عصمت پیامبر اسلام(ص) و آیه «عبس و تولی»

سؤال

آیا خداوند در آیه عبس و تولی، پیامبر را مورد عتاب قرار داده است؟ و این با عصمت پیامبر در تضاد نیست؟

بعضی مفسران اعتقاد دارند این آیات، خطاب به پیامبر(ص) نیست و او مورد سرزنش قرار نگرفته است و فرد دیگری مورد نظر است و عبوس بودن نمی‌تواند از صفات پیامبری که گشاده‌رو بود، باشد. پیامبران معصوم هستند و هیچ گناه صغیره و کبیره‌ای انجام نمی‌دهند.

متن آیه

شأن نزول آیه

در مورد شأن نزول این آیات دو نقل وجود دارد:

۱. پیامبر اسلام(ص) به شخص نابینایی بی‌اعتنائی کرد و آیاتی بر سرزنش آن حضرت نازل شد.

برخی مفسران معتقدند در خود آیه چیزی که صریحاً دلالت کند که مورد عتاب، شخص پیامبر(ص) بوده، وجود ندارد. سید مرتضی عالم بزرگ شیعه معتقد است؛ در این آیات قرائن و شواهدی هست که نشان می‌دهد منظور فرد دیگری است، نه شخص پیامبر(ص). برای نمونه «عبوس بودن» از صفات پیامبران مخصوصاً پیامبر اسلام(ص) نیست، آن حضرت حتی به دشمنان خود با چهره گشاده سخن می‌گفت. قرینه دیگر اینکه پرداختن به ثروتمندان و غفلت از فقرای حق‌طلب با اخلاق آن حضرت که در آیه ۴ سوره قلم به آن تصریح شده است[۱] هرگز نمی‌سازد.[۲]

۲. شأن نزول دوم این است که این آیات درباره شخصی از بنی‌امیّه نازل شده و او از سوی خداوند مورد مذمت قرار گرفت. در حدیثی از امام صادق(ع) نقل شده که مردی از بنی‌امیه نزد پیامبر اسلام(ص) نشسته بود، در همان حال عبدالله بن ام‌مکتوم (که نابینا و ظاهراً فقیر بود) وارد شد، وقتی که چشم آن مرد به عبداللّه افتاد خود را جمع کرد و قیافه درهم کشید و صورت خود را برگردانید، آنگاه آیات نازل شد، و آن مرد را مورد ملامت و سرزنش قرار داد.»[۳]

عصمت انبیاء

علامه مجلسی در بحارالانوار از شیخ صدوق نقل می‌کند: اعتقاد ما در مورد انبیاء و رسل و امامان و ملائکه(ع) این است که آنها از همه آلودگی‌ها معصوم و مصون بوده و مرتکب گناهان صغیره و کبیره نمی‌شوند؛ و در مقابل فرمان خداوند معصیت و سرپیچی نمی‌کنند، دستورات خداوند را بجا می‌آورند و هر کس معتقد به عصمت آنها در تمام شؤون و امور و حالات آنها نباشد، آنان را (در حقیقت) نشناخته است.[۴]

فخر رازی مفسر معروف اهل‌سنت در تفسیر آیه ۶۵ سوره نساء می‌گوید:

این آیه دلالت دارد بر اینکه پیامبران الهی در فتوی دادن و بیان احکام خداوند معصوم بوده‌اند؛ زیرا خداوند واجب کرده است که همه مردم از دستورات انبیاء تبعیت نمایند و در این باره خداوند تأکید و مبالغه کرده است و مؤمنان هم موظفند در ظاهر و باطن در مقابل احکام و فرمان انبیاء(ع) تسلیم محض باشند. سپس فخر رازی اضافه می‌کند: بنابراین آیاتی که ظاهر آنها نشان می‌دهد که کارهای مخالف عصمت از آنها صادر شده مانند «عَبَس وَ تَوَلّی» و … را می‌بایست به گونه‌ای توجیه کرد.[۵]


منابع

  1. «اِنَّکَ لَعَلی خُلُق عَظیم» تو اخلاق عظیم و برجسته‌ای داری.
  2. به نقل از علامه طبرسی در مجمع البیان، ج۱۰، ص۴۳۷.
  3. طبرسی، مجمع البیان، ذیل تفسیر سوره عبس، ج۱۰، ص۴۳۸.
  4. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۱۱، ص۷۲؛ (به نقل از اعتقادات صدوق).
  5. تفسیر فخر رازی، ج۱۰، ص۱۶۵.