نام محمد پیش از پیامبر اسلام(ص)

نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۳۹ توسط Rezvani (بحث | مشارکت‌ها)


سؤال

پیش از پیامبر چه کسانی نام محمد داشتند؟ آیا در تاریخ نامشان هست؟

نام محمد در جامعه عربستان و به خصوص نزد افراد قریش، مرسوم نبود. به همین جهت زمانی که عبدالمطلب این نام را بر نوه خود نهاد اطرافیان تعجب کردند و از علت این نام که سابقه نداشته سؤال کردند. با این حال افرادی اندک بودند که نام محمد داشتند.

نامی ناآشنا در میان قریش

پیامبر اکرم(ص) در سال «عام الفیل» ۵۷۰ میلادی روز جمعه ۱۷ ربیع‌الاول، طبق نظر شیعه و ۱۲ ربیع‌الاول، طبق نظر اهل سنت به دنیا آمد.[۱]

پس از گذشت هفت روز از زمان تولد آن حضرت، عبدالمطلب نامش را محمد گذاشت. گویا این نام در جامعه آن روز عربستان و به خصوص نزد افراد قریش ناآشنا بود لذا از عبدالمطلب پرسیدند: چرا نام نوه خود را محمد انتخاب کردید، در صورتی که این نام در میان اعراب کم سابقه است؟ گفت: خواستم که در آسمان و زمین ستوده باشد.[۲]

در برخی نقل‌ها آمده که الهام غیبی در انتخاب این نام دخیل بوده است. زیرا کمتر کسی تا آن زمان به آن نامیده شده بود. برخی گفته‌اند: آمنه مادر آن حضرت در دوران بارداری چنین الهامی را دریافت کرده بود و برخی گفته‌اند خود عبدالمطلب این الهام را دریافت نموده بود.[۳]

براساس نقل‌ها چنین نامی در میان اعراب مرسوم نبوده است چنانچه وقتی عبدالمطلب نوه خود را به این نام، نامگذاری می‌کند اطرافیان تعجب می‌کنند و از علت انتخاب نامی که نه در میان قوم ایشان و در میان نام اجداد ایشان سابقه نداشته سؤال می‌کنند.

افرادی با نام محمد پیش از پیامبر اسلام(ص)

برخی مورخان نقل کرده‌اند؛ قبل از اینکه نام محمد در میان اعراب شیوع پیدا کند کسی به این نام نامیده نشده بود و بعد از شیوع اخبار نبوتِ شخصی به نام محمد، تعدادی از اعراب پسران خود را به این نام نامگذاری کردند. به امید اینکه آن پیامبر فرزند او باشد. آنها عبارت بودند از: محمد بن احیحه بن الجلاح الأوسی. محمد بن مسلمه الانصاری، محمد بن برّاء البکری، محمد بن سفیان بن مجاشع، محمد بن حمران الجعفی و محمد بن خزاعی السلمی، غیر از این شش نفر کسی به نام محمد نامیده نشده بودند.[۴]

صاحب سیره حلبی می‌گوید افرادی که قبل از پیامبر اکرم(ص) به نام محمد نامگذاری شده بودند ۱۶ نفر بودند.[۵] برخی فقط سه نفر را قبل از رسول الله(ص) به این نام معرفی کرده‌اند که عبارت هستند از محمد بن احیحه بن جلاح، محمد بن حمران بن ربیعه و محمد بن سفیان بن مجاشع.[۶]

علاوه بر نام‌های ذکر شده، محمد بن عتواره، محمد بن البرّکه هم بودند که اسلام را درک کرده و قبول اسلام نمودند. محمد بن ربیعه که بعداً جزو صحابه قرار گرفته، محمد بن سواده، محمد بن لیثی، محمد بن الأسیدی، محمد بن اسامه، محمد بن سعدی، محمد بن فقیمی، محمد بن حرماز، محمد بن حزمان، که صالحی شامی این افراد را در کتاب خود ذکر کرده است.[۷]


مطالعه بیشتر

  • البدایه و النهایه: ابن کثیر دمشقی.
  • عیون الاثر، ابن سید الناس.
  • تاریخ پیامبر اسلام(ص)، محمد ابراهیم آیتی.
  • فروغ ابدیت، جعفر سبحانی.

منابع

  1. مقریزی، تقی الدین، إمتاع الاسماع، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۶–۸.
  2. صالحی شامی، سبل الهدی، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲۶۰.
  3. وشنوی، محمد قوام، حیاه النبی و سیرته، قم، دارالاسوه، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۴۰–۴۱.
  4. مقریزی، إمتاع الاسماع، ج۲، ص۱۴۰–۱۴۱.
  5. حلبی، برهان الدین، سیره الحلبیه، قاهره، مطبعه الاستقامه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۹۱.
  6. سهیلی، عبدالرحمن، الروض الأنف، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۱۵۱–۱۵۲.
  7. صالحی شامی، سبل الهدی، ج۱، ص۴۱۱.