۴}}
 مرحله پس از نطفه، مرحله علقه است که در این مرحله، سلول‌های نطفه هم چون یک دانه توت بدون شکل در کنار هم قرار می‌گیرند که به صورت یک قطعه خون بسته، می‌باشد و آن را در زبان علمی «مورولا» می‌نامند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، همان، ج۱۴، ص۱۷.</ref>
 === ۳. مُضغه ===
-{{قرآن|فخلقنا العلقهَ مضغهَ}}<ref>مؤمنون/ ۱۴.</ref> و علقه را به صورت مضغه (چیزی شبیه گوشت جویده شده) درآوردیم.
+{{قرآن|فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً|ترجمه=و علقه را به صورت مضغه (چیزی شبیه گوشت جویده شده) درآوردیم.|سوره=مؤمنون|آیه=۱۴}}
 در این مرحله کم‌کم جنین شکل یک قطعه گوشت جویده شده به خود می‌گیرد بی‌آن که اعضای بدن در آن مشخص باشد، اما از این مرحله به بعد، بعضی از جنین‌ها، خلقت و شکل آن‌ها کامل می‌شود. یعنی تام الخلقه می‌شوند و مراحل رشد را ادامه می‌دهند؛ ولی بعضی دیگر خلقت آن‌ها ناقص مانده و از ادامه مراحل محروم می‌شوند و سقط می‌گردند.
@@ خط ۳۴: / خط ۳۳: @@
 === ۴. عِظام ===
-{{قرآن|فخلقنا المضغهَ عظاماً}}<ref>مؤمنون/ ۱۴.</ref> و مضغه را به صورت استخوان‌هایی درآوردیم.
+{{قرآن|فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظاماً|ترجمه=و مضغه را به صورت استخوان‌هایی درآوردیم.|سوره=مؤمنون|آیه=۱۴}}
 در این مرحله در پوسته جنین تغییراتی پیدا می‌گردد و شکل آن متناسب با کاری که باید انجام دهد تغییر می‌یابد و اعضای بدن آن کم‌کم ظاهر می‌شود. از شگفتی‌های این مرحله باید بیان داشت که این مرحله با مرحلهٔ قبل، تفاوت اساسی و کلی دارد؛ چرا که آن گوشت جویده شده (مضغه) به‌طور کامل از جنس گوشت بودن خارج شده و به استخوان تبدیل می‌گردد و این یکی از شگفتی‌های خلقت انسان است.
 === ۵. لَحْم ===
-{{قرآن|فکسونا العظام لحماً}}<ref>همان.</ref> و بر استخوان‌ها گوشت پوشاندیم.
+{{قرآن|فَكَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً|ترجمه=و بر استخوان‌ها گوشت پوشاندیم.|سوره=مؤمنون|آیه=۱۴}}
 در این مرحله لباسی برای آن استخوان‌ها درنظر گرفته می‌شود تا او را از آسیب‌ها و خطرات محافظت نماید و به او زیبایی عطا کند، چرا که اگر این لباس بر استخوان‌های بدن انسان پوشانده نمی‌شد، شکل ظاهری انسان به صورت اسکلت استخوانی می‌بود بدون این که دارای زیبایی باشد؛ لذا خداوند آن استخوان‌ها را با لباسی از گوشت پوشاند.
@@ خط ۴۷: / خط ۴۶: @@
 === ۱. دوران طفولیت ===
-{{قرآن|ثم نخرجکم طفلاً}}<ref>حج/ ۵.</ref> بعد شما را به صورت طفل بیرون می‌آوریم.
+{{قرآن|ثُمَّ نُخْرِجُكُمْ طِفْلاً|ترجمه=بعد شما را به صورت طفل بیرون می‌آوریم.|سوره=حج|آیه=۵}}
 این مرحله با مراحل قبلی که جنین در شکم مادر بود تفاوت اساسی دارد، چرا که خداوند متعال در سوره مؤمنون می‌فرماید: «ثم أنشاناه خلقاً آخر؛ از این مرحله به بعد ما موجود دیگری را ایجاد و تربیت کردیم، و نفرمود: «ثم خلقناه…»، برای این که دلالت کند بر این که آنچه به وجود آوردیم حقیقت و چیز دیگری است غیر از آنچه در مراحلی قبلی بود. مثلاً در این مرحله که انسان شده، او را صاحب حیات و قدرت و علم کرده که این اوصاف در مراحل قبلی نبود. یعنی، در مراحل قبل، صرف ماده ای مرده و جاهل و عاجز بود، سپس تبدیل به موجودی زنده و عالم و قادر گردید،<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمد باقر موسوی همدانی، قم، انتشارات اسلامی، ج۱۵، ص۲۴.</ref> لذا خداوند تعبیر به «ثم انشأناه خلقاً آخر» می‌آورد.
 === ۲. دوران رشد و بلوغ ===
-{{قرآن|ثم لتبلغوا أشدّکم}}<ref>حج/ ۵.</ref> سپس هدف این است که به حد رشد و بلوغ خویش برسید.
+{{قرآن|ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ|ترجمه=سپس هدف این است که به حد رشد و بلوغ خویش برسید.|سوره=حج|آیه=۵}}
 در این مرحله اشاره دارد به این که پس از گذراندن دوران طفولیت، به مرحله رشد و بلوغ می‌رسد، یعنی، در این مرحله اعضاء و قوای بدنی نیرومند شده و عقل و جسم به کمال می‌رسند. البته بعضی این دوران از زندگی را از جوانی تا حدود ۴۰ سالگی می‌دانند<ref>طیب، عبدالحسین، اطیب البیان، تهران، انتشارات اسلام، چاپ سوم، ج۹، ص۲۲۶.</ref> که دوران کمالِ عقل و فکر و جسم انسان است.
 === ۳. دوران پیری و کهنسالی ===
-{{قرآن|و منکم یردّ الی أرذل العمر}}<ref>حج/ ۵.</ref> و بعضی آن قدر عمر می‌کنند که به بدترین مرحله زندگی (و پیری) می‌رسند، طبق ما قبل این آیه شریفه، عده ای از انسان‌ها پس از مرحله رشد و بلوغ و قبل از این که به این مرحله برسند، عمر آن‌ها پایان یافته و روح از بدن آن‌ها گرفته می‌شود، ولی عده ای می‌مانند و به این مرحله می‌رسند، البته دیگر پیر و کهنسال شده و همه سرمایه‌های حیاتی خود را از دست داده‌اند و دیگر منتظر سلامیت و نشاط و جوانی نیستند بلکه منتظر رسیدن مرگ هستند لذا پست‌ترین مراحل عمر به شمار می‌آورد.
+{{قرآن|وَ مِنْكُمْ مَنْ يُرَدُّ إِلى‏ أَرْذَلِ الْعُمُرِ|ترجمه=و بعضی آن قدر عمر می‌کنند که به بدترین مرحله زندگی (و پیری) می‌رسند|سوره=حج|آیه=۵}} طبق ما قبل این آیه شریفه، عده ای از انسان‌ها پس از مرحله رشد و بلوغ و قبل از این که به این مرحله برسند، عمر آن‌ها پایان یافته و روح از بدن آن‌ها گرفته می‌شود، ولی عده ای می‌مانند و به این مرحله می‌رسند، البته دیگر پیر و کهنسال شده و همه سرمایه‌های حیاتی خود را از دست داده‌اند و دیگر منتظر سلامیت و نشاط و جوانی نیستند بلکه منتظر رسیدن مرگ هستند لذا پست‌ترین مراحل عمر به شمار می‌آورد.
 == مرحله چهارم؛ فرا رسیدن مرگ ==
-{{قرآن|ثم انکم بعد ذلک لمیتون}}<ref>مؤمنون/ ۱۵.</ref> سپس شما بعد از آن می می‌رید.
+{{قرآن|ثُمَّ إِنَّكُمْ بَعْدَ ذلِكَ لَمَيِّتُون‏|ترجمه=بعد از اين [مراحل‏] قطعاً خواهيد مرد.|سوره=مؤمنون|آیه=۱۵}}
 خداوند تذکر می‌دهد که این انسان با همه شگفتی‌هایش تا ابد در دنیا زنده نمی‌ماند، بلکه زمانی می‌رسد که این ساختمان عجیب فرو می‌ریزد، لذا این قسمت از آیه بیان آخرین مراحل تدبیر الهی در دنیا است و می‌رساند که مرگ از مراحلی است که در مسیر تقدیر به‌طور حتم باید باشد و همه باید آن را طی کنند.
 == مرحله پنجم؛ زنده شدن دوباره ==
-{{قرآن|ثم انکم یوم القیامه تبعثون}}<ref>مؤمنون/ ۱۶.</ref> سپس در روز قیامت برانگیخته می‌شوید.
+{{قرآن|ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ تُبْعَثُونَ|ترجمه=سپس در روز قیامت برانگیخته می‌شوید.|سوره=مؤمنون|آیه=۱۶}}
 و برای این که این تصور پیش نیاید که با مردن انسان همه چیز پایان می‌گیرد، پس این آفرینش با این همه شکوه و عظمت، برای این چند روز زندگی، امری بیهوده است، بلافاصله می‌فرماید: و شما روز قیامت بار دیگر به زندگی بازمی‌گردید و برانگیخته می‌شوید، البته در سطحی عالی تر و در جهانی وسیع‌تر و گسترده‌تر؛ و این همان تمامیت تدبیر و آخرین نقطه در مسیر آدمی است. چرا که هر کس به آن جا قدم گذارد دیگر بیرون شدنی نیست<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۷.</ref> و یک زندگی ابدی دارد.