عدم دخالت عارفان در امور سیاسی و اجتماعی: تفاوت میان نسخه‌ها
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) (ویرایش و تیتر) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی') |
||
| (۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
برخی از عرفا | برخی از عرفا در مسائل اجتماعی دخالت نکرده یا نظری نداشته‌اند. آیا می‌توان ادعا کرد برای جامعه اسلامی مفید نیستند؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
| خط ۱۵: | خط ۹: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
== تفاوت در استعدادها == | ==تفاوت در استعدادها و شرایط== | ||
استعداد و | استعداد و توانایی‌های انسان‌ها یکسان نیست، در نتیجه [[مسئولیت|مسئولیت‌های]] انسان‌ها نیز متفاوت می‌گردد. البته اصل [[فطرت]] در همه انسان‌ها یکسان و مساوی است؛ ولی نه به این معنی که مجموع گرایش‌های انسان‌ها و زمینه رشد و [[کمال]] آدمیان در همه کاملا مساوی باشد. هر کدام از این زمینه‌ها تابع عوامل متعدد و مختلفی هستند. | ||
هر | هر کس به اندازه آنچه خداوند به او داده است مسئول و پاسخگو می‌باشد. آنکه از توانایی و معلومات بیشتری بهره‌مند باشد به همان اندازه در پیشگاه خداوند بیشتر مسئولیت دارد و کسی که استعداد و توانایی کمتری دارد مسئولیت او نیز کمتر خواهد بود. | ||
علما و عرفا | [[علما]] و [[عرفا]] نیز به اندازه توان، شرایط و موقعیت‌های خاصی که در اختیار دارند نقش ایفا می‌نمایند و به همان نسبت در برابر جامعه و مردم مسئول می‌باشند و باید در مورد هر فرد توانایی‌ها و شرایط او را در نظر گرفت. | ||
== فعالیت اجتماعی عرفا == | ==فعالیت اجتماعی عرفا== | ||
از | از سوی دیگر چنین نیست که عرفای شیعه در مسائل سیاسی و اجتماعی موضع نداشته و همچون [[صوفیان]] در کنج عزلت تنها به ذکر و ورد مشغول بوده باشند. بزرگان [[شیعه]] اعم از [[فقیه]]، [[مجتهد]]، [[فیلسوف]] و [[عارف]] همیشه در مقابل [[حکام جور]] موضع منفی داشته و معترض بوده‌اند. البته این موضع بسته به شرایط مختلف دارای شدت و ضعف بوده است، لذا یک عارف حقیقی کسی است که علاوه بر انجام عبادت و وظایف دینی بر امور مسلمین هم اهتمام داشته باشد. | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
==جستارهای وابسته== | |||
* [[تفاوت عارفان شیعه با اهل تصوف]] | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
==مطالعه بیشتر== | |||
== | * حماسه و عرفان، جوادی آملی. | ||
{{ | * چهل حدیث، امام خمینی. | ||
{{پایان مطالعه بیشتر}} | |||
{{شاخه | |||
| شاخه اصلی = ادیان و مذاهب | |||
| شاخه فرعی۱ = شیعه امامیه | |||
| شاخه فرعی۲ = دانشمندان بزرگ شیعه | |||
| شاخه فرعی۳ = | |||
}} | |||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها =شد | | تیترها =شد | ||
| ویرایش =شد | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه =شد | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| بازبینی = | | ارجاعات = | ||
| تکمیل = | | بازبینی نویسنده = | ||
| اولویت = | | بازبینی = شد | ||
| کیفیت = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | |||
| کیفیت = | |||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:عرفان]] | |||
[[رده:تصوف]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۲۷
برخی از عرفا در مسائل اجتماعی دخالت نکرده یا نظری نداشته‌اند. آیا می‌توان ادعا کرد برای جامعه اسلامی مفید نیستند؟
تفاوت در استعدادها و شرایط
استعداد و توانایی‌های انسان‌ها یکسان نیست، در نتیجه مسئولیت‌های انسان‌ها نیز متفاوت می‌گردد. البته اصل فطرت در همه انسان‌ها یکسان و مساوی است؛ ولی نه به این معنی که مجموع گرایش‌های انسان‌ها و زمینه رشد و کمال آدمیان در همه کاملا مساوی باشد. هر کدام از این زمینه‌ها تابع عوامل متعدد و مختلفی هستند.
هر کس به اندازه آنچه خداوند به او داده است مسئول و پاسخگو می‌باشد. آنکه از توانایی و معلومات بیشتری بهره‌مند باشد به همان اندازه در پیشگاه خداوند بیشتر مسئولیت دارد و کسی که استعداد و توانایی کمتری دارد مسئولیت او نیز کمتر خواهد بود.
علما و عرفا نیز به اندازه توان، شرایط و موقعیت‌های خاصی که در اختیار دارند نقش ایفا می‌نمایند و به همان نسبت در برابر جامعه و مردم مسئول می‌باشند و باید در مورد هر فرد توانایی‌ها و شرایط او را در نظر گرفت.
فعالیت اجتماعی عرفا
از سوی دیگر چنین نیست که عرفای شیعه در مسائل سیاسی و اجتماعی موضع نداشته و همچون صوفیان در کنج عزلت تنها به ذکر و ورد مشغول بوده باشند. بزرگان شیعه اعم از فقیه، مجتهد، فیلسوف و عارف همیشه در مقابل حکام جور موضع منفی داشته و معترض بوده‌اند. البته این موضع بسته به شرایط مختلف دارای شدت و ضعف بوده است، لذا یک عارف حقیقی کسی است که علاوه بر انجام عبادت و وظایف دینی بر امور مسلمین هم اهتمام داشته باشد.
جستارهای وابسته
مطالعه بیشتر
- حماسه و عرفان، جوادی آملی.
- چهل حدیث، امام خمینی.