تفسیر روایی: تفاوت میان نسخهها
جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه'
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
(جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه') |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== تفسیر روایی در قرآن == | == تفسیر روایی در قرآن == | ||
در قرآن یکی از وظایف پیامبر(ص) تفسیر و تبیین قرآن بوده است چنانکه قرآن میفرماید: {{قرآن|لَقَد مَنَّ اللَّهُ عَلَی المُؤمِنینَ إِذ بَعَثَ فیهِم رَسولًا مِن أَنفُسِهِم یَتلو عَلَیهِم آیاتِهِ وَیُزَکّیهِم وَیُعَلِّمُهُمُ الکِتابَ وَالحِکمَةَ وَإِن کانوا مِن قَبلُ لَفی ضَلالٍ مُبینٍ|ترجمه=خداوند بر مؤمنین منّت گذاشت چرا که در بین آنها رسولی از خودشان برانگیخت تا آیات خداوند را بخواند (و بیان نماید) و کتاب و حکمت را به آنها تعلیم دهد|سوره=آل عمران|آیه=۱۶۴}}. در | در قرآن یکی از وظایف پیامبر(ص) تفسیر و تبیین قرآن بوده است چنانکه قرآن میفرماید: {{قرآن|لَقَد مَنَّ اللَّهُ عَلَی المُؤمِنینَ إِذ بَعَثَ فیهِم رَسولًا مِن أَنفُسِهِم یَتلو عَلَیهِم آیاتِهِ وَیُزَکّیهِم وَیُعَلِّمُهُمُ الکِتابَ وَالحِکمَةَ وَإِن کانوا مِن قَبلُ لَفی ضَلالٍ مُبینٍ|ترجمه=خداوند بر مؤمنین منّت گذاشت چرا که در بین آنها رسولی از خودشان برانگیخت تا آیات خداوند را بخواند (و بیان نماید) و کتاب و حکمت را به آنها تعلیم دهد|سوره=آل عمران|آیه=۱۶۴}}. در آیه دیگر میفرماید {{قرآن|وَ أَنْزَلْنا إِلَیْکَ الذِّکْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَیْهِمْ|ترجمه=ما ذکر (قرآن) را بر تو نازل نمودیم که برای مردم بیان داری|سوره=نحل|آیه=۲۴}}. | ||
علاوه بر این وظیفه [[تفسیر و تأویل قرآن]]، به [[راسخان در علم]] سپرده شده است، {{قرآن|وَ ما یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ|ترجمه=و تأویل و تفسیر آن را کسی جز خدا و راسخان در علم نمیداند|سوره=آل عمران|آیه=۷}} و بنابر روایات راسخان در علم همان ائمه اطهار(ع) میباشند.<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ج۸۹، ص۲۰.</ref> | علاوه بر این وظیفه [[تفسیر و تأویل قرآن]]، به [[راسخان در علم]] سپرده شده است، {{قرآن|وَ ما یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ|ترجمه=و تأویل و تفسیر آن را کسی جز خدا و راسخان در علم نمیداند|سوره=آل عمران|آیه=۷}} و بنابر روایات راسخان در علم همان ائمه اطهار(ع) میباشند.<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ج۸۹، ص۲۰.</ref> | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== تفسیر روایی در روایات == | == تفسیر روایی در روایات == | ||
در زیر به برخی از روایاتی که عالم به قرآن را اهل بیت(ع) میدانند و مفسر قرآن را ائمه(ع) معرفی میکنند، اشاره میشود: | در زیر به برخی از روایاتی که عالم به قرآن را اهل بیت(ع) میدانند و مفسر قرآن را ائمه(ع) معرفی میکنند، اشاره میشود: | ||
* [[امام باقر(ع)]] فرمودند: هیچکس نمیتواند ادّعا کند که تمام قرآن کریم را - ظاهر و باطن- آن را جمعآوری نموده است، جز اوصیای پیامبر(ص).<ref>حسین بحرانی، سید هاشم، البرهان، قم، | * [[امام باقر(ع)]] فرمودند: هیچکس نمیتواند ادّعا کند که تمام قرآن کریم را - ظاهر و باطن- آن را جمعآوری نموده است، جز اوصیای پیامبر(ص).<ref>حسین بحرانی، سید هاشم، البرهان، قم، مؤسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، ج۱، ص۱۵.</ref> | ||
* [[امام صادق(ع)]] فرموند: بخدا قسم من به کتاب خدا از اوّل تا آخرش آن چنان آگاهی دارم، گویا در کف دستم قرار دارد. خبر از آسمان و زمین و آینده و گذشته، در قرآن کریم آمده است. قرآن بیانکننده همه چیز است.<ref>بحرانی، البرهان، ج۱، ص۱۷.</ref> | * [[امام صادق(ع)]] فرموند: بخدا قسم من به کتاب خدا از اوّل تا آخرش آن چنان آگاهی دارم، گویا در کف دستم قرار دارد. خبر از آسمان و زمین و آینده و گذشته، در قرآن کریم آمده است. قرآن بیانکننده همه چیز است.<ref>بحرانی، البرهان، ج۱، ص۱۷.</ref> | ||
* [[امام علی(ع)]] فرموند: هیچ آیهای نازل نشده است مگر آنکه میدانم در مورد چه کسی و در کجا و بر چه کسی نازل شده است، خداوند به من قلب و عقل و زبان ناطق عنایت نموده است.<ref>بحرانی، البرهان، ج۱، ص۱۷. روایت ۲۴.</ref> | * [[امام علی(ع)]] فرموند: هیچ آیهای نازل نشده است مگر آنکه میدانم در مورد چه کسی و در کجا و بر چه کسی نازل شده است، خداوند به من قلب و عقل و زبان ناطق عنایت نموده است.<ref>بحرانی، البرهان، ج۱، ص۱۷. روایت ۲۴.</ref> |