مشورت نادرست پیامبر در بارور کردن نخل‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

در مسند احمد از طلحه نقل شده كه با پيغمبر در نخلستان مدينه مى رفتيم. مردمانى را ديدند كه بر سر درختان رفته‌اند; حضرت پرسيد كه اينان چه مى كنند؟ جواب دادند از نر به مادّه تلقيح مى‌كنند. پيامبر(ص) گفت: فكر نكنم اين كار اثرى داشته باشد. چون سخن پيامبر را شنيدند، دست از كارشان كشيدند و اتفاقاً آن سال، نخل ها محصولى نداد. خبر به پيامبر رسيد. گفت: «اين گمانى بود كه من بردم، اگر تلقيح اثر دارد، حتماً انجام دهيد، چرا كه من بشرى مثل شما هستم و ظنّم ممكن است خطا يا صواب باشد، و ليكن اگر برايتان گفتم خداوند چنين و چنان مى گويد بدانيد كه بر خدا دروغ نمى بندم».

تقريبا همه انديشمندان [[شيعه]] و [[اهل سنت]]، دريافت و ابلاغ [[وحى]] را معصومانه مى دانند و شيعيان با استناد به دلايلى، از جمله روايات فراوانى كه از [[اهل بيت(ع)]] رسيده است، معصومان را از هر گونه خطا و نسيانى بركنار مى شمارند. [[امام رضا(ع)]] در توصیف رهبران الهى فرمودند:

«عصمت از خطا» رابطه جدايى ناپذير با علم معصومان دارد.<ref>پژوهشى در عصمت معصومان، ص۲۳۹ـ۲۳۴.</ref> اگر پيامبر نداند كه درخت خرما بدون تلقيح ثمرى نمى‌دهد، از فرو افتادن در خطا ايمن نخواهد بود. درباره گستره علم معصومان نظريه‌هاى گوناگونى قابل طرح است<ref>ر.ك: شرح الشفاء، ج۲، ص۲۱۲ـ۲۱۱; الامامة و الولاية فى القرآن الكريم، ص۲۲۴ـ۲۲۳; الميزان، ج۱۸، ص۱۹۴ـ۱۹۲; عقائد الامامية، ص۶۹ـ۶۷; مصنفات الشيخ المفيد، ج۴، اوائل المقالات، ص۶۷; پيام قرآن، ج۷، ص۲۵۳ـ۲۴۹; و منشورجاويد، ج۸، ص۴۱۸ـ۳۰۹.</ref> كه بر اساس يكى از آن ها [[پيامبران]] و امامان از تمامى حقايق هستى آگاهى دارند. هر چند وظيفه عملى‌شان اين است كه جز در موارد ضرورى، تنها علومى را كه از راه هاى عادى به دست آورده‌اند، ملاک رفتار خود قرار دهند. براين اساس، جاى شگفتى نيست اگر از آنان كارى سر زند كه ديده‌هاى ظاهربين آن را خطا مى انگارد; زيرا اگر هم بتوان چنين رفتارى را خطا ناميد، در واقع خطايى است كه از سرِ عمد روى داده است، و اين خود نشانه اى از عظمت روح آن‌ها است كه مى توانند در عين بهره مندى از خزانه [[غيب الهى]]، لب از سخن بدوزند و جز به فرمان حق از هم نگشايند.

  | نمایه =